Από την ψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου
Μετά το διαζύγιο οι χωρισμένοι γονείς καλούνται να αντιμετωπίσουν νέα δεδομένα στη ζωή τους και μία νέα πραγματικότητα.
Θα πρέπει λοιπόν:
• Να αποδεχτούν την κατάργηση του «εμείς».
• Να επανέλθουν είτε στο προ του γάμου «εγώ» τους ή να προσδιορίσουν ένα νέο «εγώ».
• Να αναδιοργανώσουν την καθημερινή ρουτίνα τους και να στερηθούν αρκετές από τις συνήθειες που στο μεταξύ έχουν αποκτήσει.
• Να αποδεχθούν την απώλεια ουσιαστικών σχέσεων που ως τώρα θεωρούσαν δεδομένες-του/της συζύγου, πολλών συγγενών, φίλων ακόμη και των παιδιών τους όταν δεν τα συναντούν συχνά.
• Να συμβιβαστούν με το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο που συνεπάγεται συνήθως το διαζύγιο.
• Να ξαναβρούν δυνάμεις για ένα καινούριο συναισθηματικό ή επαγγελματικό ξεκίνημα σε μία ηλικία που δεν είναι πάντα η καταλληλότερη.
• Να ανακαλύψουν νέα όνειρα και στόχους.
• Να κατορθώσουν να προσαρμοστούν σε όλες αυτές τις αλλαγές χωρίς να στερήσουν από τα παιδιά τους την γονική φροντίδα.
Τι συμβουλεύω:
• Μία από τις πρώτες διεργασίες που πρέπει να ολοκληρώσει ο χωρισμένος είναι να αποδεχτεί το διαζύγιο. Μην χάνετε πολύτιμο χρόνο ελπίζοντας μάταια σε επανασύνδεση. Όσο κι αν σας πληγώνει πρέπει κάποια στιγμή να το αποδεχτείτε.
• Τα έντονα συναισθήματα που νιώθετε δεν πρέπει να καταπνίγονται, αλλά καλό είναι και να μην εκδηλώνονται επιζήμια. Είναι ανθρώπινο να θέλετε να κλάψετε ή να εκδηλώσετε το θυμό σας.
• Αποφασίστε κάποια στιγμή ότι πρέπει να προστατεύσετε όχι μόνο τα παιδιά σας από την οργή και την πικρία αλλά και τον εαυτό σας. Όσο κι αν πικραθήκατε, η θλίψη σας στερεί περισσότερα από σας και τα παιδιά σας παρά από τον πρώην σύντροφό σας.
• Αποδεχτείτε το γεγονός ότι φέρετε κι εσείς ένα μερίδιο ευθύνης για το διαζύγιο. Ακόμη κι αν ο άλλος σύζυγος ευθυνόταν κατά 80% απομένει ένα 20% που πρέπει να παραδεχτείτε ότι αναλογεί σε εσάς.
• Προσπαθήστε σταδιακά να τροποποιήσετε τις αρνητικές συμπεριφορές οργής έστω και επιφανειακά. Πείτε στον εαυτό σας: «Σήμερα θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ για να μην του φωνάξω» ή ακομη πιο θετικά: «Με συμφέρει να αντιμετωπίσω ψύχραιμα τον πατέρα του παιδιού μου».
• Αν και νιώθετε μοναξιά, είναι καλύτερα να μην βιαστείτε να εμπλακείτε σε κάποια απαιτητική ερωτική σχέση. Προτιμήστε να καλλιεργήστε φιλικές σχέσεις που θα σας στηρίξουν, χωρίς να στερούν από εσάς ή τα παιδιά σας σημαντικές ισορροπίες.
• Κανένας γονιός δεν στηρίζεται συνειδητά στα παιδιά του, αλλά δυστυχώς, όταν το άτομο απομονώνεται, ασυνείδητα στρέφεται για όλες τις ψυχικές και πρακτικές ανάγκες του σε εκείνους με τους οποίους συμβιώνει, άρα στα παιδιά.
Από το βιβλίο της ψυχολόγου-παιδοψυχολόγου, Αλεξάνδρας Καππάτου, «Οι γονείς χωρίζουν».
0 Σχόλια