Ο επιπολασμός και η επίπτωση της κολπικής μαρμαρυγής (AF) αυξάνεται παγκοσμίως και η αρρυθμία έχει σημαντικές επιπτώσεις στις αναπηρίες των ασθενών και στη θνητότητα, σύμφωνα με νέα ανάλυση. Συνολικά 33,5 εκατομμύρια άτομα, ή 0,5% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχουν AF, και αυτά τα νέα «επιδημιολογικά δεδομένα για την κολπική μαρμαρυγή επιβεβαιώνουν τον επείγοντα χαρακτήρα της νόσου σαν παγκόσμια επιδημία», λένε οι ερευνητές. Στην μελέτη, που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 17 Δεκεμβρίου 2013 στο Circulation, ο Dr Sumeet Chugh ( του Cedars Sinai Medical Center, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια) και συνεργάτες ανέλυσαν τους αριθμούς από την βάση δεδομένων της Παγκόσμιας Επιβάρυνσης της Νόσου (GBD). Το GBD είναι μια προσπάθεια διεθνούς συνεργασίας από πολλά πανεπιστήμια και από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σχεδιασμένη να αξιολογεί την νοσηρότητα και την θνητότητα από όλες τις νόσους και τις κακώσεις. Η ανάλυση της AF περιέλαβε 284 μελέτες, το ένα τρίτο τον οποίων διεξήχθη στην Βόρεια Αμερική και άλλο ένα τρίτο στην Δυτική Ευρώπη. Όσον αφορά την αύξηση από το 1990 έως το 2010 , οι ερευνητές παρατήρησαν μικρή αύξηση στον επιπολασμό της AF και αύξηση στην συνολική επίπτωση της AF: • Το 1990, ο εκτιμώμενος επιπολασμός της AF ανά 100.000 άτομα ήταν 569,5 στους άντρες και 359,9 στις γυναίκες και αυξήθηκε σε 596,2 στους άντρες και 373,1 στις γυναίκες το 2010. • Το 1990, η συνολική επίπτωση της AF ανά 100.000 ήταν 60,7 στους άντρες και 43,8 στις γυναίκες, μέχρι το 2010 αυτή η επίπτωση αυξήθηκε σε 77,5 στους άντρες και 59,5 στις γυναίκες. Στην περίοδο των 20 ετών , η διορθωμένη για την ηλικία θνητότητα για την AF αυξήθηκε δύο φορές στους άντρες και στις γυναίκες. Μέχρι το 2010, η διορθωμένη για την ηλικία θνητότητα ανά 100.000 άτομα ήταν 1,6 και 1,7 για άντρες και γυναίκες αντίστοιχα. «Η θνητότητα αυξήθηκε σταθερά από το 1995, 2000, και 2005 , ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο», γράφουν οι Chugh και συνεργάτες. Οι αναπηρίες που σχετίζονται με την AF επίσης αυξήθηκαν σημαντικά από το 1990 έως το 2010, με τους ερευνητές να παρακολουθούν μια αύξηση 18% στα χρόνια ζωής διορθωμένα για αναπηρία (DALYs) ανά 100.000 άτομα. «Συμβαδίζοντας με την υψηλότερη επίπτωση και επιπολασμό της AF οι DALYs ήταν υψηλότερες στις ανεπτυγμένες σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες χώρες,» εξήγησαν οι συγγραφείς. «Ο ρυθμός της μεταβολής των DALYs ήταν επίσης υψηλότερος στις ανεπτυγμένες σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες χώρες». Για τους Drs Alvaro Alonso και Lindsay Bengtson (Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, Μινεάπολις), που έγραψαν το συνοδευτικό άρθρο, η ετερογένεια στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές είναι σημαντικό εύρημα. Όπως ανέφεραν οι Chugh και συν., η Βόρεια Αμερική είχε το υψηλότερο φορτίο AF, ενώ η περιοχή Ασίας- Ειρηνικού, ιδιαίτερα η Ιαπωνία, Νότια και Βόρεια Κορέα , και Κίνα είχαν τις χαμηλότερες συχνότητες. Τα αίτια των διαφορών στην επίπτωση και τον επιπολασμό σε διάφορες χώρες δεν είναι απολύτως γνωστά, αλλά η καλύτερη διάγνωση στην Βόρεια Αμερική μπορεί να είναι ένας λόγος, προτείνουν οι αρθρογράφοι. Επιπλέον, οι παράγοντες κινδύνου AF όπως η παχυσαρκία και η υπέρταση, μπορεί να ευθύνονται για τις διαφορές στις περιοχές. Και τελικά, γενετικοί παράγοντες μπορεί να εξηγούν επίσης τις διαφορές. Για τους Alonso και Bengtson, το αυξανόμενο φορτίο της AF, μαζί με την πραγματική πιθανότητα ότι το φορτίο θα αυξηθεί με δεδομένη τη γήρανση του πληθυσμού, δεν θα ήταν τόσο ανησυχητικό «εάν είχαμε θεσμοθετήσει παρεμβάσεις για την πρωτογενή πρόληψη της AF.» Μέχρι στιγμής όμως, δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που να υποστηρίζουν κάποια παρέμβαση, πέραν από τον έλεγχο καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου, για την πρόληψη εμφάνισης της AF. Θεραπεία στην άλλη πλευρά της όχθης Εκτός από τα στοιχεία GBD-ΠΟΥ , η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρία (ESC) δημοσίευσε επίσης στοιχεία από το πιλοτικό της αρχείο για την διαχείριση και θεραπεία της AF στην Ευρώπη. Δημοσιεύοντας δεδομένα από το Euro-Observational Research Program-AF (EORP-AF), οι ερευνητές αναφέρουν ότι η χρήση από του στόματος αντιπηκτικών αυξήθηκε , αλλά μόλις 8% των ασθενών έλαβαν τα νέα από του στόματος αντιπηκτικά , όπως δαμπιγκατράνη (Pradaxa, Boehringer Ingelheim), ριβαροξαμπάνη (Xarelto, Bayer/Janssen Pharmaceuticals), και αμπιξαμπάνη (Eliquis, Bristol-Myers Squibb/Pfizer). Όμως αυτά τα φάρμακα δεν ήταν ευρέως διαθέσιμα σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες όπου το πιλοτικό αρχείο ξεκίνησε τον Φεβρουάριο 2012. Συνολικά το μητρώο EORP-AF έδειξε ότι η προσκόλληση στις συστάσεις για τη χρήση από του στόματος αντιπηκτικών έχει βελτιωθεί, μέχρι 80% συνολικά, αν και η θεραπεία χορηγείται λιγότερο στις γυναίκες. Όπως στις αντίστοιχες στις Η.Π.Α. η ESC προειδοποιεί ότι ο αριθμός ενηλίκων 55 ετών και άνω με AF αναμένεται να διπλασιαστεί τα επόμενα 50 χρόνια.
Πηγή: http://www.e-cardio.gr
0 Σχόλια