Ticker

2/recent/ticker-posts

ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

1οΜΕΡΟΣ
Γιώργος Παπανδρέου…

Ένα "αινιγματικό" έως "ύποπτο" πρόσωπο,
που οφείλει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό.
Στον λαό, που θα κληθεί να πληρώσει τα "γραμμάτιά" του,
σε περίπτωση που υπάρχουν τέτοια.
Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό…
Είναι σιωνιστής ο ΥΠΕΞ;
Αν είναι, πόσο επηρεάζει την εθνική μας ασφάλεια
και πόσο τελικά θα μας "κοστίσει";
Ποιος και γιατί "επενδύει" πάνω του; 

Συμβαίνουν γύρω μας σημαντικές εξελίξεις, οι οποίες, αν δεν υπάρχει γνώση για να ερμη­νευτούν, περνάνε σχεδόν απαρατήρητες. Πρόσφατα, για παράδειγμα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ —για λόγους πολιτικής— έκανε "άνοιγμα" στις μειονότητες που υπάρχουν στη χώρα. Διατύπωσε την άποψη ότι για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης θα έπρεπε να έχουν τους αντιπροσώπους τους μέσα στη βουλή και οι νομιμοποιημένοι πλέον μετανάστες. Και πού το περίεργο θα έλεγε κάποιος; Αυτή είναι μια "τάση", που πλέον αναπτύσσεται παγκοσμίως. Το περίεργο είναι ότι ανάμεσα στους ξένους συμπεριέλαβε και τους ανθρώπους της τοπικής εβραϊκής μειονότητας.

Προφανώς με τη σύμφωνη γνώμη τους …για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν θα τολμούσε να δυσαρεστήσει τους Εβραίους. Υπάρχει μια πάγια φιλοεβραϊκή συμπεριφορά τού ΠΑΣΟΚ, που έχει τις ιστορικές της αιτιάσεις, εφόσον είναι γνωστό ότι με χρήματα του εβραϊκού λόμπι της Νέας Υόρκης ιδρύθηκε το ΠΑΚ. Το ΠΑΣΟΚ με τη φιλοεβραϊκή πολιτική του ξεπληρώνει τα χρέη του μητρικού ΠΑΚ και προφανώς μέσα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής είναι και το να μην τους δυσαρεστεί. 

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι υπάρχει εβραϊκή συμμετοχή σ’ αυτήν την αλλαγή πολιτικής. Είναι γνωστό ότι ένας από τους Εβραίους, που εμφανίζονται ως υποψήφιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ανήκει στα ενεργά μέλη της ηγεσίας του συλλογικού οργάνου της εβραϊκής κοινότητας. Πού βρίσκεται το περίεργο σε όλα αυτά που αναφέρουμε; Στο εξής απλό: Μέχρι τώρα οι Εβραίοι υποτίθεται παρίσταναν τους Έλληνες πολίτες διαφορετικού θρησκεύματος. Παρίσταναν τους Έλ­λη­νες, που για τον οποιονδήποτε λόγο είχαν κάνει διαφορετική θρησκευτική επιλογή. Έχοντας τα χαρακτηριστικά αυτά, μπορούσαν και έκαναν "καριέρα" μέσα στον κρατικό μηχα­νισμό. Στελέ­χωναν τον μηχανισμό, χωρίς να είναι ορατή η διαφορετικότητά τους. Στελέχωναν τον μηχανισμό, χωρίς να προκαλούν αντιδράσεις και δυσφορία στην ελληνική κοινωνία. Μέσα στο πλαίσιο των νόμων περί θρησκευτικής ελευθερίας ζούσαν χωρίς προβλήματα με τους "διαφορετικούς", που συνέθεταν την πλειονότητα του ελληνικού λαού. Με τη σημερινή αλλαγή της στάσης του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους Εβραίους τίθεται το εξής ζήτημα. Εφόσον κάποιοι άνθρωποι της μειονότητας θα πάρουν μέρος στις εκλογές ως εθνικά ξένοι σε σχέση με τον ελληνικό λαό, δεν θα έπρεπε αυτή η "ορατότητα" να αφορά και τους υπάρχοντες Εβραίους μέσα στον κρατικό μηχανισμό; Από τη στιγμή που κάποιοι —μεταξύ των οποίων και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο— αποφάσισαν να ταυτίσουν περιπτωσιολογικά τους Εβραίους της Ελλάδας με τους Πακιστανούς ή τους Αλβανούς της Ελλάδας, δεν θα έπρεπε αυτό να ισχύει σε όλα τα επίπεδα; 

Όπως θα αποτελέσει είδηση ο πρώτος αλβανικής καταγωγής αστυφύλακας της ΕΛΑΣ, έτσι δεν θα πρέπει να αποτελεί είδηση ο εβραϊκής καταγωγής ανώτατος αξιωματούχος; Δεν αποτελεί είδηση ένας Εβραίος αρχηγός ΓΕΕΘΑ; Εφόσον όλοι αυτοί μιλάνε για ένα νεοταξικά "μοντέρνο" πολυεθνικό κράτος, δεν θα έπρεπε να είναι ορατή η καταγωγή όλων όσων ασχολούνται με τον δημόσιο τομέα; Στις πολυεθνικές ΗΠΑ για παράδειγμα αυτό είναι κάτι που ισχύει. Είναι γνωστό το εθνικό "who is who" των πάντων. Ο Σπύρος Άγκνιου έφτασε στη θέση του αντιπροέδρου των ΗΠΑ με γνωστή την ελληνική ταυτότητά του. 

Ο Μάικλ Δουκάκης διεκδίκησε τον προεδρικό θώκο, έχοντας φανερή την εθνική του καταγωγή. Ο Τζώρτζ Τένετ έγινε διευθυντής της CIA με ορατή την εθνική "διαφορετικότητά" του. Όλοι αυτοί λειτούργησαν με τον συμβατικό τρόπο που προβλέπεται να λειτουργεί κάποιος "διαφορετικός" μέσα σε μια πολυεθνική κοινωνία. Δεν αλλάζουν τα ονόματά τους και ούτε κρύ­βουν τη διαφορετικότητά τους. Πρόβλημα δεν υπάρχει σε τέτοια περίπτωση, γιατί τα συμφέ­ροντα μιας πολυεθνικής κοινωνίας είναι μια σύνθεση των συμφερόντων των διαφορετικών μειο­νο­τήτων που την αποτελούν. Η αξιοκρατία δεν έρχεται σε σύγκρουση με τη "διαφορετικότητα", εφόσον ο "διαφορετικός" δεν απειλεί τα κοινά συμφέροντα. Η αναζήτηση δηλαδή του "καλύτερου" γίνεται ανάμεσα στα μέλη όλων των μειονοτήτων, χωρίς να υπάρχουν "στεγανά" για κανέναν εξαιτίας της καταγωγής του. 

Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν λειτούργησε με τον πλουραλιστικό αυτόν τρόπο, γιατί απλού­στατα ποτέ δεν είχε αυτήν την ανάγκη. Ήταν μια μικρή και ομοιογενής κοινωνία, της οποίας τα συμφέροντα ήταν εξαιρετικά απλά. Δεν αδικούσε τους "διαφορετικούς", γιατί απλούστατα δεν διέθετε τέτοιους στο βαθμό που να μιλάμε για κοινωνικό φαινόμενο. Στο βαθμό που να μιλάμε για "απαρτχάιντ". Στις λίγες περιπτώσεις, που έπρεπε ν' αποφασίσει με γνώμονα τα συμφέροντα των πολλών ομοίων, ακολούθησε αποκλειστική πολιτική, χωρίς αυτό να είναι ιδιαίτερα έντονο. 

 Οι Εβραίοι της Ελλάδας αποτελούσαν εξαίρεση σ' αυτήν την όχι και τόσο δημοκρατική πολιτική. Ήταν "διαφορετικοί", αλλά ποτέ δεν αδικήθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που αυτό να γίνεται ορατό ως προβλη­ματι­κότητα. "Προόδευαν" σε όλα τα επίπεδα και —όντας πονηροί— έκρυβαν όσο μπορού­σαν τη θρησκευτική τους —και για πολλούς εθνική— "διαφορετικότητα". Άλλαζαν τα ονόματά τους και αρνούνταν δημοσίως την καταγωγή τους. Έχοντας πέσει θύματα διωγμών σε πολλές χώρες, θεωρούσαν ως λογικό να "κρύβουν" τη διαφορετικότητά τους, έστω κι αν πρακτικά δεν τους χρειαζόταν αυτό. Μια ασφάλεια παραπάνω με τη λογική τού "αχρείαστη να 'ναι". 

Σήμερα προφανώς κάτι άλλαξε τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και στη συμπεριφορά των όποιων μειονοτήτων υπάρχουν μέσα σ' αυτήν. Κάποιοι ήδη άρχισαν να την αντιλαμβάνονται ως πολυεθνική πλέον κοινωνία και αυτό συνεπάγεται ορισμένα πράγματα. Οι Εβραίοι, με τις μεγάλες διεθνείς διασυνδέσεις και τη φήμη του γνώστη των διεθνών τάσεων, άλλαξαν γραμμή "πλεύσης". Κάνοντας χρήση της οξυδέρκειας που τους διακρίνει, ήδη πήραν μια καλή θέση στην νέα κοινωνική κατάσταση που ισχύει στη χώρα. 

Το πρόβλημα εδώ είναι το εξής: Πολλές φορές η μεγάλη οξυδέρκεια όχι μόνον μπορεί να μην προσφέρει κέρδος, αλλά είναι δυνατόν να προκαλέσει ζημιά. Μια άκαιρα πρώιμη αντίδραση μπορεί να πυροδοτήσει σενάρια, που μπορεί να μην έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αλλά που είναι δυνατόν να φέρουν σε δύσκολη θέση αυτόν που τη χειρίζεται με άφρονα τρόπο. Είναι σαν να πηγαίνεις σε μια κηδεία και πριν ακόμα θάψουν τον νεκρό, να πας στην κρεβατοκάμαρα να περιμένεις τη χήρα του. Μπορεί πράγματι εκεί να οδηγούν τα πράγματα, αλλά τίποτε δεν γίνε­ται σε λάθος timing. Μπορεί να σου χρεώσουν μέχρι και δολοφονία, βλέποντάς σε να προσπαθείς να επωφεληθείς μ' αυτόν τον ωμό και απροκάλυπτο τρόπο. 

Κάτι τέτοιο κινδυνεύουν να πάθουν οι Εβραίοι της Ελλάδας σήμερα. Αντιλαμβανόμενοι τον θάνατο του εθνικού ελληνικού κράτους, προσπαθούν να πάρουν καλή θέση στην νέα πολυεθνική κατάσταση. Το κάνουν όμως τόσο γρήγορα και τόσο ωμά, που είναι δυνατόν να τους υποπτευτούν ότι εκείνοι είναι που μεθόδευσαν τον "θάνατο" αυτόν. Το κάνουν τόσο γρήγορα, που μένουν έκθετοι και αμφισβητούνται για την προηγούμενή τους συμπεριφορά. Αυτοί, που μέχρι τώρα παρί­σταναν τους αδερφούς του "νεκρού", έτρεξαν στην κρεβατοκάμαρα να περιμένουν τη χήρα του. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί απλούστατα μέχρι τώρα οι Εβραίοι παρίσταναν φανατικά τους Έλληνες. Εξοργίζονταν αν κάποιος τους διαφοροποιούσε από τους υπόλοιπους Έλληνες. Ήταν τόσο "φανατικοί" Έλληνες, που αγωνιούσαν μόνιμα για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. 

Σήμερα όλα αυτά για κάποιους λόγους άλλαξαν. Μόνοι τους —και χωρίς καμία ιδιαίτερη πίεση— "αποκάλυψαν" τις προθέσεις τους. Ποιες είναι οι προθέσεις αυτές; Να συνθέσουν εθνική κοινότητα μέσα στην Ελλάδα και ν' απολαύσουν τα προνόμια που προβλέπονται για τις εθνικές μειονότητες. Να σταθούν απέναντι στις άλλες εθνικές κοινότητες —και μεταξύ αυτών και την ελληνική— και να τις ανταγωνίζονται. Να ανταγωνίζονται τους πάντες με υπεροχή, εφόσον είναι γνωστή η εύνοια που απολαμβάνουν από τον υπερατλαντικό ιμπεριαλιστή. Δεν είναι δύσκολο με την προστασία αυτήν να αντιγράψουν την "επιτυχία" που απολαμβάνουν οι ομοεθνείς τους στις ΗΠΑ. Δεν είναι δύσκολο σε μια φτωχή και πολυεθνική Ελλάδα του μέλλοντος να είναι οι ίδιοι η πιο πλούσια μειονότητα που θα μονοπωλεί τα πάντα. Δεν είναι δύσκολο να μετατρέψουν τους Έλληνες σε "μαύρους" της Ελλάδας. Αυτή η φιλοδοξία τους προφανώς κρύβεται πίσω από τη σημερινή αλλαγή "πλεύσης". Αντιλαμβάνονται οι Εβραίοι ότι —ως εθνικά μειονοτικοί— θα έχουν συλ­λογικό κέρδος, που θα είναι μεγαλύτερο από αυτό το οποίο απολαμβάνουν ως κοινοί Έλλη­νες πολίτες. 

Ήδη έχουν αρχίσει να φέρονται ως εθνικά "διαφορετικοί". Τόσο "διαφορετικοί", που, όταν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν, δεν διστάζουν να ζητήσουν την προστασία της Μοσάντ. Την προστα­σία των υπηρεσιών ασφαλείας της "μητέρας" πατρίδας. Αυτό ως γνωστόν το κάνουν μόνον οι εθνικές μειονότητες και οι Εβραίοι της Ελλάδας δεν συνθέτουν τέτοιου είδους μειονότητα. Προ­φα­νώς η ελληνική αστυνομία των "ξένων" Ελλήνων δεν τους φτάνει και απευθύνονται στους δικούς τους ανθρώπους. Ήδη υπό το βλέμμα της Μοσάντ λειτουργούν πολλές "ελληνικές" επιχει­ρή­σεις εβραϊκών συμφερόντων. Μέχρι και ταξιδιωτικές "οδηγίες" δέχονται από αυτό το περί­λαμπρο "ευαγές" ίδρυμα. 

Δείχνουν μάλιστα να γιορτάζουν την "κηδεία" του ομοιογενούς εθνικά κράτους και αυτό εκνευ­ρίζει πολλούς. Τους εκνευρίζει τόσο πολύ, που αυτόματα θέτουν κάποια ερωτήματα. Έπα­ψαν οι Εβραίοι να αισθάνονται Έλληνες διαφορετικού θρησκεύματος; Άρχισαν να θεωρούν τους εαυτούς τους εθνικά ξένους; Αν ισχύει αυτό, δεν θα πρέπει να επανεξεταστεί η παραμονή τους στη χώρα πάνω σε νέες βάσεις; Αν ισχύει αυτό, δεν θα πρέπει να δώσουν στη δημοσιότητα λίστες με τα ονόματα των ομοεθνών τους, που ασχολούνται με τα "κοινά" στην Ελλάδα; Δεν πρέπει να δώσουν λίστες με τα ονόματα των ομοεθνών τους, που κατέχουν υψηλές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό; 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια