Το κακό δεν θα μπορούσε να επιτύχει καμιά απολύτως νίκη, δεν θα μπορούσε να έχει καμιά απολύτως δύναμη σ' αυτό τον κόσμο αν φανερωνόταν ανοιχτά ως κακό. Το κακό θα θριαμβεύσει δια της απάτης, προσποιούμενο το αγαθό. Και αυτή η εξαπάτηση επιτρέπει στον άνθρωπο να δικαιολογήσει το μίσος, τον φόνο, τη σκλαβιά, τα ψέματα, τον παραλογισμό. Ακριβώς αυτή την απάτη ξεσκεπάζει και κατανικά ο Χριστός.Την αποκαλύπτει και την ξεσκεπάζει όχι μόνο δια τον λόγων Του, αλλά πρώτα απ' όλα δια του εαυτού Του, δια της ίδιας της επιφανείας Του, δια της παρουσίας Του.Ο Χριστός αποκαλύπτεται ως μάρτυρας και κάθε εγκληματίας γνωρίζει πως η πρώτη του δουλειά είναι να εξοντώσει κάθε μάρτυρα του εγκλήματος, να προστατεύει την ιδιότητα του κακού να εμφανίζεται ως αγαθό. <<Εγένοντο δε φίλοι... ο τε Ηρώδης και ο Πιλάτος εν αυτή την ημέρα>> -της καταδίκης και δολοφονίας- <<μετ' αλλήλων>>. Αυτή η σύντομη παρατήρηση του Ευαγγελιστή περιέχει όλη την τρομερή αλήθεια για το κακό. Ναι, τα πλήθη ακολουθούσαν τον Χριστό όσο Αυτός προσέφερε, θεράπευε και ενεργούσε θαύματα. Τα ίδια ακριβώς πλήθη ήταν που τον παραμέρισαν και κραύγαζαν <<σταύρωσον αυτόν>>! Γνώριζαν, με όλη την τρομερή διαίσθηση του κακού, πως έμεναν εκτεθειμένοι μπροστά σ' αυτόν τον τέλειο άνθρωπο, σ' αυτή την τέλεια αγάπη. Γνώριζαν πως μέσα της αγάπης Του, της Τελειότητάς Του ο Χριστός απαιτούσε απ' αυτούς μια ζωή που δεν σκόπευαν να ζήσουν- μια αγάπη, μια αλήθεια, μια τελειότητα που δεν μπορούσαν να αντέξουν. Και αυτός ο μάρτυρας έπρεπε να σιωπήσει, να εξοντωθεί.
Ο σταυρός αρχίζει την νίκη κατά του κακού, η οποία εκπληρώνεται με τον θάνατο και την ανάσταση του Εσταυρωμένου
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (Πρωτ.Αλέξανδρος Σλέμαν)
0 Σχόλια