Τουρκικά σωματεία, πίσω από τα οποία κρύβονται πράκτορες του Προξενείου της Κομοτηνής και εξτρεμιστές της μουσουλμανικής μειονότητας επιχείρησαν να κατέβουν στις εκλογές ως «Τουρκική Ένωση Θράκης» εγείροντας σαφώς θέμα τουρκικής μειονότητας και επιχειρώντας τη νομιμοποίηση της δια των εκλογών.
Πρόκειται για έργο της Άγκυρας με την εμπλοκή ακόμη και της ΜΙΤ, αφού στελέχη της καθοδηγούν τους Τούρκους που έχουν διεισδύσει στην μουσουλμανική μειονότητα επιχειρώντας να την προσεταιριστούν και να την στρέψουν κατά της Ελλάδας εγείροντας θέμα ανεξάρτητου κράτους στη Δυτική Θράκη.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις που γνωρίζουν τα υπόγεια και ανθελληνικά παιχνίδια του τουρκικού Προξενείου κάνουν πώς δεν βλέπουν και ορισμένοι μάλιστα, όπως πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος, δίνουν χώρο στην Τουρκία να καλλιεργεί τα σχέδια της στη Δυτική Θράκη αφήνοντας Τούρκους πολιτικούς να «αλωνίζουν» στην περιοχή.
Ορισμένες μόνο περιπτώσεις υπάρχουν που μάχονται κατά των πρακτόρων του τουρκικού προξενείου και των εξτρεμιστών της μουσουλμανικής μειονότητας.
Μεταξύ αυτών ο Γιάννης Χατζηαντωνίου, που ως συνήγορος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα έτσι ώστε στον Άρειο Πάγο να κριθεί πώς το αίτημα των Τούρκων να κατέβουν στις εκλογές ως «Τουρκική Ένωση Θράκης» υπονομεύει ανοιχτά και ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Αποτελεί δε η περίπτωση του Γιάννη Χατζηαντωνίου, ο οποίος κατεβαίνει και υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών, ελπίδα για μία επιτέλους σοβαρή διαχείριση του εθνικού αυτού θέματος.
Στο σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου, με την οποία απέρριψε το αίτημα καθόδου στις εκλογές ενός τουρκικού σωματείου αποκαλύπτονται τα σχέδια της Άγκυρας για τη Δυτική Θράκη που πρέπει να μας προβληματίσουν όλους, αλλά κυρίως τους πολιτικούς που διαχειρίζονται τα εθνικά θέματα.
Διαβάστε λοιπόν τι αναφέρει στην απόφαση του ο Άρειος Πάγος (αποσπάσματα) :
"«Στο άρθρο του καταστατικού του Σωματείου, υπό τον τίτλο σκοπός αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «… σκοπός της ιδρύσεως της Τουρκικής Ενώσεως είναι όπως εργασθεί υπέρ την πνευματικής, σωματικής και ψυχικής διαπαιδαγωγήσεως των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, να δημιουργήσει μεταξύ αυτών ειλικρινείς δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης και να συμβάλει εις την μεταξύ των Τούρκων της Δυτικής Θράκης διάδοση των πνευματικών, κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμίσεων των προελθουσών εκ της Τουρκικής μεταπολίτεύσεως…».
Ο ανωτέρω σκοπός προσκρούει στις συμβάσεις που υπογράφηκαν στη Λωζάνη (βάσει της Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης Σύμβασης που υπογράφτηκε στις 24 Ιουλίου του 1923 περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών, στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Δυτική Θράκη παρέμειναν μουσουλμάνοι κατά το θρήσκευμα) και έχουν κυρωθεί με νόμο, αφού επιχειρείται απροκάλυπτα να εμφανισθεί η ύπαρξη της Ελλάδας (περιοχή Δυτικής Θράκης), εθνικής τουρκικής μειονότητας, ενώ με τις συμβάσεις αυτές, μόνο η ύπαρξη θρησκευτικής μουσουλμανικής μειονότητας αναγνωρίζεται στην εν λόγω περιοχή.
…την προώθηση αυτού του στόχου, την εμφάνιση δηλαδή ως υπαρκτής και μάλιστα «δεινώς καταπιεζόμενης» εθνικής Τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα μαρτυρεί σειρά από συγκεκριμένες ενέργειες και δραστηριότητες στελεχών του υπόψη σωματείου με την επωνυμία «Τουρκική Ένωσις Ξάνθης», από τις οποίες χαρακτηριστικά αναφέρονται οι εξής : α) Το εν λόγω σωματείο μετέχει δια του Προέδρου του στη άτυπη (μη αναγνωρισμένη ως σωματείο) «Συντονιστική (ή συμβουλευτική) Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας», η οποία συνεδριάζει συχνά στους χώρους της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» ή του αντίστοιχου σωματείου στην Κομοτηνή. β) Το ίδιο σωματείο συμμετέχει σε συνέδρια της «Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» που προβάλει ως στόχο της διατήρησης επικαιρότητας για δήθεν σφετερισμό των δικαιωμάτων «των Τούρκων της Δυτικής Θράκης».
…ότι η αναφορά στην τουρκική ταυτότητα δεν έχει την έννοια της απώτερης τουρκικής καταγωγής αλλά της κατά τις επιδιώξεις τους ενεστώσας ιδιότητας τους ως μελών υφιστάμενης στην Ελλάδα τουρκικής μειονότητας, η οποία επιδιώξει την προώθηση εντός των ορίων της Ελληνικής Επικράτειας πολιτικών σκοπών ξένου κράτους και συγκεκριμένα της Τουρκίας.
…ότι το αναιρεσείον, με την εμμονή του να έχει το επίθετο «Τουρκική» στην επωνυμία της Ένωσης, σε αντίθεση με τις προαναφερόμενες συνθήκες, όχι μόνο δεν συμβάλλει στην ειρηνική συμβίωση των πολιτών της περιοχής, που είναι αναγκαία για το γενικό καλό και των δύο ελληνικών κοινοτήτων, μουσουλμανικής και χριστιανικής, αλλά εγείρει ανύπαρκτο μειονοτικό πρόβλημα «Τούρκων». Ότι αν ήθελε να υποδηλώσει μόνο την καταγωγή των μελών του με την χρήση του όρου «Τουρκική Ένωση» θα μπορούσε να το πράξει καθιστώντας σαφέστερη προς αυτήν την κατεύθυνση την επωνυμία της Ένωσης, ώστε να μη δημιουργείται καμία παραπλάνηση.
Κρίθηκε δε αρχικώς από το Εφετείο, με βάση τις παραδοχές αυτές, ότι ο ως άνω σκοπός προσκρούει στη δημόσια τάξη και η διάλυση του ήδη αναιρεσείοντος σωματείου είναι εναρμονισμένη προς το επιβαλλόμενο αναγκαίο μέτρο περιορισμού της σωματειακής ελευθερίας και τελεί σε σχέση αναλογίας μεταξύ των ανωτέρω παραβιάσεων του σωματείου και του σκοπού, στον οποίον η διάλυση του αποβλέπει, τη διαφύλαξη δηλονότι της κοινωνικής ισορροπίας και την γαλήνης μεταξύ του δύο Ελληνικών Κοινοτήτων Θράκης, Μουσουλμανικής και χριστιανικής και κατ’ επέκταση της γαλήνης της χώρας»".
0 Σχόλια