“Όταν μεγαλώσω θα γίνω άνεργος ή μετανάστης” | “Kur të rritem do bëhem i papunë ose emigrant”

Άκουγα πριν λίγο στην εκπομπή του Λαζόπουλου ένα μικρό παιδί να απαντά πως «όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω άνεργος». Τον Δεκέμβρη που μας πέρασε ήμουν στην Αλβανία και πήγα , όπως κάνω κάθε φορά που πάω στους γονείς μου, επίσκεψη στο δημοτικό σχολείο και το γυμνάσιο του χωριού. Ανάμεσα στις απαντήσεις των παιδιών στην ερώτηση «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;», αρκετά ήταν τα αγόρια που μου απάντησαν «θα πάω μετανάστης σαν τον αδελφό μου στην Ιταλία, Ελλάδα ή Γερμανία» κατά περίπτωση.
Εμείς ονειρευόμασταν να γίνουμε γιατροί, δημοσιογράφοι, στρατιωτικοί (στην Αλβανία ήθελες «καθαρό βιογραφικό, το σημαντικότερο, και πολύ καλό βαθμό για να μπεις σε στρατιωτικές ή αστυνομικές σχολές), μηχανικοί, γεωπόνοι κλπ. Άλλες εποχές, άλλες προτεραιότητες , άλλοι στόχοι…
Πως τη κάναμε έτσι τη κοινωνία; Σαν τα μούτρα μας…

Ndoqa para pak minutash në emisionin e Lazopulos(aktor i njohur grek), një fëmijë të vogël të përgjigjej “kur të rritem dua të bëhem i papunë”. Dhjetorin e kaluar isha në Shqipëri dhe vizitova, sikurse bëj përherë kur shkoj tek prindërit, shkollën 9-vjeçare të fshatit. Midis përgjigjeve në pyetjen time “çfarë do të bëhesh kur të rritesh”, nuk ishin pak djemtë që m’u përgjigjen “do vete refugjat tek vëllai në Itali,Greqi a Gjermani” sipas rastit.
Ne ëndërronim të bëheshim mjekë, gazetarë, oficerë( në Shqipëri duhet të kishe “biografi të mirë”(kryesorja) dhe mesatare të lartë për të shkuar në shkollën ushatarake ose të policisë) inxhinierë, agronomë etj. Të tjera kohë, të tjera përparësi, të tjera synime…
Si e “gatuam” kështu brezin e sotëm? Si surratin tonë…

http://correspondent4.wordpress.com/