Τις πιο πολλές φορές πρόκειται για άτομα έξυπνα, φιλόδοξα, εργατικά, που έχουν θέσει υψηλούς στόχους στη ζωή τους, πιθανόν έχουν πετύχει και πολλούς από αυτούς.
Πρόκειται για άτομα που έχουν μια καλή καριέρα ή βρίσκονται στο στάδιο της δημιουργίας της, έχουν καλές σχέσεις με τους γύρω τους, πιθανόν έχουν δημιουργήσει οικογένεια και, με δυο λόγια, έχουν όλα όσα θεωρούνται εχέγγυα της επιτυχίας. Και όμως, αυτοί οι άνθρωποι παραπονιούνται ότι κάτι τους φταίει.
Το γενικό και αόριστο δυσάρεστο συναίσθημα
Υπάρχει ένα παράπονο για ένα γενικό και αόριστο δυσάρεστο συναίσθημα, που πολλές φορές περιγράφεται ως εσωτερική γκρίνια: το άτομο «τρώγεται με τα ρούχα του», είναι δυσαρεστημένο με τον εαυτό του, έχει μια εσωτερική αίσθηση έλλειψης.
Επίσης, υπάρχει αίσθηση του ανικανοποίητου, σαν να μη του φτάνουν τα όσα έχει ή τα όσα έχει επιτύχει και θέλει να κυνηγήσει το παραπάνω. Το άτομο αυτό μπορεί να βιώνει συναισθήματα χαράς, όμως δηλώνει ότι πρόκειται για πλαστή ή κούφια χαρά της στιγμής, που δεν έχει βάθος και εξατμίζεται γρήγορα. Το άτομο αυτό συχνά ψάχνει να βρει νόημα στη ζωή του, να αναπληρώσει το εσωτερικό του κενό με κάποιου είδους δημιουργία.
Γιατί οι άνθρωποι παραπονιούνται γενικά και αόριστα;
Συχνά ένας άνθρωπος παραπονιέται γενικά και αόριστα όχι επειδή κάτι πάει πραγματικά στραβά ή έχει μια μεγάλη δυσκολία στη ζωή του (σε αυτές τις περιπτώσεις τα παράπονά του θα είχαν αντικειμενικό λόγο ύπαρξης), αλλά το άτομο έχει μια υποκειμενική αίσθηση τελμάτωσης.
Αυτή η αίσθηση δε σχετίζεται με συγκεκριμένα επιτεύγματα ή επιτυχίες που μπορεί να έχει αυτός ο άνθρωπος, αφού και άνθρωποι επιτυχημένοι με αντικειμενικά κριτήρια μπορεί να αισθάνονται έτσι δυσάρεστα.
Με ψυχολογικούς όρους, όταν ένα άτομο καλύψει τις βασικές του, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αναγκών κατά Maslow, δηλαδή την ανάγκη για φαγητό, για καταφύγιο και ασφάλεια, τότε του γεννιέται η επιθυμία να καλύψει και άλλες ανάγκες, οι οποίες βρίσκονται υψηλότερα στην πυραμίδα.
Έτσι, αυτή η αρνητική αίσθηση που έχει ο άνθρωπος μπορεί να μετασχηματιστεί σε κάτι θετικό, στο αίτημα για αυτοβελτίωση. Με τον όρο αυτό δεν εννοούμε ότι κάποιος έχει μειονεκτήματα τα οποία θα πρέπει να διορθώσει, αλλά, κυρίως, ότι θέλει να ανελιχθεί σε ένα υψηλότερο επίπεδο.
Τι μπορεί να κάνει κανείς για την αυτοβελτίωσή του;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πετύχει κανείς την αυτοβελτίωσή του και να αισθανθεί καλύτερα, πληρέστερος και πιο ικανοποιημένος με τον εαυτό του και τη ζωή του. Η ανεύρεση νέων χόμπι, ενδιαφερόντων και απασχολήσεων είναι ένα καλό ξεκίνημα στο να βγει κανείς από την προσωπική του τελμάτωση και να επεκτείνει τους ορίζοντές του.
Η διεύρυνση του κοινωνικού του κύκλου, ιδίως με άτομα που έχουν ενδιαφέροντα και περιεχόμενο είναι επίσης ένας άλλος τρόπος εσωτερικής τόνωσης του ατόμου. Το διάβασμα και οι ωραίες συζητήσεις είναι επίσης ένας άλλος τρόπος τον οποίο πολλοί επιλέγουν για την εσωτερική τους αυτοβελτίωση.
Για κάποια άτομα η παρακολούθηση ενός προγράμματος σπουδών (το οποίο δεν τους είναι απαραίτητο επαγγελματικά, αλλά το κάνουν για το κέφι τους) είναι ένας ακόμα δρόμος για την αυτοβελτίωση. Η βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό είναι επίσης ένας σταθερός τρόπος αυτοβελτίωσης, που προέρχεται από το ίδιο το άτομο και δε βασίζεται σε εξωτερικούς παράγοντες.
Τα σεμινάρια αυτοβελτίωσης και αυτογνωσίας καθώς και η ψυχοθεραπεία αποτελούν το βασικό δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση. Τέλος, η νοηματοδότηση της ζωής, η εύρεση κάποιου νοήματος καθώς και η συνειδητή βίωση της κάθε στιγμής, (όταν κάποιος κάνει κάτι και στρέφει την προσοχή του σε αυτό και το απολαμβάνει, αντί να το κάνει μηχανικά σκεπτόμενος άλλα πράγματα) είναι τρόποι που οδηγούν στην αυτοβελτίωση και την προσωπική αρμονία.
http://lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr/2015/05/a.html
Γράφει η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος
0 Σχόλια