Τα «αποκλειστικά ρεπορτάζ» ομορφιάς των κορυφαίων beauty editors που
«πρώτα ζουν και μετά γράφουν» - ήτοι τεστάρουν προϊόντα και κούρες
ομορφιάς που είτε αξίζει να δοκιμάσουμε είτε επιβάλλεται να διαγράψουμε.
Ανήκουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα όλων των γυναικών ενάντια στη γήρανση και το τοπικό πάχος - είναι οι διευθύντριες ομορφιάς των μεγαλύτερων και εγκυρότερων περιοδικών του κόσμου. Κάτι μεταξύ «γκουρού» και πειραματόζωων της ομορφιάς, αυτές είναι που τεστάρουν πρώτες τις δεκάδες καινοτόμες -καμιά φορά και πολύ αμφίβολες- θεραπείες που κυκλοφορούν, από το botox μέχρι τις πιο επώδυνες συνεδρίες λιποδιάλυσης. Εδώ μας αποκαλύπτουν τι θα άξιζε να δοκιμάσετε κι εσείς (και τι θα σας έκανε να δείχνετε χειρότερες από πριν).
Νιούμπι Χαντς, 45 ετών - «Harper’s Bazaar»
«Το botox είναι μία από τις καλύτερες εφευρέσεις που έγιναν ποτέ - το κάνω πάνω από δέκα χρόνια δαπανώντας σχεδόν 400 ευρώ τη φορά ανά τρίμηνο και, πραγματικά, αξίζει. Χρησιμοποιώ επίσης και λίγο ενέσιμο υαλουρονικό οξύ ανάμεσα στα φρύδια μου», λέει η Χαντς.
Η χειρότερη εμπειρία της αφορούσε μια θεραπεία κατά της κυτταρίτιδας πριν από περίπου 12 χρόνια: περιλάμβανε 12 βελόνες που είχαν παραταχθεί μέσα στο δέρμα της, ξεκινώντας από τους γοφούς και φτάνοντας μέχρι τα γόνατα. Η συγκεκριμένη κούρα είχε παλιό ιατρικό ιστορικό που αφορούσε στη θεραπεία νεφρικών προβλημάτων, αλλά οι επιστήμονες είχαν διαπιστώσει παράλληλα και απώλεια της κυτταρίτιδας στους ασθενείς. «Θυμάμαι να κλαίω στον δρόμο για το ιατρείο στο δεύτερο ραντεβού μου και να συνεχίζω να κλαίω στο τραπέζι του χειρουργού», λέει η Χαντς. «Ο πόνος ήταν φοβερός από τις βελόνες, ενώ το ρεύμα που διαπερνούσε όλο το νευρικό μου σύστημα πολλαπλασίαζε την οδύνη. Και, εντέλει, δεν είχε αποτέλεσμα στην κυτταρίτιδά μου».
Από τις επεμβατικές θεραπείες κατά της κυτταρίτιδας, η δημοσιογράφος θεωρεί ασφαλέστερες και αποδοτικότερες αυτές που συνδυάζουν λέιζερ και μεσοθεραπεία, ενώ για το πρόσωπό της δεν θα αρνιόταν ένα lifting από έμπειρο και σωστό χειρουργό.
«Αυτό που πρέπει να κρατήσει καλά στο μυαλό της μια γυναίκα είναι να μη γίνεται πειραματόζωο τρέχοντας να δοκιμάσει όποια νέα θεραπεία. Και ποτέ να μην εμπιστεύεται κάποιον που λέει ότι είναι ο μόνος που προσφέρει μια θεραπεία ομορφιάς ή αδυνατίσματος - είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο».
Ολίβια Φάλκον, 35 ετών - «Tatler»
Αγαπημένη της θεραπεία για το πρόσωπο και το σώμα είναι το Pod, κατά την οποία ένα κόκκινο, θερμό φως σκανάρει την επιδερμίδα μέσα σε μια ειδικά κατασκευασμένη κάψουλα επί 20 λεπτά. «Είναι σαν να βρίσκεσαι μέσα σε σάουνα και σολάριουμ ταυτόχρονα -χωρίς την επικίνδυνη ακτινοβολία ωστόσο-, λουσμένη σε ένα κόκκινο φως το οποίο διεγείρει την ανάπτυξη του κολλαγόνου και τον μεταβολισμό. Πέρα από τη χαλάρωση που νιώθεις μέσα στο Pod, η συγκεκριμένη θεραπεία καταφέρνει να κρατήσει την επιδερμίδα τονωμένη και βελούδινη», λέει η Φάλκον.
Αυτό που δεν θα ξαναδοκίμαζε ποτέ είναι μια θεραπεία που ονομάζεται Zerona, ένα κρύο λέιζερ, που έχει ως στόχο να ενεργοποιεί το λίπος με σκοπό τη διάσπασή του. Οπως λέει η ίδια, «χρησιμοποιεί κάτι που μοιάζει με αράχνη και εκπέμπει περιστρεφόμενες κόκκινες ακτίνες λέιζερ στο δέρμα για να λιώσει το λίπος. Πέρα από το υπερβολικά μεγάλο κόστος της θεραπείας (1.200 ευρώ), δεν είδα αποτέλεσμα στο σώμα μου».
Η Φάλκον εμπιστεύεται το botox. Το ξεκίνησε από την ηλικία των 30 ετών και έκτοτε πηγαίνει μία φορά τον χρόνο στον γιατρό της για συντήρηση. «Αρκεί μια μικρή ένεση πάνω από τα φρύδια μου, και τίποτε άλλο. Το αν θα κατέφευγα σε μια πλαστική επέμβαση σε μερικά χρόνια από τώρα δεν το γνωρίζω. Αλλά δεν το αποκλείω. Θα το σκεφτώ σε 10 χρόνια από τώρα», καταλήγει.
Τζένι Ντίκινσον, διευθύντρια ομορφιάς του περιοδικού «Elle»
Πριν από λίγο καιρό δοκίμασε μια εξελιγμένη θεραπεία με λέιζερ, την Advanced Laser Lipolysis, στην κλινική του Dr Alan Kingdon, στο Λονδίνο. Επρόκειτο για την πιο επεμβατική διαδικασία που είχε δοκιμάσει η beauty editor (και με τσουχτερό αντίτιμο - σχεδόν 3.000 ευρώ).
«Στην αρχή η περιοχή που ήθελα να κάνω λιπόλυση -ακριβώς κάτω από τους γλουτούς- μούδιασε εντελώς με μια ένεση και κατόπιν το λέιζερ ξεκίνησε τη διαδικασία υγροποίησης του λίπους. Στο τέλος, το είδα (το λίπος) να αναρροφάται μέσω μικροσκοπικών τομών που έγιναν στο δέρμα μου», λέει η Ντίκινσον, η οποία έχει διχασμένη άποψη για τα αποτελέσματα: «Αν και όλη η περιοχή ήταν πρησμένη για μέρες, εντούτοις μπορώ να χωρέσω σε δύο νούμερα μικρότερο τζιν, άνετα. Τα δε σημάδια από την επέμβαση δεν ξεπερνούν τα δύο χιλιοστά. Αλλά το χειρότερο κομμάτι ήταν εκείνο το αλατούχο διάλυμα που έσταζε από τις οπές τις πρώτες 24 ώρες. Εκατσα σπίτι δύο περίπου μέρες φορώντας έναν ειδικό κορσέ, τον οποίο φορούσα για άλλες δέκα μέρες», λέει η Ντίκινσον και συνεχίζει: «Γενικά, δεν μου αρέσουν οι θεραπείες που απαιτούν χρόνο ανάρρωσης. Δοκίμασα το Dermaroller, μια συσκευή που περιέχει μικρο-βελόνες οι οποίες τρυπούν το δέρμα για να τονωθούν οι περιοχές με ρυτίδες (περίπου 300 ευρώ ανά συνεδρία). Αν και δεν πονούσε καθόλου, η αλήθεια είναι πως δεν παρατήρησα μεγάλη διαφορά, ενώ έκανε και το δέρμα μου πολύ ξηρό. Η επιδερμίδα του προσώπου μου ξεφλούδιζε επί μέρες - αυτό είναι κάτι που καμία γυναίκα δεν θα ήθελε να βιώσει», καταλήγει η Ντίκινσον.
Πηγή: http://www.protothema.gr
0 Σχόλια