Ιστορίες σοφίας

 

Κάποτε, ρώτησε κάποιος ένα σοφό: <<Γιατί, αφού γνωρίζεις τα μυστικά της δύναμης δεν τα χρησιμοποιείς; 

 

Και ο σοφός απάντησε: <<Και στο φούρναρη επιτρέπεται να φάει όλο το ψωμί, μα δεν το κάνει. 

 

Γιατί, ο άνθρωπος που γνώρισε την ουσία των πραγμάτων δεν τα έχει ανάγκη >> 

 Σε μια μακρινή χώρα, στα βάθη της Ανστολής, ζούσε κάποτε ένας σοφός ερημίτης.Η φήμη του είχε απλωθεί παντού. Μια φορά λοιπόν πήγε και ο άρχοντας της χώρας να δει τον ερημίτη και του ζήτησε να του εξηγήσει της θεμελιώδες αρχές της ζωής. Ο ερημίτης άρχισε να μιλά και καθώς μιλούσε έχυνε νερό σ΄ ένα ποτήρι. Ο άρχοντας, τελικά, αντιλήφθηκε ότι το ποτήρι είχε ξεχειλίσει και το είπε στο σοφό . 

 

Αυτός του απάντησε: 

 

<<Πράγματι, έχεις δίκιο. Γι αυτό την επόμενη φορά να φέρεις μεγαλύτερο ποτήρι >>. 

 

Αληθινά, αυτό που μαθαίνουμε είναι ευθέως ανάλογο των διανοητικών μας ικανοτήτων.Πέρα από την αντιληπτική ικανότητα, η σοφία χύνεται ανώφελα. Αλλά η ίδια ιστορία εισηγείται επίσης κάτι ενθαρρυντικό -κάθε φορά μπορεί να φέρνει κανείς μεγαλύτερο ποτήρι.