Οι άντρες φορούσαν φανέλες και εσώρουχα που μοιάζουν με τα σημερινά μποξεράκια, ενώ οι γυναίκες φορούσαν εσωτερικά ένα ένδυμα σαν μια ριχτή πουκαμίσα αλλά από κάτω δεν φορούσαν εσώρουχο. Αυτά γνωρίζαμε για τα μεσαιωνικά εσώρουχα μέχρι σήμερα αλλά τώρα χάρη σε νέα αρχαιολογικά ευρήματα στο ανατολικό Τιρόλο στην Αυστρία είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα.
Το κάστρο Lengberg που είναι γνωστό από το 1190, ανακαινίστηκε και προστέθηκε δεύτερος όροφος τον 15ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια εργασιών αναπαλαίωσης του κάστρου τον Ιούλιο του 2008, βρέθηκε ένας χώρος γεμάτος ρούχα και λευκά είδη κάτω από τις σανίδες του πατώματος του δεύτερου ορόφου όπου και θάφτηκαν στην ανακαίνιση του 15ου αιώνα. Εξαιτίας των καλών συνθηκών και της έλλειψης υγρασίας , τα δερμάτινα παπούτσια και τα υφάσματα διατηρήθηκαν σε άριστη κατάσταση.
Εκεί λοιπόν βρέθηκαν τέσσερα κομμάτια που μοιάζουν με σημερινά σουτιέν. Αυτά είχαν το ντιζάιν των σημερινών σουτιέν, σε αντίθεση με τους αρχαίους ελληνικούς και ρωμαϊκούς στηθόδεσμους που είχαν σκοπό μάλλον να αποκρύψουν παρά να τονίσουν τη γυναικεία θηλυκότητα. Υπήρχαν κάποιες γραπτές πηγές κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα που αναφέρονταν σε στηθόδεσμους, αλλά αυτές οι αναφορές ήταν ασαφείς. Ο Henri de Mondeville, γάλλος γιατρός που θεωρείται πατέρας της χειρουργικής, έγραψε στο βιβλίο του Cyrurgia ( χειρουργική ) το 1312, ότι κάποιες γυναίκες έβαζαν τα στήθη τους σε δύο υφασμάτινες θήκες τις οποίες εφάρμοζαν πλήρως και τις έδεναν με ασορτί κορδέλα. Σκοπός ήταν κυρίως να συγκρατούν τα μεγάλα στήθη. Όμως ο Konrad Stolle σε μια ιστορική καταγραφή της Thuringia (Θουριγγία) το 1480 σχολίαζε ότι αυτοί οι στηθόδεσμοι έκαναν τις γυναίκες να φαίνονται προκλητικές. Αντιθέτως ένας άγνωστος συγγραφέας του 15ου αιώνα στην νότια Γερμανία υποστήριζε στο σατιρικό του ποίημα ότι οι στηθόδεσμοι τόνιζαν και προέβαλαν τα στήθη των γυναικών. Χαρακτηριστικά λέει ότι μια γυναίκα έφτιαξε αυτό το στηθόδεσμο για να βλέπουν οι άντρες τα ωραία της στήθη και να προκαλούνται. Ενώ όσες γυναίκες είχαν πολύ μεγάλα στήθη , έφτιαχναν πολύ στενά σουτιέν ώστε να περιορίζουν τα στήθη τους για να μην τις κουτσομπολεύει η πόλη. Έτσι τα σουτιέν προσαρμόζονταν στις ανάγκες της κάθε γυναίκας.
Τα ευρήματα του Τιρόλο
Δύο από τα σουτιέν που βρέθηκαν στο κάστρο Lengberg φαίνονται σαν φανέλες με θήκες για τα στήθη . Δυστυχώς βρέθηκαν σχισμένα με μόνο την μια θήκη διατηρημένη αλλά φαίνεται ότι είχαν επιπλέον ύφασμα στο πάνω μέρος για να καλύπτουν το ντεκολτέ . Έτσι λειτουργούσε και σαν φανέλα και σαν σουτιέν. Το τρίτο σουτιέν μοιάζει πολύ με τα σύγχρονα σουτιέν και μάλλον είναι αυτό για το οποίο έγραψε ο άγνωστος συγγραφέας. Έχει δύο φαρδιές τιράντες στους ώμους και φαίνεται πως υπήρχε φαρδιά λωρίδα και στο πίσω μέρος. Αυτό το σουτιέν είναι περίτεχνα διακοσμημένο με λεπτομέρειες από δαντέλα και κορδόνι.
Το τέταρτο σουτιέν είναι ένα είδος στηθόδεσμου που υπήρξε πολύ δημοφιλές κατά τη δεκαετία του 50 αλλά υπάρχει ακόμα και σήμερα . Ήταν φτιαγμένο από δύο κομμάτια λινό ύφασμα που ήταν ραμμένα μεταξύ τους ενώ υπήρχε επιπλέον ύφασμα ώστε να καλύπτει και τα πλευρά με μια σειρά απο κόπιτσες . Είχε στενές τιράντες και δαντέλα στο ντεκολτέ. Τα σουτιέν αυτά κατόπιν ειδικής εξέτασης σε Ελβετικό Τεχνολογικό Ινστιτούτο χρονολογούνται γύρω στα τέλη του 14ου ως και τον 15ο αιώνα. Δεν είναι βέβαιο πως όλες οι γυναίκες τον μεσαίωνα φορούσαν σουτιέν αλλά σίγουρα κάποιες είχαν. Ίσως ήταν κοινωνικά αποδεκτό να φοράνε σουτιέν ώστε να σφίγγουν το μπούστο τους για να μην φαίνεται αφού μάλλον η κοινωνία δεν ενέκρινε τις γυναίκες που επεδείκνυαν τα κάλλη τους. Κάτω από τις μακριές τους φούστες οι γυναίκες δεν φορούσαν εσώρουχα μέχρι και τα τέλη του 18ου αιώνα.
Ένα καλοδιατηρημένο λινό εσώρουχο που βρέθηκε στο κάστρο Lengberg προβλημάτισε τους επιστήμονες για το εάν πρόκειται για γυναικείο ή αντρικό. Τα εσώρουχα του Lengberg χρονολογούνται γύρω στον 14ο και 15ο αιώνα όταν οι άντρες άρχισαν να φοράνε το κλασικό παντελόνι του σήμερα αντί για δύο ανεξάρτητα εφαρμοστά παντζάκια που δεν ενώνονταν στην περιοχή της λεκάνης. Γι αυτό το λόγο πριν τον 14ο αιώνα χρησιμοποιούσαν ένα είδος ενδύματος πάνω από τα παντζάκια για να καλύπτουν το κενό.
Όταν λοιπόν εμφανίστηκαν τα σημερινού τύπου παντελόνια δεν χρειάζονταν πια το ενδιάμεσο ένδυμα . Το εσώρουχο που βρέθηκε στο κάστρο είχε στενά ανοίγματα στο κάτω μέρος για τα πόδια και στενές λωρίδες στο πλάι. Είχε μπαλωθεί τρεις φορές με λινά μπάλωματα. Από εικόνες βιβλίων και πίνακες της εποχής φαίνεται ότι μόνο οι άντρες φορούσαν αυτό το είδος εσώρουχου. Ένα κομμάτι ύφασμα που κάλυπτε τους γλουτούς και τα γεννητικά όργανα με λωρίδες στο πλάι που έδεναν πίσω.
συνεχεια του αρθρου εδω: http://news247.gr/
0 Σχόλια