Παντρεύτηκαν τον Αύγουστο του 1947 ενώ ο Φλόιντ βρισκόταν σε άδεια από το Ναυτικό μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά την απουσία παρέμειναν σε επαφή διά αλληλογραφίας στέλνοντας συνολικά 131 γράμματα σε περίοδο δύο ετών.
Ο Φλόιντ είχε γράψει στην Βάιολετ, την οποία φώναζε Βι, ακόμη και πέντε φορές μέσα στην ίδια ημέρα.
Απέκτησαν τρία παιδιά και ζούσαν ως αγρότες σε ένα μεγάλο ράντσο στο Ίστον της Πενσιλβάνια.
Ο Φλόιντ είχε προσβληθεί από καρκίνο στο παχύ έντερο και την ουροδόχη κύστη. Η Βάιολετ έπασχε από άνοια και είχε υποστεί αρκετά εγκεφαλικά επεισόδια. Όμως, η διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση της υγείας τους δεν τους απομάκρυνε, τους έφερε ακόμη πιο κοντά.
Γνωρίζοντας ότι το τέλος πλησιάζει, ήθελαν να «φύγουν» μαζί, γράφει ο Independent μεταφέροντας την ιστορία τους.
Η κόρη τους Ντόνα Σάρτον εξηγεί σε ένα συγκινητικό βίντεο στο Fresno Bee ότι ακόμη και όταν ο πατέρας της υπέφερε εξαιτίας της υγείας του, το μόνο που τον ενδιέφερε είναι η αγαπημένη του γυναίκα. Έως και τον Ιανουάριο, έναν μήνα πριν πεθάνουν, ζούσαν ανεξάρτητοι, χωρίς βοήθεια στο σπίτι.
Ο Φλόιντ έλεγε στον γιατρό «εγώ είμαι εντάξει, αλλά θέλω εκείνη να γίνει καλά», αφηγείται η κόρη τους. Την εποχή εκείνη ο ίδιος δεν μπορούσε να περπατήσει περισσότερα από τρία μέτρα χωρίς να κόβεται η αναπνοή του και τού είχαν πει πως έχει δύο εβδομάδες ζωής λόγω νεφρικής ανεπάρκειας.
Η Ντόνα και τα αδέλφια της, ο Κένεθ και η Κάρολ, είχαν προγραμματίσει την εισαγωγή της μητέρας τους σε κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων καθώς η κατάστασή της είχε επιδεινωθεί ραγδαία. Ακούγοντας όμως την ενημέρωση των γιατρών για τον πατέρα τους, επέλεξαν να μεταφέρουν εκεί και τους δύο γονείς τους.
Δύο ημέρες αργότερα, ο Φλόιντ και η Βάιολετ βρίσκονταν στο κέντρο. Ωστόσο γρήγορα επέστρεψαν στο σπίτι, ξαπλωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον σε δύο ενωμένα κρεβάτια νοσοκομείου.
Στις 11 Φεβρουαρίου ο Φλόιντ έφυγε από τη ζωή κρατώντας το χέρι της Βάιολετ. Εκείνη πέθανε πέντε ώρες αργότερα. Η Ντόνα λέει πως αυτό επιθυμούσαν οι γονείς της.
Νοιώθαμε ευλογημένοι γιατί γνωρίζαμε ότι αυτό ήταν που ήθελαν. Όταν πήγαμε στο γραφείο κηδειών και είδαμε τα δύο φέρετρα, γνωρίζαμε ότι ήταν γραφτό και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να τελειώσει» αναφέρει.
0 Σχόλια