Η παρουσία της Φλώρινας ιστορείται από το 2.000 π.Χ. ως Ηράκλεια Λυγκιστίδας, με βάση αρχαιότητες που βρέθηκαν στο λόφο του Αγίου Παντελεήμονα όπου βρίσκεται η αρχαία Φλώρινα που έχτισε το 352 π.Χ. ο Φίλιππος ο Β'. Στην αρχαιότητα η περιοχή ήταν γνωστή με την ονομασία «Λυγκηστίς» ή «Λύγκος».
Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
Μια πεταλούδα στο χρώμα γεμάτη, πετάει τρελά και δείχνει κεφάτη.
Φτάνει στα άνθη, γλυκά ανασαίνει, Αρχίζει στροφές και να! ξεμακραίνει.
Τα λουλουδάκια κοιτούν και γελάνε, γνωρίζουν καλά να την καρτεράνε.
Κάνει μια βόλτα, μετά πεινασμένη στο μίσχο βουτά και μέλι χορταίνει.
Παίρνει στα πόδια, ανύποπτη γύρη και πάει αλλού, το μέλλον να σπείρει!
Κάτια Παπαδοπούλου, Β2
Ο Σταυρός και το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα εκτίσθηκε το έτος 1971 από τον Μητροπολίτη Πρεσπών Φλωρίνης & Εορδαίας Αυγουστίνο Καντιώτη. Το εκκλησάκι εορτάζει κάθε 6ηΑυγούστου , 40 ημέρες πρίν από την 14η Σεπτεμβρίου ημέρα του Τιμίου Σταυρού όπου τελείται την παραμονή εσπερινός και ανήμερα της εορτής πανηγυρική δοξολογία . Η επιλογή της εκκλησίας της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα, πλάι στον 33μ. Σταυρό της Φλώρινας, 33 όσα και τα χρόνια της Παρουσίας του Χριστού, έγινε για να μας υπενθυμίζει την Θεόσταλτη Αποκάλυψη του Κυρίου στους 3 μαθητές Του στο όρος Θαβώρ αλλά την Σταύρωση Του Κυρίου στο Γολγοθά.
Η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρια λίγα μέτρα πίσω από τον Σταυρό είναι πετρόχτιστη βυζαντινού αρχιτεκτονικού ρυθμού με λιτό πεντακάθαρο εσωτερικό διάκοσμο και τέμπλο που προϊδεάζουν τον προσκυνητή στην ταπεινότητα και στο σεβασμό του Ιερού χώρου που πρέπει να έχει. Οι προσκυνητές για να φθάσουν διανύουν μία ορειβατική διαδρομή μέσα από δασικά μονοπάτια θυμίζοντας τον μαρτυρικό Γοργοθά που διένυσε ο Κύριος πρίν την Σταύρωση του.
Στη βόρεια πλαγιά του ομώνυμου λόφου, που δεσπόζει πάνω από την πόλη της Φλώρινας οι αρχαιολόγοι Α. Κεραμόπουλοs και Γ. Μπακαλάκns ανέσκαψαν στα 1930 - 1934 τμήμα μιας αρχαίας πόλης, την οποία τοποθέτησαν χρονολογικά στην κλασική και ελληνιστική εποχή, σnμειώνοντας παράλληλα τον εντοπισμό στοιχείων που πιστοποιούσαν την ύπαρξη οικισμού στο συγκεκριμένο σημείο των προϊστορικών χρόνων και συγκεκριμένα τηs ύστερης Eποχής του Χαλκού και της Πρώιμης Eποχής του Σιδήρου (1600 - 600 π.Χ.).
Τα συμπεράσματα των πρωτοπόρων της έρευνας στην περιοχή ήρθαν να επιβεβαιώσουν και να εμπλουτίσουν οι ανασκαφικές εργασίες της ΙΖ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στη δεκαετία του '80. Πρόκειται για πόλη, η οποία ιδρύθηκε στα χρόνια του Φιλίππου του Β', με αδιάλειπτη κατοίκηση από τον 3ο ωs τον 1ο αιώνα π.Χ. Σε μια έκταση οχτώ περίπου στρεμμάτων έχουν αποκαλυφθεί τα οικιστικά λείψανα τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων της ελλnνιστικής περιόδου, τα οποία χωρίζονται από τρεις κάθετους δρόμους πλάτους τριών περίπου μέτρων. Καθένα από αυτά περιλαμβάνει τέσσερα-πέντε σπίτια, με λίθινα θεμέλια και ανωδομή από πλιθιά και τοίχουs συχνά επιχρισμένους με λευκό κονίαμα, ενώ τα δάπεδά τous ήταν συνήθως χωμάτινα και σπανιότερα στρωμένα με φυσικές ψηφίδες ή κομμάτια κεραμιδιών. Στους στεγασμένους χώρους των σπιτιών αποκαλύφθηκαν εστίες παρασκευής της τροφής, ενώ κάποιοι από τouς χώρους αυτούς χρησιμοποιούνταν ωs εργαστήρια κατασκευής ειδών κεραμικής ή σιδερένιων εργαλείων, όπωs πιστοποιούν οι κλίβανοι που εντοπίστηκαν.
0 Σχόλια