Αρνητικά – θετικά ιόντα = η σωστή εξωτερίκευση του θυμού

Η ατμόσφαιρα είναι μία αντιγραφή και μία αντανάκλαση δική μας. Εμπλουτισμένη με ηλεκτρομαγνητικά πεδία τα οποία ανάλογα σχάζονται και δημιουργούν ανάλογη πόλωση σε θετικά και αρνητικά ιόντα τα οποία επιστρέφονται σε μας. Οπότε εμείς συνεργαζόμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε με τα καιρικά φαινόμενα και ή τα κάνουμε να εντείνονται ή να μαλακώνουν. Το ίδιο ακριβώς είναι και ο θυμός, σαν ένα καιρικό φαινόμενο.

Ένα καιρικό φαινόμενο το θεωρούμε φυσικότητα και σε αρκετές περιπτώσεις το αξιοποιούμε υπέρ μας, όπως μία βροχή για τους αγρότες, όπως το χιόνι για όλο το οικοσύστημα. Γενικά λοιπόν τα καιρικά φαινόμενα επειδή τα θεωρούμε φύση και ως ένα σημείο είναι, ξέρουμε ότι για κάποιο λόγο γίνονται και ότι θα έχουν μία χρονική διάρκεια και ύστερα θα κοπάσουν.

Ο θυμός λοιπόν για να έχει σωστή εξωτερίκευση θα πρέπει να έχει και ουσιαστικές βάσεις φυσικότητας .

Ναι ο θυμός είναι μία κινητήριος δύναμη η οποία μας βγάζει από τη μαλθακότητα και μας οδηγεί προς πράξη και εγρήγορση. Γιατί αλλιώς δεν θα είχαμε ισορροπία. Ο πλανήτης μας κρατά την ισορροπία του με τα καιρικά φαινόμενα αλλιώς δεν θα είχε βλάστηση, ζώα και γενικά όλα όσα χρειαζόμαστε τόσο εμείς, αλλά και η φύση για την εξέλιξη και ανάπτυξή της. 

Όμως πως έγινε και ο θυμός έχει πάρει κακό όνομα ? Πώς έγινε και ο θυμός πήρε άλλη διαδρομή από τη φυσικότητά του. Απλώς θεωρώ ότι του έχουμε δώσει λάθος όνομα αυτού του τύπου θυμό. Οφείλαμε να τον λέμε κινητήριο ισορροπία, γιατί χωρίς αυτή την διαδρομή κανένας μας δεν θα μπορούσε να κάνει βήμα.

Ο θυμός όπως τον έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα είναι ένα συναίσθημα που μέσα από αυτόν δημιουργούνται και όλα τα άλλα αρνητικά συναισθήματα.

Αυτή η κινητήριος ισορροπία δηλαδή ποια διαφορά έχει από τον κλασικό θυμό ?

Ο θυμός αυτός έχει μέσα του το πείσμα, τον θαυμασμό, την δικαιοσύνη, την ελευθερία και γενικά συνοδεύεται απόλυτα ως αίσθηση και αυτός με την αγάπη ως αίσθηση. Η αγάπη + αυτή την κινητήριο ισορροπία οδηγούν τον άνθρωπο σε μία μόνιμη αναζήτηση και διάθεση για να αποκτήσει όλα τα όπλα που θα τον οδηγήσουν στην αγκαλιά του Πατέρα μας.

Πόση διαφορά έχε αυτός ο θυμός από τον άλλον ? Τεράστια. Πόσο εύκολο είναι να τον αναγνωρίσουμε ? Η καλή θέληση και πρόθεση μπορεί εύκολα να αναγνωρίσει τον θυμό= κινητήριος ισορροπία από τον θυμό με το «κακό και εγωιστικό πρόσωπο».

Στην αρχή μπορεί να υπάρχει μπέρδεμα στο ποιος θυμός είναι τώρα.

Θα σας πω πως στον θυμό= κινητήριος ισορροπία ξέρεις αυτόματα και απόλυτα ότι αυτή ήταν η διαδρομή που έπρεπε να πάρεις. Ενώ στον άλλον σε προβληματίζουν οι τύψεις και οι ενοχές. 

Κάποτε πριν από χρόνια η καλύτερή μου φίλη, ήταν έτοιμη να αυτοκτονήσει και στεκότανε στην άκρη της ταράτσας του σπιτιού της. Θυμάμαι ότι είχα τα συμπτώματα θυμού, άρχισε η ανάσα να γίνεται πιο γρήγορη, ένιωθα τα ρουθούνια μου να ανοίγουν γιατί δεν μου έφτανε το οξυγόνο και το αίμα μου να βράζει. Οι κινήσεις μου βίαιες και κοφτές και εκείνη την ώρα καταλάβαινα ότι λειτουργούσε το αυθόρμητο είμαι μου. Δεν είχα καμία σκέψη. Την τράβηξα και από το τράβηγμα έπεσε κάτω, είχε πιει πόσα ηρεμιστικά και δεν είχε επαφή με το περιβάλλον. Τότε το χέρι μου συνεργάστηκε με τη φωνή μου. Το χέρι μου για πρώτη φορά στη ζωή μου έδωσε χαστούκι αρκετά δυνατό και η φωνή μου ήταν τόσο δυνατή μαλώνοντας την. Όταν συνήλθε έψαχνα να βρω που βρήκα τη δύναμη να κάνω όλα αυτά, αφού ως άνθρωπος ήμουν χαμηλών τόνων και με αρκετά ανεπτυγμένη την χαμηλή αυτοκετίμησή μου. Εκεί κατάλαβα τη αρμονική διαδρομή. Δεν γινόταν να λειτουργήσω αλλιώς, να λειτουργήσω υποτονικά και παθητικά. Εκείνη τη στιγμή ήθελε άμεση παρέμβαση. Αυτός λοιπόν είναι ο σωστός θυμός, αυτός που σε θέτει σε εγρήγορση όταν καταλαβαίνει το μέσα σου κάποιο κίνδυνο ή απειλεί. Τότε είναι που συνεργάζεται η αγάπη αίσθημα με την επιβίωση και δημιουργούν παράλληλα και την πιο ισχυρή δύναμη. Μόνο αυτός ο θυμός μπορεί να δώσει ανάλογη δύναμη και στο μυϊκό μας σύστημα και τέτοιες στιγμές μπορούμε ακόμη και να σκοτώσουμε άνθρωπο. 

Αυτός ο θυμός είναι η κινητήριος δύναμή μας που όταν εργαστεί με την αγάπη ως αίσθηση τότε πάντα ξέρεις πότε και που χρειάζεται. Είναι εκεί, εκείνες τις στιγμές στη ζωή μας που χτυπάει ο συναγερμός κινδύνου μέσα μας. Τότε γινόμαστε υπέρ άνθρωποι Είναι η απόλυτη ενεργοποίηση της αδρεναλίνης μαζί με την οξυτοκίνη και την σεροτονίνη ορμόνες τις αγάπης, μπορεί η μάνα να σηκώσει αμάξι για να σώσει το παιδί της. Όχι δεν είναι μόνο η μάνα που έχει τέτοιες υπερφυσικές ιδιότητες, όλοι μας τις έχουμε. Όμως η αδρεναλίνη σε συνεργασία οξυτοκίνης και σεροντονίνης ρέουν παράλληλα στο σώμα μας την ντοπαμίνη. Αυτά που τα έχουν δημιουργήσει για να δίνουν στους αθλητές τις ανάλογες δονήσεις για να υπερβαίνουν τους εαυτούς τους.

Αυτός λοιπόν ο θυμός μας «ταΐζει» με τις καλύτερες τροφές και μας κάνει να αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας. Να αγωνιζόμαστε και να μην εγκαταλείπουμε, σαφώς όταν το όνειρο είναι δικό μας. Η ενέργεια αυτού του θυμού, μας βοηθάει ώστε να μη βλέπουμε δυσκολίες μπροστά μας, αλλά προκλήσεις οι οποίες γίνονται κίνητρα αναβάθμισης. Χωρίς αυτή την αίσθηση του θυμού στους ανθρώπους, τους βλέπουμε κάτω από μία «ομπρέλα» καθημερινότητας η οποία τους έχει σε μία παθητική στάση «τι να κάνουμε» και δεν θα κάνουν κανένα βήμα προς το όνειρό τους. Μόλις τους έρθει το πρώτο εμπόδιο τότε αράζουν και ψάχνουν πάντα έξω από αυτούς τους υπεύθυνους. 

Αναζήτησε αυτή την κινητήριο δύναμη που έχεις σίγουρα κάπου εκεί θαμμένη μέσα σου. Κάνε την οδηγό δάσκαλό σου και θα έχεις δίπλα σου μαζί με την αγάπη που είναι η έκτη σου αίσθηση τα ωραιότερα «όπλα» για επιτυχία. Γιατί αυτή η κινητήριος δύναμη είναι που μας οδηγεί στην αυθεντική ζωή και όχι στην παθητική- υποτονική- μίζερη.Πείσμωσε και θα τα καταφέρεις, το πείσμα να συνεργαστεί με αυτή τη μορφή του θυμού… αλλά πρόσεξε όχι του ανταγωνισμού, γιατί ο ανταγωνισμός είναι δεμένος με τον άλλο θυμό και θα έχεις ανεμοστρόβιλους στη ζωή σου, ενώ ο άλλος θα σε οδηγεί στην κλασική και γλυκιά βροχούλα όποτε και όσο χρειάζεται. Και αν θα βάλεις ανταγωνισμό βάλε τον με οδηγό τον ίδιο σου τον εαυτό, να βάζεις στόχο να περνάς εσένα κάθε μέρα, όχι με αγώνα αλλά με αγάπη. Τότε μη φοβάσαι τίποτε και κανένα. Γιατί αν τα καταφέρεις να ενεργοποιήσεις αυτές τις δύο δυνάμεις μέσα σου χωρίς τα άλλα κλασικά συναισθήματα είσαι ο αρχηγός σου. Όχι με την μορφή της υπερηφάνειας αλλά με την πιο ωραία διαδρομή της ταπείνωσης.

Δωροθέα