Εδώ και 5 χρόνια ζούμε μια κατάσταση πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, αλλά ίσως και της συνολικής από αιώνων.
Τα πάντα εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα σε σχέση με άλλες περιόδους της ιστορίας μας λες και η ιστορία πάτησε γκάζι να προλάβει κάτι…
Εκατοντάδες αποκαλύψεις για σκάνδαλα, μίζες, δωροδοκίες, απάτες, δολοπλοκίες, ίντριγκες, πάθη, αποπλανήσεις, εξαπατήσεις, κλοπές, προδοσίες. Αναρωτιέται κανείς πως, που και πότε συνέβαιναν αυτά, τι είδους λαός είμαστε, πότε άρχισαν τα βάσανα και, ευκταίο, πότε θα τελειώσουν!
Γιατί εμάς και όχι άλλους; Γιατί τη μικρή Ελλαδίτσα και όχι την τεράστια Ιταλία ή την Αγγλία που έχουν τριπλάσια χρέη από εμάς; Γιατί μια τόσο μικρή οικονομία επηρεάζει ολόκληρη την Ευρωζώνη ή και τις… ΗΠΑ; Άλλωστε, οι άλλοι χρωστούν περισσότερα! Γιατί χτυπούν αλύπητα εμάς;
Ναι, έχουμε δίκιο να έχουμε δικό μας νόμισμα…
Ναι, έχουμε δίκιο να έρθουμε σε ρήξη με τους εκμεταλλευτές μας…
Ναι, έχουμε δίκιο που μας χρεοκόπησαν με αποβιομηχάνιση, κλοπές, λογιστικά κόλπα, λαθρομετανάστευση, ξένα Supermarkets, μειώσεις μισθών κλπ.
Ναι, έχουμε δίκιο να προβούμε σε στάση εξωτερικών πληρωμών, δηλαδή να σταματήσουμε να πληρώνουμε τοκοχρεωλύσια προς τους τοκογλύφους δανειστές…
Ναι, έχουμε δίκιο να φυλάξουμε τα χρήματα για τη διάσωση του πληθυσμού, να σώσουμε τον Ελληνισμό από την ανθρωπιστική κρίση…
Ναι, έχουμε δίκιο ΣΕ ΟΛΑ! Κανείς δε λέει ότι έχουμε άδικο, όλες οι φωνές που φωνάζουν στην ενδοχώρα είναι 100% δίκαιες, οι φωνές των αγροτών, των μισθωτών, των εκπαιδευτικών, των στρατιωτικών, των ιδιωτικών υπαλλήλων κ.ο.κ.
Πλην όμως τα δεινά της χιλιοβασανισμένης Ελλάδας όλως παραδόξως συνεχίζονται και φαντάζουν ατέλειωτα με οποιαδήποτε κυβέρνηση βρεθεί σε θέση οδηγού. Παράλληλα, τα εκατοντάδες λογικά ερωτήματα και τα χιλιάδες “γιατί” απλών ανθρώπων παραμένουν ακατανόητα-αναπάντητα με “συμβατικές” απαντήσεις…
Είναι γιατί οι απαντήσεις δεν υπάρχουν στη λογική ή σ’ αυτή τη μορφή του κόσμου που ζούμε αλλά στον πνευματικό χώρο!
Ωστόσο, υπάρχει εξήγηση που καλύπτει όλο το φάσμα και προσφέρει τις λύσεις αλλά για πολλούς ίσως φαντάζει αταίριαστη, άκαιρη, παιδική, ουτοπική, αφελής, ανούσια, του τύπου “έλα μωρέ, αυτά δεν υπάρχουν, ακόμα εκεί θα είμαστε;”. Πολλοί δε, χλευάζουν αυτοστιγμεί τέτοιες απόψεις και επιτίθενται με άλλου είδους κατηγορίες…
Υπάρχει μια εξήγηση που κάποιες φωνές τη μεταδίδουν αλλά αποσιωπάται εντέχνως.
Η εξήγηση είναι ότι η Ελλάδα αμάρτησε σφόδρα!
Αμάρτησε όταν εγώ, κυριολεκτικά εγώ γιατί κανείς δεν είναι καθαρός, εσύ, ο γείτονας, ο συνάδελφος, ο έμπορος, ο εκπαιδευτικός, ο εφοριακός, ο ιερέας, ο γιατρός, ο εφοπλιστής, ο βιοτέχνης-βιομήχανος, ο φαρμακοποιός, ο μηχανικός, ο/η σύζυγος δεν πράτταμε σύμφωνα με τη συνείδησή μας και, κυρίως, σύμφωνα με συνείδηση κατά Χριστόν!
Ο λαός αυτός αμάρτησε ασύστολα επί δεκαετίες, όταν
-Γέμιζε τα bar και τις παραλίες με γυμνόστηθα κορμιά και στριγκοκαλυμμένα θηλυκοαρσενικά οπίσθια έτοιμα για ζωώδεις συνουσίες στο δρόμο, στο παγκάκι ή στα στενά, μετά από ολονύχτιο μεθύσι και πόση πολλών λίτρων αιθυλενογλυκόλης…
-Σύζυγοι απατούσαν επί χρόνια τις συζύγους τους με παλλακίδες ή γραμματείς σε επαγγελματικά Σαββατοκύριακα ή ραντεβού ή άλλες ευνόητες υποχρεώσεις…
-Σύζυγοι απατούσαν επί χρόνια τους συζύγους τους με το αφεντικό, το συνάδελφο στο γραφείο, το γείτονα ή το νεαρό του γυμναστηρίου, της παραλίας ή του καφέ…
-Νομιμοποιήσαμε, καθ’ υπόδειξη αλλοδαπών πολιτισμένων ρευμάτων-κοσμοθεωριών τους γάμους ομοφυλόφιλων, το εμπόριο ναρκωτικών, τη φοροδιαφυγή υψηλά ισταμένων, κ.ά.
-Αδιαφορούσαμε για τα παιδιά μας που εκτράφηκαν με βίαιη τηλεόραση, τυφλό-καρκινογόνο προσανατολισμό στην εξασφάλιση μιας θέσης στο δημόσιο και απενεργοποίηση όλων των εσώτερων ψυχικών δυνάμεων και ταλέντων, βίαια παιχνίδια, άκρατη καλοπέραση και γονική αδυναμία συνοδευόμενη από ανεξέλεγκτα χαρτζιλίκια και αγορές Adidas-Nike-Puma-ipad-mp4 μόνο για επίδειξη στο σχολείο…
-Ζούσαμε κι εμείς, μαζί με τα παιδιά μας, με πρότυπα ξένα, υλιστικά, χωρίς κανενός είδους πνευματικής ζωής και ζωής δια του παραδείγματος (μελέτη του Ευαγγελίου-προσευχή), μεταφέροντας έτσι στα παιδιά μας την εντύπωση ότι δε χρειαζόμαστε το Θεό!
-Ο εφοριακός λαδώνονταν ασύστολα από τους υψηλόμισθους, υψηλά ιστάμενους και κεφαλαιούχους, χτίζοντας με τα έσοδα κρυφές βίλες σε ειδυλλιακές τοποθεσίες, απλησίαστες στους θνητούς…
-Ο φαρμακοποιός έκλεβε την αποθήκη και πουλούσε φάρμακα χωρίς συνταγογράφηση και χωρίς απόδειξη…
-Ο γιατρός/χειρουργός πάσαρε ακριβά και ψεύτικα φάρμακα σε ασθενείς του για να τους αρρωστήσει εκ προθέσεως και να τους δέσει προκαταβολικά στον πόνο και τη δυστυχία τους ή έπαιρνε φακελάκι για να εγχειρήσει έγκαιρα ή αδιαφορούσε για το φτωχό…
-Ο βιοτέχνης-βιομήχανος έκλεβε το κράτος ασυστόλως, κατακρατούσε μισθούς εργαζομένων, δεν απέδιδε φόρους επί δεκαετίες ή πουλούσε τα προϊόντα του στη διπλάσια/τριπλάσια τιμή (ενώ στις εκπτώσεις τις μείωνε μόνο κατά 30%, κερδίζοντας ΠΑΛΙ μεγάλα ποσοστά, εις βάρος του εν αγνοία, κοιμώμενου και αδιάφορου πελάτη)…
-Ο εκπαιδευτικός, ο καθηγητής, ο ΔΕΗτζής, ο ΟΤΕτζής, ο δικαστικός, ο γιατρός, ο υπάλληλος ΔΟΥ-Ταχυδρομείου-Κτηματολογίου-Νοσοκόμος κλπ., διορίζονταν στο Δημόσιο και θεωρούσε ότι τώρα τελείωσε η ζωή του και θα αράξει, αδιαφορώντας τελείως για την ποιότητα της προσφερόμενης εκ μέρους του εργασίας προς τον πολίτη και απαξίωση της βελτίωσης του επαγγελματικού του μέλλοντος, θεωρώντας τα ουτοπίες για νεφελοβάμονες…
-Ο μηχανικός αυτοκινήτων χρέωνε επιπλέον επισκευές και ανταλλακτικά στο αυτοκίνητό σου, εν αγνοία του πελάτη (ποιος μηχανικός θέλει να ξυπνήσουν οι πελάτες-οδηγοί;;) και τρομοκρατώντας τον ότι αν δεν το αλλάξει θα εκραγεί στο δρόμο…
-Ο ιερέας κατάντησε υπάλληλος του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τηρώντας μόνο τα προσχήματα, παχαίνοντας αενάως ώστε να ΜΗΝ μοιάσει ποτέ τις αρχαίες βιβλικές μορφές αγίων και ασκητών (!), ενδιαφερόμενος μόνο για δημόσιες σχέσεις με το Μητροπολίτη του, την ικανοποίηση των ορμών του με άλλους άρρενες και αδιαφορώντας για τις πραγματικές πνευματικές ανάγκες του ποιμνίου του…
-Ο γείτονας έκλεβε το γείτονά του σε εκατοστά γης ή τοποθέτησης φράχτη, κατάστρεφε σιωπηρά και κρυφά τα λουλούδια του άλλου, καταριόταν αν γιόρταζες με τους φίλους σου στα γενέθλια ή στη γιορτή σου και καλούσε κρυφά το 100 για να απειλήσει-προειδοποιήσει χαιρέκακα…
-Ο στρατιωτικός βασιζόταν επί μακρόν στο βύσμα του, αδιαφορώντας για την επαγγελματική-πνευματική-ψυχοπνευματική του εξέλιξη και υγιή ανέλιξη στην ουσιαστική ιεραρχία της ζωής και της ποιότητας, πατώντας επί πτωμάτων για προαγωγή, αδιαφορώντας για το ευ ζην των χαμηλά ιστάμενων παρά μόνο τις ατομικές παχυλές απολαβές που απορρέουν από βαθμό και θέση… Πολλοί υψηλόβαθμοι δε έγλειφαν τα κόμματα για μεταθέσεις ενώ τώρα οδύρονται που τα κόμματα τους ξέχασαν!
-Ο αστυνομικός έπαιρνε μίζα για να παρέχει προστασία σε ιερόδουλες, μπαρόβιους και εμπόρους λευκού θανάτου, να προστατεύσει τον πλούσιο και όχι το φτωχό, να κυνηγήσει τον πολίτη περιπαθώς για κλήση…
-Όλοι κλέβαμε με οποιαδήποτε ευκαιρία, με οποιοδήποτε τρόπο και οπουδήποτε…
-Όλοι κρίναμε, μοιχεύαμε, πορνεύαμε, βρίζαμε, κρίναμε, κατασυκοφαντούσαμε, επιρρίπτοντας τις ευθύνες ΠΑΝΤΑ στους άλλους…
Αυτός ο λαός αμάρτησε σφόδρα!
Ξέφυγε πνευματικά, ξέχασε σε ΠΟΙΟΝ πιστεύει, ΠΟΥ πιστεύει, ΠΩΣ πρέπει να πιστεύει, ΤΙ πιστεύει. Δεν ήταν χριστιανικός λαός αλλά εθνικός, αλλοεθνής και ειδωλολάτρης.
Θεοποίησε το χρήμα, το σεξ και την ύλη, δόξασε το Μαμμωνά και ξανασταύρωσε το Χριστό!
ΟΛΟΙ ΣΦΑΛΛΟΥΜΕ!
Κι επειδή οι λίγες σεμνές, ταπεινές και χριστιανικές φωνές τόσα χρόνια καταπνίγονταν από το κύμα αθεΐας, υλισμού και ηδονής που διαπέρασε όλα τα κοινωνικά στρώματα, στάθηκε αδύνατο να ορθοποδήσει η Ελλάδα γιατί το σύνολο επέλεξε συνειδητά να αμαρτήσει. Οι λιγοστές υγιείς φωνές υπέμεναν, προσεύχονταν και περίμεναν…
Λύση; Η επιστροφή στο Θεό, η μετάνοια και (εξ) εύρεση του Χριστού ως προστάτη, σωτήρα, Θεού μας, ως ΛΑΟΣ πλέον.
Η ολοκληρωτική ψυχική μεταστροφή, η εσωτερική ανασκόπηση και ενδοσκόπηση, η πνευματική επανατοποθέτηση σε βασικά ζητήματα και προτεραιότητες ζωής.
Η έναρξη μιας πνευματικότερης ζωής βασισμένης στην ουσιαστική και εκ βαθέων μελέτη του Ευαγγελίου και στην καθημερινή προσευχή, αλλά, πρωτίστως, στην ΕΠΙΓΝΩΣΗ του πραγματικού θελήματος του Θεού, που ανευρίσκεται και συνειδητοποιείται μόνο αν ρωτήσουμε το Θεό τον ίδιο!
Οι ιθαγενείς της Αφρικής, όταν βρίσκονταν αντιμέτωποι με λιοντάρι, είχαν έναν αξιοθαύμαστο τρόπο άμυνας. Γονάτιζαν και κρατώντας γερά το ακόντιο στερέωναν το πίσω μέρος του στο έδαφος, με τέτοια κλίση ώστε, όταν το θηρίο ορμούσε εναντίον τους, καρφωνόταν πάνω στο ακόντιο βρίσκοντας τραγικό θάνατο λίγο πριν τους κατασπαράξει! Έτσι ακριβώς πρέπει (έπρεπε) να είμαστε σαν χριστιανοί, μέσα στον κόσμο αυτό. Η προσευχή εξουδετερώνει το διάβολο που σαν «λέων ωριόμενος περιέρχεται ζητών τίνα καταπίει». Η προσευχή, στέρεα καρφωμένη στο Λόγο του Θεού, είναι το δυνατό μας όπλο. Ποτέ ένας ιθαγενής δεν κυκλοφορεί χωρίς ακόντιο στη ζούγκλα, ποτέ κι ο χριστιανός δε ζει στον κόσμο χωρίς προσευχή.
Που στεκόμαστε πνευματικά σαν έθνος;
Προσευχήθηκε ποτέ κανείς για τα προβλήματά του ΠΡΙΝ αυτοκτονήσει, στις ανάγκες του, στις ψυχασθένειές του, στην ανεργία, στην εθνική ταπείνωση;
Είδε ποτέ κανείς μέσα στο Ευαγγέλιο ότι είναι καθήκον των χριστιανών να προσεύχονται ΚΑΙ για τους κυβερνώντες;;;
Ψάξαμε ή ρωτήσαμε το Θεό ΤΙ έχει να μας πει Αυτός για όλα όσα τραβάμε σαν έθνος;
Ποια Τρόϊκα, ποιο ΔΝΤ, ποια ΕΕ; Κάναμε τις λέξεις αυτές ψωμοτύρι ανεγκέφαλα κι αφήσαμε το Ευαγγέλιο ΕΞΩ! Αν προσευχόμασταν ΟΛΟΙ μαζί σαν έθνος, θα είχαμε τέτοια κατάσταση σήμερα;
Δίδοντας το πράσινο φως να έρθει ο Θεός στη ζωή μας κι επιτρέποντας το φως του Ευαγγελίου να διαπεράσει το πέπλο της στενής λογικής ίσως τότε να εννοήσουμε βαθύτερα τη λύση των προβλημάτων μας που αποκρύπτεται τεχνηέντως από όλο το κατεστημένο. Ο Θεός υπόσχεται ότι μπροστά στο μετανοημένο άνθρωπο και… έθνος, θα κάνει κι Αυτός πίσω! Θα σταματήσει και μεταβάλλει το (ατομικό και εθνικό) κακό και θα δώσει τα δικά του δώρα.
Αν επιστρέψουμε σ’ αυτόν και μετανοήσουμε, θα δώσει ποιμένες και κυβερνήτες σύμφωνα με το θέλημά του και την καρδία του, για να ποιμαίνουν και κυβερνούν με γνώση και σύνεση! Ό,τι είναι ο λαός, τέτοιοι και οι κυβερνήτες του, όποια η ποιότητα του λαού, τέτοιοι αναλόγως κυβερνήτες του ταιριάζουν!
Τι περιμέναμε λοιπόν σήμερα; Τι περιμέναμε από την οποιαδήποτε κοκκινογαλαζοπράσινη κυβέρνηση να καταφέρει όταν ο λαός είναι ασύδοτος, πόρνος, κλέφτης και άσωτος;
Τέτοιες κυβερνήσεις μας άξιζαν, τέτοιου επιπέδου πολιτικοί μας ταίριαζαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, Πάγκαλοι, Σημίτιδες, αδηφάγες οικογενειοκρατίες Παπανδρεϊκών, Μητσοτακικών, Παπακωνσταντιναίων, αλλά, ακόμη πιο επικίνδυνα, άθεους νεαρούς πολιτικούς του σήμερα που εκπροσωπούν εξ ανάγκης έναν αγανακτισμένο-θυμωμένο λαό που ψηφίζει από ΑΝΑΓΚΗ άλλους επειδή οι “άλλοι” (όλοι οι προηγούμενοι) τον πρόδωσαν.
Αν αποκαλυφθεί η πραγματική ταυτότητα της παρούσας κυβέρνησης, θα είναι σημάδι ότι ο λαός ακόμα δεν έχει ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ και χρειάζεται σκληρότερη ράβδο!
Οι κυβερνώντες ίσως να μη μετανοήσουν ποτέ, αλλά κύριος υπεύθυνος έναντι του Θεού είναι ο λαός! Στην υποθετική περίπτωση που οι κυβερνώντες μετανοήσουν, θα υπάρξουν, κατ’ υπόσχεση Θεού, ευλογίες και ειρήνη σε εθνικό επίπεδο. Αν οι κυβερνώντες μάθουν το Λόγο του Θεού και τον μεταδώσουν στο λαό, θα υπάρξει ποταμός ευλογιών και ειρήνης στο έθνος, καθώς και δώρα ή συμμαχίες πανεθνικές ή φόβος των γειτονικών εθνών (Χρον. Β’, ιζ’ 9-12)!
Παράλληλα όμως, τονίζει ο Θεός, δεν πρέπει να ελπίζουμε σε ανθρώπους, άρχοντες και κυβερνήτες, για στήριγμα της ζωής μας, αλλά μόνο σ’ Αυτόν, γιατί κι αυτοί είναι άνθρωποι, μάταιοι…
Οι αποδείξεις από το αψευδές στόμα του Θεού:
«Και τώρα δια τούτο, λέγει Κύριος, επιστρέψατε προς εμέ εξ’ όλης της καρδίας υμών, και εν νηστεία, και εν κλαυθμώ, και εν πένθει. Και διαρρήξατε την καρδίαν σας, και μη τα ιμάτιά σας, και επιστρέψατε προς Κύριον τον Θεόν σας, διότι είναι ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και μεταμελούμενος δια το κακόν» Ιωήλ β’ 12-13,
«Διότι συ, Κύριε, είσαι αγαθός, και εύσπλαχνος, και πολυέλεος εις πάντας τους επικαλουμένους σε» Ψαλμός πστ-5,
«Και οι υιοί των αλλογενών θέλουσιν ανοικοδομήσει τα τείχη σου, και οι βασιλείς αυτών θέλουσι σε υπηρετήσει, διότι εν τη οργή μου σε επάταξα, πλήν δια την εύνοιάν μου σε ηλέησα» Ησ. ξ-10,
«Διότι ο Κύριος θέλει κρίνει τον λαόν αυτού, και θέλει μεταμεληθή δια τους δούλους αυτού, όταν ίδη ότι απωλέσθη η δύναμις αυτών, και δεν έμεινεν ουδέν πεφυλαγμένον, ουδέ αφειμένον» Δευτ. λβ-36,
«Ο κυβερνήτης ο σοφός μορφώνει το λαό του, και τη διοίκηση του ανθρώπου που έχει φρόνηση, η τάξη τη διακρίνει. Όπως ο κυβερνήτης του λαού, έτσι και οι υπουργοί του, κι όπως της πόλης ο διοικητής, έτσι και οι κάτοικοί της. Ένας άξεστος βασιλιάς θα καταστρέψει το λαό του, αλλά πάω στη φρόνηση των ηγετών της η πόλη θα θεμελιωθεί. Η εξουσία της γης είναι στα χέρια του Κυρίου, κι αυτός τον άνθρωπο που πρέπει θ’ αναδείξει πάνω της, όταν θα’ ρθεί η στιγμή. Η επιτυχία αυτού του ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Κυρίου, πάνω θ’ αποθέσει αυτός το κύρος του» Σοφ. Σειράχ 10, 1-5,
«Επιστρέψατε, υιοί αποστάται, λέγει Κύριος, αν και εγώ σας απεστράφην, και θέλω σας λάβη ένα εκ πόλεως, και δύο εκ συγγενείας, και θέλω σας εισάξει εις την Σιών, και θέλω σας δώσει ποιμένας κατά την καρδίαν μου, και θέλουσι σας ποιμάνει εν γνώσει και συνέσει» Ιερεμ. γ’ 14-15,
«Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία. Το πνεύμα αυτού εξέρχεται, αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού, εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται. Μακάριος εκείνος, του οποίου βοηθός είναι ο Θεός του Ιακώβ, του οποίου η ελπίς είναι επί τον Κύριον τον Θεόν αυτού» Ψαλμ. ρμστ 3-5,
«Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτών, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού» Ψαλμ. ρμζ-11,
«Και εταπεινώθησαν οι άρχοντες του Ισραήλ και ο βασιλεύς, και έλεγον, Δίκαιος ο Κύριος. Και ότε είδεν ο Κύριος ότι εταπεινώθησαν, έγινε λόγος Κυρίου προς τον Σεμαϊαν, λέγων, Ούτοι εταπεινώθησαν, δεν θέλω εξολοθρεύσει αυτούς, αλλά θέλω χαρίσει εις αυτούς σωτηρίαν τινά, και ο θυμός μου δεν θέλει εκχυθή επί την Ιερουσαλήμ δια χειρός του Σισάκ, αλλ’ όμως θέλουσι γείνει δούλοι αυτού, δια να γνωρίσωσι την δουλείαν την εμήν, και την δουλείαν των βασιλέων της γης» Χρον. Β’ ιβ 6-8,
«Επειδή λοιπόν εταπεινώθη, απεστράφη απ’ αυτού ο θυμός του Κυρίου, δια να μη αφανίση αυτούς ολοκλήρως, διότι ήσαν έτι αγαθά πράγματα εν τω Ιούδα» Χρον. Β’ ιβ-12,
«Ηρρώστησε δε ο Ασά τους πόδας αυτού εν τω τριακοστώ ενάτω έτει της βασιλείας αυτού, εωσού η αρρώστια αυτού έγινε μεγίστη, αλλ’ ουδέ εν τη αρρωστία αυτού εξεζήτησε τον Κύριον, αλλά τους ιατρούς» Χρον. Β’ ιστ-12,
«…και εδίδασκον εν τω Ιούδα, έχοντες μεθ’ εαυτών το βιβλίο του νόμου του Κυρίου, και περιήρχοντο εις πάσας τας πόλεις του Ιούδα, και εδίδασκον τον λαόν. Και επέπεσε φόβος Κυρίου επί πάσας τα βασιλείας των πέριξ του Ιούδα τόπων, και δεν επολέμουν εναντίον του Ιωσαφάτ. Και από των Φιλισταίων έφερον δώρα προς Ιωσαφάτ, και φόρον αργυρίου, οι Άραβες προσέτι έφερον προς αυτόν ποίμνια κριών επτά χιλιάδας επτακοσίους, και τράγων επτά χιλιάδας επτακοσίους. Και προεχώρει ο Ιωσαφάτ μεγαλυνόμενος σφόδρα, και ωκοδόμησεν εν Ιούδα φρούρια, και πόλεις αποθηκών» Χρον. Β’ ιζ 9-12,
«Ούτω λέγει Κύριος, Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού, και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Κυρίου» Ιερεμ. ιζ-5,
«Η δικαιοσύνη υψώνει έθνος, η δε αμαρτία είναι όνειδος λαών» Παρ. ιδ-34,
«Δια τα αμαρτήματα του τόπου πολλοί είναι οι άρχοντες αυτού, δι’ ανθρώπου όμως συνετού και νοήμονος, το πολίτευμα αυτού θέλει διαρκεί» Παρ. κη-2, (έτσι εξηγείται και ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός βουλευτών σε σχέση με τον πληθυσμό ή άλλες χώρες!)
«Όταν οι δίκαιοι μεγαλυνθώσιν, ο λαός ευφραίνεται, αλλ’ όταν ο ασεβής εξουσιάζει, στενάζει ο λαός» Παρ. κθ-2,
«Και όταν αυτός δίδη ησυχίαν, τις θέλει διαταράξη αυτήν; και όταν κρύπτη το πρόσωπον αυτού, τις δύναται να ίδη αυτόν; είτε επί έθνος, είτε επί άνθρωπον ομού, ώστε να μη βασιλεύη υποκριτής, δια να μη παγιδεύηται ο λαός» Ιώβ λδ’ 29-30.
Ο Θεός μας, ο Θεός των χριστιανών, ο Ιησούς Χριστός, είναι Θεός οικτίρμων, συγχωρεί το μετανοημένο άνθρωπο, το μετανοημένο λαό και έθνος. Μη νομίζουμε ότι η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι Λόγος Θεού ή επειδή απευθύνεται στον «Ισραήλ» δεν μας αφορά. Ο νέος Ισραήλ είναι ο Χριστιανισμός, η Ελλάδα! Διότι, ως γνωστόν, Ισραήλ σημαίνει: ισχύς Θεού. Ό,τι έγινε στον τότε ιστορικό Ισραήλ, ό,τι έπαθε αυτός λόγω απείθειάς του τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν ή θα συμβούν σε όλους τους λαούς, κυρίως όμως, στον κατ’ εξοχή χριστιανικό λαό της Ελλάδας.
Δεν «οργίζεται» ο Θεός εσαεί γιατί έχει στη φύση του έλεος και συγχωρητικότητα, ειδάλλως θα πήγαινε κόντρα στη φύση του. Μπροστά στο μετανοημένο άνθρωπο και έθνος μεταμελείται, μεταθέτει και αναβάλλει το κακό. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να επιστρέψουμε σαν άτομα και έθνος στις πνευματικές ρίζες μας και να εξετάσουμε τις σχέσεις μας με το Δημιουργό μας.
«…εάν εξακολουθήτε να κατοικείτε εν τη γη ταύτη, τότε θέλω σας οικοδομήσει, και δεν θέλω σας κατακρημνίσει, και θέλω σας φυτεύσει, και δεν θέλω σας εκριζώσει, διότι μετενόησα δια το κακόν το οποίον έκαμα εις εσάς» Ιερεμ. μβ-10,
«…εάν το έθνος εκείνο, κατά του οποίου ελάλησα, επιστρέψη από της κακίας αυτού, θέλω μετανοήσει περί του κακού το οποίον εβουλεύθην να κάμω εις αυτό…» Ιερεμ. ιη-8,
«Τις Θεός όμοιός σου; συγχωρών ανομίαν, και παραβλέπων την παράβασιν του υπολοίπου της κληρονομίας αυτού; δεν φυλάττει την οργήν αυτού διαπαντός, διότι αυτός αρέσκεται εις το έλεος. Θέλει επιστρέψει, θέλει ευσπλαχνισθή ημάς, θέλει καταστρέψει τας ανομίας ημών, και θέλεις ρίψει πάσας τας αμαρτίας αυτών εις τα βάθη της θαλάσσης» Μιχαίας ζ-18,
«Και είδεν ο Θεός τα έργα αυτών, ότι απέστρεψαν από της οδού αυτών της πονηράς, και μετεμελήθη ο Θεός περί του κακού, το οποίον είπε να κάμη εις αυτούς, και δεν έκαμεν αυτό» Ιωνάς γ’ 10-11,
«Ήλθε δε ο λόγος του Κυρίου προς Ηλίαν τον Θεσβίτην, λέγων, Είδες πώς εταπεινώθη ο Αχαάβ ενώπιόν μου; επειδή εταπεινώθη ενώπιόν μου, δεν θέλω φέρει το κακόν εν ταίς ημέραις αυτού, εν ταίς ημέραις του υιού αυτού θέλω φέρει το κακόν επί τον οίκον αυτού» Βασ. Α’ κα’ 28-29,
«Όλους τους αγαπάς. Όλα τα μπορείς και γι’ αυτό παραβλέπεις τα αμαρτήματα των ανθρώπων όταν μετανοούν. Εσύ αγαπάς όλα τα δημιουργήματά σου και κανένα απ’ αυτά δεν το αποστρέφεσαι, δε θα δημιουργούσες τίποτα αν το μισούσες. Πως λοιπόν θα ζούσε κάτι αν εσύ δεν το ήθελες ή και πως θα διετηρείτο στην ύπαρξη αν εσύ δεν το καλούσες σ’ αυτήν; Όλα είναι δικά σου και γι’ αυτό τα φροντίζεις, Κύριε, εσύ που αγαπάς τη ζωή» Σοφ. Σολομώντος 11, 23-26,
«…και ηρνήθησαν να υπακούσωσι, και δεν ενεθυμήθησαν τα θαυμάσιά σου τα οποία έκαμες εις αυτούς, αλλ’ εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών, και εν τη αποστασία αυτών διόρισαν αρχηγόν δια να επιστρέψωσιν εις την δουλείαν αυτών. Αλλά συ είσαι Θεός συγχωρητικός, ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και δεν εγκατέλιπες αυτούς» Νεέμια θ-17,
…ότε όμως εν τη στενοχωρία αυτών επέστεψαν εις Κύριον τον Θεόν του Ισραήλ, και εξεζήτησαν αυτόν, ευρέθη εις αυτούς» Χρον. Β’ ιε-4,
«Ζητείτε τον Κύριον, ενόσω δύναται να ευρεθή, επικαλείσθε αυτόν, ενόσω είναι πλησίον. Ας εγκαταλίπη ο ασεβής την οδόν αυτού, και ο άδικος τας βουλάς αυτού, και ας επιστρέψη προς τον Κύριον, και θέλει ελεήση αυτόν, και προς τον Θεόν ημών, διότι αυτός θέλει συγχωρήσει αφθόνως» Ησ. νε 6-7,
«Ο Κύριος είναι μακρόθυμος και πολυέλεος, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν, και όστις κατ’ ουδένα τρόπον δεν θέλει αθωώσει τον ένοχον, ανταποδίδων την ανομίαν των πατέρων επί τα τέκνα έως τρίτης και τετάρτης γενεάς. Συγχώρησον, δέομαι, την ανομίαν του λαού τούτου, κατά το μέγα έλεός σου, και καθώς συνεχώρησας τον λαόν τούτον από της Αιγύπτου έως του νύν. Και είπε Κύριος, Συνεχώρησα αυτούς κατά τον λόγον σου» Αριθ. ιδ’ 18-20,
«…τώρα λοιπόν, εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, θέλετε είσθε εις εμέ ο εκλεκτός από πάντων των λαών, διότι ιδική μου είναι πάσα η γη, και σείς θέλετε είσθε εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα, και έθνος άγιον. Ούτοι είναι οι λόγοι, τους οποίους θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ» Έξοδ. ιθ’ 5-6,
«Κύριε, έως του ουρανού φθάνει το έλεός σου, η αλήθεια σου έως των νεφελών» Ψαλμ. λστ-5,
«Και απέστειλεν ο Θεός άγγελον εις Ιερουσαλήμ, δια να εξολοθρεύση αυτήν, και ενώ εξολώθρευεν, είδεν ο Κύριος, και μετεμελήθη περί του κακού, και είπε προς τον άγγελον τον εξολοθρεύοντα, Αρκεί ήδη, σύρε την χείρα σου. Ίστατο δε ο άγγελος του Κυρίου πλησίον του αλωνίου του Ορνάν του Ιεβουσαίου» Χρον. Α’ κα-15,
«Και είπεν ο Δαβίδ προς τον Νάθαν, Ημάρτησα εις τον Κύριον. Ο δε Νάθαν είπεν προς τον Δαβίδ, Και ο Κύριος παρέβλεψε το αμάρτημά σου, δεν θέλεις αποθάνει» Σαμ. Β’ ιβ-13,
«…και είπε, Κύριε Θεέ του Ισραήλ, δεν είναι Θεός όμοιός σου, εν τω ουρανώ άνω, και επί της γής κάτω, όστις φυλάττεις την διαθήκην και το έλεος προς τους δούλους σου τους περιπατούντας ενώπιόν σου εν όλη τη καρδία αυτών» Βασ. Α’ η-23,
«Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε, Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου, θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις; Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς, Δεν σοί λέγω, έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά» Ματθ. ιη 21-22.
Συμπέρασμα; Οιοσδήποτε ο νικητής των εκλογών δεν έχει καμία σημασία αν δεν αλλάξει ο λαός…
Έχει επέλθει κορεσμός πλέον από το συνεχές μηρύκασμα των σάπιων, βρώμικων και αηδιαστικών ατέρμονων αποκαλύψεων και σκανδάλων τούτης της γενιάς των πολιτικών. Ελπίζουμε στο Θεό μόνο και πουθενά αλλού.
Έχετε υπόψη ότι ζούμε σε καιρούς πονηρούς και οι παγκόσμιες εξελίξεις τρέχουν με διαστημική ταχύτητα. Το “αύριο” δεν είναι “αύριο” αλλά τώρα. Ας προσπαθήσουμε λιγάκι να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει πέρα από το μικρόκοσμο που μας περιβάλλει και το εγωιστικό γίγνεσθαι. Ίσως πιαστούμε αδιάβαστοι εν ριπή οφθαλμού απασχολούμενοι συνεχώς με τη δουλειά μας, τα οικονομικά, τις ίντριγκες, τα πάθη, τι είπε ο ένας και τι ο άλλος, πως το είπε, γιατί μου είπε…
Είναι απόλυτα σεβαστό ότι έχουμε όλοι τις ανάγκες και τα προβλήματά μας, αλλά έχουμε κι έναν ΦΙΛΟ εκεί πάνω που μας παρακολουθεί και μας περιμένει!
Τώρα ΞΕΡΕΤΕ, το ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ, το ΕΙΔΑΤΕ γραμμένο…
Καλή αναγέννηση!
pentapostagma.gr
0 Σχόλια