Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη E, όταν λαμβάνεται σε μεγάλες ποσότητες, προστατεύει την καρδιά μας.
Οι πρώτες μελέτες για την επίδραση της βιταμίνης E στα καρδιαγγειακά νοσήματα έγιναν τη δεκαετία του 40 και 50 από τους Drs. Wilfred και Evan Shute, οι οποίοι θεράπευσαν 30.000 ασθενείς με καρδιοπάθεια χορηγώντας τους βιταμίνη E με τεράστιο ποσοστό επιτυχίας.
Στη μελέτη Nurses Health που περιλάμβανε περισσότερες από 87.000 γυναίκες ο Dr. Meir Stampfer και οι συνάδελφοί του στην Ιατρική Σχολήτου Harvard και στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard ανέφεραν 41% μείωση κινδύνου για καρδιοπάθεια ανάμεσα στις νοσοκόμες που λάμβαναν βιταμίνη E (κατά μέσο όρο 200 IU) για περισσότερο από δύο χρόνια. Η κατά μέσοόρο κατανάλωση βιταμίνης E στην ομάδα με τον χαμηλότερο κίνδυνο ήταν 200 IU (7).
Στη μελέτη Health Professionals Follow-up Study που περιλάμβανε 40.000 άνδρες ο Dr. EricRimm και οι συνάδελφοί του στην Ιατρική Σχολή του Harvard και στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard βρήκαν ότι οι άνδρες που λάμβαναν βιταμίνη Ε πάνω από δύο χρόνια είχαν 37% λιγότερο κίνδυνο για καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τους άνδρες που δεν λάμβαναν συμπληρώματα βιταμίνης E. Η κατανάλωση της βιταμίνης E στην ομάδα με τον χαμηλότερο κίνδυνο ήταν κατά μέσο όρο 400 IU(8).
Η μελέτη CHAOS (Cambridge Heart Anti-Oxidant Study) βρήκε ότι η κατανάλωση συμπληρωμάτων βιταμίνης E ήταν εντυπωσιακά αποτελεσματική στη μείωση του κινδύνου για καρδιακή προσβολή σε ασθενείς υψηλού κινδύνου. Η βιταμίνη Ε μείωσε τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής κατά 75%. Ο συγγραφέας αυτής της μελέτης είπε ότι αυτός θα συνιστούσε «στους ασθενείς με στηθάγχη και σε αυτούς που βρίσκονται σε κίνδυνο για καρδιοπάθεια να παίρνουν συμπληρώματα βιταμίνης Ε σε μεγάλες δόσεις»(9).
Σε μια μελέτη σε 2300 άνδρες στο Quebec οι άνδρες που λάμβαναν διατροφικά συμπληρώματα είχαν 70% μειωμένο κίνδυνο να πεθάνουν από ισχαιμική καρδιοπάθεια και σχεδόν 50% λιγότερο κίνδυνο για έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η βιταμίνη που φάνηκε πιο προστατευτική ήταν η βιταμίνη E(10).
Ερευνητές στην Καλιφόρνια μελέτησαν την επίδραση της πρόσληψης αντιοξειδωτικών στην εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης σε 156 άνδρες που είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε εγχείρηση bypass. Αγγειογράμματα έγιναν στην αρχή και ύστερα από δυο χρόνια, για να εξακριβωθεί αν η αθηροσκλήρωση είχε εξελιχθεί. Οι άνδρες που λάμβαναν 100 IU βιταμίνης E ή περισσότερο είχαν σημαντικά λιγότερη εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης κατά τη διάρκεια της μελέτης (11).
Σε μια μελέτη σε 48 υγιείς άνδρες μη καπνιστές δόθηκαν 60, 200, 400, 800 και 1200 IUβιταμίνης E τη μέρα για οκτώ εβδομάδες. Η οξείδωση της LDL μειώθηκε στους άνδρες που λάμβαναν 400 IU ή περισσότερο βιταμίνης E, αλλά όχι σε αυτούς που λάμβαναν μικρότερες δόσεις. Από τη μελέτη αυτή φάνηκε ότι το ελάχιστο ποσοστό της βιταμίνης E που χρειάζεται γιατην αναχαίτιση της οξείδωσης της LDL είναι 400 IU (12).
Μη λαμβάνετε συνθετική βιταμίνη Ε, αλλά φυσική βιταμίνη Ε, που να περιέχει και τις τέσσερεις τοκοφερόλες.
ΝΙΑΣΙΝΗ (ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β3)Η νιασίνη είναι μια βιταμίνη που η συμβατική ιατρική θεωρεί ότι είναι φάρμακο.
Στην πραγματικότητα είναι το πιο αποτελεσματικό φάρμακο μείωσης της χοληστερίνης.
Για τους ανθρώπους που έχουν ήδη μια καρδιακή προσβολή η νιασίνη βελτιώνει την πιθανότητα να μείνουν ζωντανοί καλύτερα από τα συνταγογραφόμενα φάρμακα (13). Αυτό ήταν το συμπέρασμα από μια μελέτη,το Coronary Drug Project, που έβαλαν το συστατικό αυτό να συγκριθεί με δύο φάρμακα, το clofibrate και τη cholestyramine, για να καθορίσει ποιο καλύτερα αποτρέπει μια μη θανατηφόρο καρδιακή προσβολή και μακραίνει την επιβίωση μετά από μια καρδιακή προσβολή.
Μερικά χρόνια μετά που οι θεραπείες είχαν σταματήσει, το ποσοστό θανάτου ήταν χαμηλότερο μόνο σε αυτούς που είχαν πάρει νιασίνη (14).
Η νιασίνη μειώνει την LDL 10-25% και αυξάνει την χαμηλή HDL πάνω από 31% (15). Μειώνει την υψηλή Lp(a) (λιποπρωτεΐνη α, η οποία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά), ενώ κανένα φάρμακο δεν υπάρχει για τη μείωσή της. Μειώνει επίσης τα υψηλά τριγλυκερίδιααπό 20-50% (16). Κάνει τα κύτταρα του αίματος λιγότερο κολλώδη και άρα μειώνει τις πιθανότητες δημιουργίας θρόμβων, συνεπώς και καρδιακής προσβολής.
Τότε γιατί δεν τη συνταγογραφούν οι γιατροί;
Διότι η νιασίνη χρησιμοποιήθηκε σαν φάρμακο, η αρμονία του σώματος αγνοήθηκε και συνταγογραφείτο αρχικά σε υψηλές δόσεις των 3 γραμμαρίων και άνω. Έτσι προκαλούσε αύξηση του σακχάρου του αίματος σαν τον διαβήτη, προβλήματα του ήπατος, αύξηση του ουρικού οξέος και κοκκίνισμα στο δέρμα. Αν χορηγείτο όμως αρχικά σε χαμηλές δόσεις και σταδιακά αυξάνονταν, τότε δεν θα υπήρχαν αυτές οι παρενέργειες. Τώρα όμως είναι διαθέσιμη στο εμπόριο μια νέα μορφή της νιασίνης, η inositolhexanicotinate, που δεν προκαλεί κοκκίνισμα και δεν έχει καμμιά παρενέργεια. Γιατί λοιπόν δεν τη συνταγογραφούν οι γιατροί;
Η νιασίνη είναι μια απλή βιταμίνη που δεν πατεντάρεται. Οι φαρμακευτικές εταιρείες θέλουν να χορηγούν στατίνες που τους αποφέρουν εκατομμύρια κέρδη.
ΒΙΤΑΜΙΝΗ CΗ βιταμίνη C εξασφαλίζει την ακεραιότητα του αρτηριακού τοιχώματος βοηθώντας στον σχηματισμό του κολλαγόνου. Είναι αντιφλεγμονώδης, όπως φαίνεται από την ικανότητά της να μειώνει τη CRP (C-reactive protein) στο σώμα. Η CRP είναι ένας δείκτης φλεγμονής. Η βιταμίνη C προλαμβάνειτον σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας. Μειώνει τα υψηλά επίπεδα της Lp(a)(λιποπρωτεΐνης α). Έχει θεωρηθεί ότι η Lp(a) και η χοληστερίνη παρασκευάζονται από το συκώτι, για να επισκευάσουν μικρές ρωγμές στατοιχώματα των γερασμένων αγγείων αίματος.
Και οι δύο αυτές λιποπρωτεΐνες έχουν την ικανότητα να επισκευάζουν αυτές τις ρωγμές. Ένας τρόπος να κάνουμε να μην παράγει τόσο πολύ Lp(a) και χοληστερίνη είναι να παρέχουμε το σώμα με αρκετό κολλαγόνο, το οποίο μπορεί επίσης να επισκευάσει τις ρωγμές.
Ένα κοκτέιλ βιταμίνης C, L-lysine και L-proline παρέχει στο σώμα μεγάλες ποσότητες κολλαγόνου, που βοηθούν να διατηρούνται τα τοιχώματατων αρτηριών καθαρά από Lp(a) και χοληστερίνη και να μειώνονται ταεπίπεδα και των δύο. Η αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης περιλαμβάνει την πρόσληψη βιταμίνης C και του αμινοξέος λυσίνη, τα οποία σε συνδυασμό αποτρέπουν την προσκόλληση της Lp(a) στα τοιχώματα των αρτηριών και συντελούν επίσης στην απομάκρυνση των κατάλοιπων των αρτηριών, εμποδίζοντας με τον τρόπο αυτό την αθηροσκλήρωση. Καθημερινή χρήση βιταμίνης C μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια 25% σε σύγκριση με αυτούς που δεν λαμβάνουν συμπλήρωμα βιταμίνης C (17).
Η βιταμίνη C μπορεί να κατεβάζει την πίεση του αίματος.
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β6, Β12 ΚΑΙ ΦΟΛΙΚΟ ΟΞΥΟ συνδυασμός των βιταμινών Β6, Β12 και φολικού οξέος μειώνει τα υψηλά επίπεδα της ομοκυστεΐνης. Η ομοκυστεΐνη είναι ένα τοξικό αμινοξύ, τα υψηλά επίπεδα του οποίου προκαλούν καρδιοπάθεια και εγκεφαλικό. Ήδη το1969 ο Αμερικανός ερευνητής Kilmer McCully πρότεινε ότι η υπερομοκυστεϊναιμία μπορεί να προκαλέσει αθηροσκλήρωση (18). Βάσισε την αντίληψή του σε νεκροψίες παιδιών με υπερομοκυστεϊναιμία λόγω διαφορετικών σύμφυτων προβλημάτων του μεταβολισμού. Πλην των τυπικών ευρημάτων σε αυτά τα παιδιά ο McCully παρατήρησε ότι όλες οι αρτηρίες τους ήταν τόσο αθηροσκληρωτικές όσο στους ηλικιωμένους ανθρώπους.
Η υπόθεσή του έχει επιβεβαιωθεί με διάφορους τρόπους από άλλους ερευνητές. Για παράδειγμα πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η υψηλή ομοκυστεΐνη είναι ένας ισχυρός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακή ασθένεια και ότι οι άνθρωποι με υψηλή ομοκυστεΐνη είναι πιο αθηροσκληρωτικοί από τους ανθρώπους με χαμηλή ομοκυστεΐνη. Ένα ισχυρό επιχείρημα είναι ότι ο McCully έχει επιτύχει να παράγει αθηροσκλήρωση σε πειραματόζωα ταϊζοντάς τα ή κάνοντάς τους ένεση με ομοκυστεΐνη.
Στη Physicians’ Health Study αυτοί που ανάμεσα στους 15.000 συμμετέχοντες γιατρούς που είχαν επίπεδο ομοκυστεΐνης 15 ή περισσότεροήταν τρεις φορές πιο πιθανό να έχουν καρδιακή προσβολή από ό, τι αυτοί με τα χαμηλότερα επίπεδα.
Αυτοί με επίπεδο 12 ήταν δυο φορές πιο πιθανό να έχουν καρδιακή προσβολή σύμφωνα με την έρευνα του Dr. Meir Stampfer και των συνεργατών του στο Harvard School of Public Health.
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, και ιδιαίτερα το φολικό οξύ, η B6 καιη B12 μειώνουν τα επίπεδα της ομοκυστεΐνης. Αλλά οι φαρμακοβιομηχανίες δεν έχουν κανένα κίνητρο να χρηματοδοτήσουν έρευνα στην ομοκυστεΐνη, διότι αυτή μειώνεται με βιταμίνες και άρα με ουσίες που δεν πατεντάρονται.
Σε μια μελέτη του Dr. Daniel Hackam και των συνεργατών του στο Siebens-Drake/RobartsResearch Institute στο Λονδίνο στο Οντάριο οι συμμετέχοντες λάμβαναν 2,5 mg φολικού οξέος, 25mg B6 και 250 mcg B12 κάθε μέρα για ένα χρόνο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι καθυστέρησαν και ακόμα αντέστρεψαν τη θρόμβωση των καρωτίδων, που φέρνουν αίμα στον εγκέφαλο μειώνοντας τον κίνδυνο για εγκεφαλικό (19).
Μια Βρετανική μελέτη του 2002 έδειξε ότι η καθημερινή πρόσληψη 800 mc gφολικού οξέος μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια και εγκεφαλικό (20). Σύμφωνα με μια άλλη μελέτη η καθημερινή λήψη 2,5 mg φολικού οξέος δεν βοήθησε στην μείωση της επανεμφάνισης των εγκεφαλικών σε ανθρώπους που είχαν ήδη ένα εγκεφαλικό. Αλλά ο επικεφαλής ερευνητής σε αυτή τη μελέτη, ο Dr. James Toole, διευθυντής του Stroke ResearchCenter στο Wake Forest University στο Winston-Salem στη Βόρεια Καρολίνα, πιστεύει σε μια προληπτική στρατηγική κατά των εγκεφαλικών αρχίζοντας να παίρνουμε υψηλές δόσεις φολικού οξέος στα τριάντα μας από το ναπεριμένουμε ώς τα εξήντα μας (21).
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝΔεν είναι στην πραγματικότητα η LDL που προκαλεί βλάβη, είναι η οξειδωμένη από τις ελεύθερες ρίζες LDL. Η οξειδωμένη LDL είναι η LDL που έχει αντιδράσει με οξυγόνο. Η υπόθεση της οξειδωμένης LDL αναπτύχθηκε, για να εξηγήσει πώς άνθρωποι με χαμηλά επίπεδα LDL παθαίνουν καρδιοπάθεια.
Σύμφωνα με τη θεωρία της οξειδωμένης LDL δεν είναι το επίπεδο της LDL που έχει σημασία, είναι το επίπεδο της οξειδωμένης LDL στην κυκλοφορίατου αίματος που είναι σημαντικό. Έτσι, αν καταναλώνουμε συστατικά που δρουν ως αντιοξειδωτικά, όπως βιταμίνη E, βήτα-καροτίνη και βιταμίνηC, θα σταματήσουμε την LDL να γίνει οξειδωμένη και θα προλάβουμε την καρδιοπάθεια.
Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com
0 Σχόλια