Παραμύθια για αφελείς και άσχετους με την πολιτική συνιστούν οι ισχυρισμοί του τέως πρωθυπουργού περί διεκδίκησης αυτοδυναμίας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου.
Του Γιώργου Δελαστίκ
Ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει άριστα ότι το κυβερνών κόμμα θα υποστεί σοβαρότατη πτώση και ανάλογη μείωση του αριθμού των βουλευτών του. Από 149 βουλευτές που είχε εκλέξει τον Ιανουάριο, τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εξετάζουν σενάρια εδραζόμενα σε αριθμό βουλευτών του κόμματός τους ακόμη και γύρω στους 125! «Καλά, ο Τσίπρας προκήρυξε πρόωρες εκλογές για να τις… χάσει;» είναι η απορία που γεννάται φυσιολογικά.
Ναι, είναι η απάντηση! Είναι πλέον ή βέβαιον ότι στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου θα συρρικνωθεί ο αριθμός των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Οταν όμως οι πολιτικοί ηγέτες προκηρύσσουν εκλογές εν πλήρη επιγνώσει εκ των προτέρων ότι θα τις χάσουν, αυτό το κάνουν μόνο στην περίπτωση που συνειδητά προωθούν κάποιο υπέρτερο πολιτικό σχέδιο, με το οποίο είτε συμφωνούν είτε έχουν αναγκαστεί υπό το κράτος εκβιασμών να συμφωνήσουν θέλοντας και μη. Το ερώτημα επομένως τίθεται ωμά: Ποιο πολιτικό σχέδιο υλοποιεί ο Αλέξης Τσίπρας προκηρύσσοντας πρόωρες βουλευτικές εκλογές, οκτώ μόλις μήνες μετά τις προηγούμενες που τον έφεραν στην εξουσία, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα υποστεί σοβαρή μείωση του ποσοστού του κόμματός του;
Στόχος του είναι να βάλει το Ποτάμι στην κυβέρνηση, όπως απαιτούν οι Γερμανοί, η καγκελαρία του Βερολίνου! Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, με τα σημερινά δεδομένα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές. Θα έχει μάλιστα πιθανότατα σοβαρή υπεροχή έναντι της ΝΔ, άνω των πέντε εκατοστιαίων μονάδων. Αν όμως το Ποτάμι σημειώσει μια άνοδο αναιμική της τάξης των δύο – τριών εκατοστιαίων μονάδων όλο κι όλο, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο οι βουλευτές που θα εκλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε είκοσι μέρες μαζί με εκείνους που θα εκλέξει το Ποτάμι, να μην υπερβαίνουν τους 151. Τι θα γίνει τότε, με δεδομένο ότι οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου πάρα πολύ δύσκολα θα μπουν αυτή τη φορά στη Βουλή και ούτως ή άλλως αποκλείεται οι βουλευτές τους να φτάνουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης εκ νέου ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ;
Υπάρχουν δύο εκδοχές σχηματισμού κυβέρνησης. Αν το ΠΑΣΟΚ κατορθώσει να μπει στη Βουλή, πράγμα άκρως αμφιλεγόμενο αν δεν τα βρει η πρόεδρος του κόμματος Φώφη Γεννηματά με τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του εξωκοινοβουλευτικού ΚΙΔΗΣΟ Γιώργο Παπανδρέου, τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα παραμείνει πρωθυπουργός για μερικούς ακόμη μήνες.
Θα σχηματίσει μια κατ’ όνομα κεντροαριστερή κυβέρνηση από μνημονιακά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) παρά τα όσα λέει ο τέως πρωθυπουργός στις ομιλίες και τις συνεντεύξεις του. Αλλωστε, κανένας πλέον δεν εμπιστεύεται τα λεγόμενά του, από τη στιγμή που οι πράξεις του αποδείχθηκαν εντελώς αντίθετες με τις υποσχέσεις του. Αν, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ μπει στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας διασώζει την πρωθυπουργία του για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα. Αν όμως το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ αποτύχει να υπερβεί το όριο του 3% και να διασφαλίσει έτσι ακόμη και την εκλογή 7-8 βουλευτών, τα πράγματα για την πρωθυπουργία του Τσίπρα δυσκολεύουν πολύ. Πάρα πολύ.
Μοναδική λύση τότε θα είναι ο σχηματισμός τρικομματικής κυβέρνησης αποτελούμενης από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και οπωσδήποτε το Ποτάμι, το οποίο είναι το πιο γερμανόφρον κόμμα που υπάρχει στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σχηματίσει αδίστακτα μια τέτοια κυβέρνηση, έστω και μέσα από ένα νέο κύμα αποχωρήσεων κάποιων αντιδεξιών βουλευτών (οι οποίοι άλλωστε εικάζεται ότι δεν θα είναι και πολλοί στη νέα Κοινοβουλευτική του Ομάδα) και πολλών μελών της Κεντρικής Επιτροπής του.
Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ βγει τόσο αποδυναμωμένος από τις πρόωρες εκλογές λόγω του Μνημονίου που υπέγραψε ο Τσίπρας υπό το κράτος αφόρητων εκβιασμών, είναι άκρως αμφίβολο αν οι Γερμανοί θα επιτρέψουν να παραμείνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν αποκλείεται καθόλου να επιχειρήσουν να τον πετάξουν αμέσως από την πρωθυπουργία σαν την τρίχα από το ζυμάρι, επηρεάζοντας, όσο περνάει από το χέρι τους, για τον διορισμό άλλου πρωθυπουργού.
Η ουσία είναι ότι έτσι κι αλλιώς τελειώνει πριν καλά καλά αρχίσει η «εποχή Τσίπρα» στην Ελλάδα, λίγους μόλις μήνες μετά την έναρξή της. Ο πρωθυπουργός αποδείχτηκε πολύ λίγος, ανίκανος να εκπληρώσει οποιαδήποτε φιλολαϊκή υπόσχεση είχε δώσει. Υλοποιεί μια πολιτική αντιδιαμετρικά αντίθετη από αυτήν που οδήγησε στην εκλογή του. Τώρα θέλει και λαϊκή συναίνεση στη μνημονιακή πολιτική που θα ακολουθήσει, αν παραμείνει πρωθυπουργός. Δεν νομίζουμε ότι θα την αποσπάσει στις εκλογές.
ΕΘΝΟΣ
0 Σχόλια