UPDATE: Ο Τζιμ Κάρεϊ μόλις έκανε μία επίσημη δήλωση για το θάνατο της Γουάιτ: «Ηταν μία αυθεντική καλόψυχη ύπαρξη, ένα εύθραυστο ιρλανδέζικο λουλούδι, πολύ ευαίσθητο για να αντέξει σε αυτή τη γη. Για εκείνη το να αγαπήσει και να αγαπηθεί ήταν τα μόνα λαμπερά και πολύτιμα της ζωής. Η καρδιά μου βρίσκεται με την οικογένεια και τους φίλους της - όλους όσους την αγάπησαν και νοιάστηκαν για αυτήν. Μας έχει χτυπήσει όλους κεραυνός...»
Το νέο είναι από μόνο του τραγικό. Η Κατριόνα Γουάιτ, η επί 3 χρόνια σύντροφος του Τζιμ Κάρεϊ, αυτοκτονεί σε ηλικία 28 ετών. Επιπλέον όμως, αυτό που περνά από το μυαλό όλων είναι τι αντίκτυπο θα έχει κάτι τέτοιο και για τον ίδιο τον Κάρεϊ, ο οποίος εδώ κι αρκετά χρόνια έχει παρουσιάσει δείγματα κατάθλιψης και εύθραυστης ψυχικής υγείας, εμφανιζόμενος σε συνεντεύξεις εντελώς αλλοπρόσαλλος, απαξιώνοντας τις συμμετοχές του σε ταινίες, βρίζοντας σκηνοθέτες, ή ποστάροντας στα social media κατάμαυρες, μη συνειρμικές, αυτοκαταστροφικές σκέψεις. Μετά την απώλεια του Ρόμπιν Γουίλιαμς, μπορεί κανείς να αγνοήσει τα σημάδια;
Ειδικά όταν η Ιρλανδή σύντροφός του φημολογείται ότι άφησε σημείωμα που τον κατηγορεί ευθέως για τον πρόσφατο χωρισμό τους. Τα πρώτα δημοσιεύματα μιλούν για χάπια, υπερβολική δόση, φίλους που την έψαχναν μέρες και τελικά έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της.
Δείτε ένα παράδειγμα που ο Τζιμ Κάρεϊ μοιάζει να τα χει χαμένα πια: Ο Τζιμ Κάρεϊ και η ερωτική βιντεοεξομολόγηση στην Εμα Στόουν
Ο 53χρονος Κάρεϊ και η 28χρονη Γουάιτ είχαν γνωριστεί το 2012 αλλά είχαν χωρίσει μερικούς μήνες μετά. Αρχισαν να ξαναβγαίνουν τον προηγούμενο Μάιο και η σχέση τους έληξε ξανά πριν από λίγες μέρες.
Τραγικό, πρώτα από όλα για την νέα γυναίκα που έφυγε άδοξα. Και δεύτερον για έναν άνθρωπο που η εικόνα του παλιάτσου έχει υπερισχύσει της πραγματικής του εύθραυστης πραγματικότητας. Είναι χειμαρώδης, ανεξάντλητος, φλύαρος και ατρόμητος. Για αρκετούς κουραστικούς. Για μερικούς πανηλίθιος. Γκριμάτσες, μπουφόνικο χιούμορ, μία «Μάσκα» που μοιάζει εννιαία με το δέρμα του προσώπου του. Δε βγαίνει, δεν ξεκολλάει, είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να πάρει φωτιά, να τσιτώσει τους μύες των ζυγωματικών, να ανοίξει τα αιρετικά χείλη, να καθοδηγήσει τα σχοινιά της αεικίνητης μαριονέτας που έχει γίνει συνώνυμη με την κωμωδία. Πόσο όμως η κωμωδία υπήρξε η πραγματική του φύση;
Aυτό ήταν το τελευταίο tweet στην προσωπική σελίδα του ηθοποιού
«Παλεύω χρόνια με την κατάθλιψη κι έπαιρνα για χρόνια αντικαταθλιπτικά χάπια...» μας είχε δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξη. «Τα έκοψα μαχαίρι, πλέον στηρίζομαι στο διαλογισμό για την ισορροπία μου. Επίσης συμβιβάστηκα με μία πραγματικότητα: όλοι ζούμε ζωές απόγνωσης. Δεν παίρνουμε ποτέ τις μεγάλες απαντήσεις. Απλά προσπαθούμε να «είμαστε ΟΚ» και να χαμογελάμε στο γραφείο. Τι περιμένετε λοιπόν να σας πω; Ετσι ζούμε τις ζωές μας. Ολα τα άλλα είναι καλή ηθοποιΐα.»
«Μεγαλώνοντας, η κωμωδία υπήρξε το φάρμακό μου. Η μητέρα μου ήταν άρρωστη, η οικογένειά μου πάντα αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ομως είχα έναν πατέρα που μπορούσε να αφηγηθεί μία ιστορία ξεκαρδιστικά και να μας κάνει όλους να γελάμε. Κατάλαβα λοιπόν ότι το γέλιο βοηθά τους ανθρώπους, τους κάνει ευτυχισμένους. Κι αυτό έγινε ο σκοπός μου. Αυτό ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω...»
Τα προσωπικά τραύματα των ανθρώπων είναι ακριβώς αυτό: προσωπικά. Αποκτούν μία ανάγκη αναδημοσίευσης όμως κάθε φορά που υποψιάζουν ότι η κατάθλιψη παραμονεύει κάτω από γελαστές μάσκες και χολιγουντιανά πυροτεχνήματα. Κάποιος να τον προσέξει.
0 Σχόλια