Κυρίες και κύριοι ένορκοι,
Ακούστε με πώς μίλησα μόλις τώρα- σαφώς κινήθηκα στις γραμμές της κατηγορίας που απευθύνεται στο αίτημα και τον κατηγορούμενο που υπερασπίζομαι. Μιλώντας έτσι θέλω να δείξω ότι κατανοώ πλήρως την αποδοκιμασία της πλειονότητας έναντι αυτού του εγχειρήματος, καθώς παραδέχομαι πως η κιβδηλότητα σε κάθε τομέα και κλίμακα των γεγονότων έχει κατακυριεύσει τους λίγους κόκκους αυθεντικότητας που έχει απομείνει σε αυτόν τον σαθρό κόσμο. Όμως προσοχή! Θα μπορούσε να ισχύει και μια άλλη γραμμή επιχειρηματολογίας που, παρότι δεν χαίρει ιδιαίτερης αποδοχής, νομίζω ότι έχει μεγάλες πιθανότητες επαλήθευσης, δικαιώνοντας τον κατηγορούμενο, εξαίροντας την «ιδεοληψία» του σε πραγματικό οδηγό των όσων πρόκειται σύντομα να ακολουθήσουν.
Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά, όταν ο κατηγορούμενος μου εξήγησε την υπόθεσή του, και καθώς εμβάθυνα στο αίτημα του διερευνώντας ενδελεχώς το έργο του, ένιωσα την ενόρμηση να αρνηθώ την ανάληψη τούτης της υπόθεσης, πολύ απλά επειδή ούτε εγώ πίστεψα στην αυθεντικότητα των όσων βρέθηκα αντιμέτωπος. Αλλά όμως χρειάστηκε να προβώ σε μια δευτέρου και τρίτου επιπέδου αναστοχαστική ανάλυση για να γίνει εμφανές ότι ίσως εδώ έχουμε κάτι που αδικείται κατάφωρα. Χρειάστηκε να αναθεωρήσω όλα όσα γνώριζα, όλες μου τις αμετάκλητες βεβαιότητες για να διαισθανθώ την υψηλού ενδιαφέροντος πιθανότητα ο πελάτης μου να έχει δίκιο. Και ένα θα σας πω: Όσο περισσότερο μελέτησα τα δεδομένα της υπόθεσης εν συναρτήσει με διακειμενικά δεδομένα της σύγχρονης επιστημολογίας, φιλοσοφίας, και έρευνας τόσο επιτακτικότερη μου φάνηκε η ανάγκη να αναλάβω την υπόθεση: εδώ έχουμε μια πρώτου μεγέθους παραγνωρισμένη αλήθεια! Κύριες και κύριοι ένορκοι, ελάτε να αντιμετωπίσουμε τα τελευταία κατάλοιπα της ανθρωπιστικής παρερμηνείας που θέτουν τον κατηγορούμενο σε αυτό το εδώλιο.
Εν πρώτοις θα απευθυνθώ σε εσάς, τους κατακριτές εκ της εναλλακτικής ενημέρωσης, οι οποίοι είχατε μια ευαισθησία εξ αρχής στην ανακοίνωση αυτού του μανιφέστου λόγω του ότι η θεματολογία του αγγίζει όλα όσα εσείς χρόνια τώρα ανακυκλώνετε. Λοιπόν, έχω κι εγώ με τη σειρά μου να σας ανακοινώσω κάτι το οποίο θα γνωρίζετε ήδη από μόνοι σας: Το αίτημα του κατηγορούμενου έχει ελάχιστη σχέση με τη θεματική σας, επουδενί τον θεωρώ «εναλλακτικό», έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι το έργο του ανήκει στην κλασική γραμματεία, είναι, πώς να το πω, «mainstream» παρά έργο της διαλογής των γνωστών σας υπερβολικών γραφιάδων που τόσο εξυπηρέτησαν τις εμπορικές σας επιδιώξεις. Όσοι από εσάς διαβάσατε το μανιφέστο «Επανάσταση του Αυγερινού» θα γνωρίζετε ήδη ότι το ύφος γραφής και η επιχειρηματολογία του δεν έχει κανένα απολύτως κοινό στοιχείο με τη φαιδρή βιβλιογραφία που εν πολλοίς «στολίζει» τις σελίδες σας! Κι όμως, κάποιοι από εσάς προσφάτως φτάσατε στο εξωφρενικό σημείο να επικρίνετε τον κατηγορούμενο ως θιασώτη του «trash», έναν «καμένο περιθωριακό», ένα «επιτήδειο» που δεν αξίζει κανείς να ασχοληθεί μαζί του… αφού βέβαια πρώτα αποπειραθήκατε να εξαργυρώσετε την υπόθεσή του. Αλλά είναι πραγματικά εξωφρενικό, όπως προείπα, το να συγκαταλέγετε τον κατηγορούμενο και το αίτημά του στην κατηγορία του «trash», όταν εσείς κύριοι γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτό είναι μια χυδαία προσβολή έναντι ενός έργου που απαίτησε θυσίες και χρόνο ώστε να αναδυθεί επί μιας βιβλιογραφίας που σας ονειδίζει. Ας πούμε τα πράματα με το όνομά τους, ήρθε ένα βιβλίο υψηλού επιπέδου στην «αρένα» σας που σάς συνέφερε στην πραγματικότητα: ότι ως συγγραφείς και στοχαστές αναμασάτε τα ίδια και τα ίδια, ότι πλέετε σε ρηχά νερά… Κι έτσι σας αρκούσε μια κατά τη γνώμη σας παρατυπία του κατηγορούμενου (το ζήτημα του μεσσιανισμού που θίγει κατά αινιγματικό τρόπο η πραγματεία του) ώστε να τον αποκαλέσετε «trash». Όμως, τουναντίον, η πραγματικότητα δε θα μπορούσε να είναι πιο ειρωνική!
Επικρίνετε τον κατηγορούμενο για υπερβολές και μυθοπλασία στα όσα ισχυρίστηκε στην συνέντευξή του. Σας απαντώ και σας λέω ότι είστε υποκριτές να ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο όταν εσείς κύριοι αναμοχλεύετε μια πληθώρα παρομοίων θεμάτων∙ όταν εσείς κύριοι εκθειάζετε το μυστηριακό στοιχείο της πραγματικότητας∙ όταν εσείς κύριοι αναζητάτε φάρους που ρίχνουν φως στην άβυσσο του ασυνειδήτου… Αλλά φαίνεται ότι η χωροχρονική εγγύτητα αλλοιώνει την εκτίμηση των πραγμάτων, διότι άλλο να το ισχυρίζεται ο τάδε εκείνης της εποχής κι εκείνου του απόμακρου τόπου κι άλλο ο δείνα στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη… Λάθος κύριοι! Εκτός από υποκριτές είστε και μύωπες. Άλλα πάμε παρακάτω:
Πάμε στο ζήτημα του μεσσιανισμού για τον οποίον έχετε λοιδορήσει τον κατηγορούμενο. Λέτε ότι είναι φαντασμένος κι ότι αναπαράγει σωτηριολογικές αντιλήψεις με το να προφητεύει την Έλευση του Μεσσία. Είναι όμως ακόμη πιο χυδαίο να το ισχυρίζεται κάποιος που υποτίθεται ότι έχει μελετήσει το έργο του κατηγορούμενου∙ διότι αυτό περιστρέφεται με έναν παιγνιώδη τρόπο γύρω από τον μεσσιανισμό, θίγοντας το ζήτημα με έναν αναστοχαστικό τρόπο που θυμίζει τον μεσσιανισμό του Walter Benjamin- αλλά δε θα περίμενε κανείς από εσάς να γνωρίζετε κάτι τέτοιο. Απεναντίας, στοχεύσατε με την πρώτη ευκαιρία το ειρωνικό, αυτοαναιρετικό τέχνασμα του κατηγορούμενου, με το οποίο όμως επιχείρησε να αποδομήσει την προφητική του αυθεντία κατά τρόπον πλήρως συμβολικό και παροιμιώδη για το έθος που προκύπτει στην εποχή του Υδροχόου. Επιλέξατε να αγνοείστε το δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης της ειρωνείας και τον στοχεύσατε αλλά… εκθέσατε τον εαυτό σας στους πραγματικά αναστοχαστικούς που πρόκειται να μελετήσουν το μανιφέστο αυτό. Εκτεθήκατε κύριοι για εκείνο που σας χαρακτηρίζει περισσότερο: βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα, βιάζεστε να εκδώσετε ρηχές ανακυκλωμένες απόψεις, βιάζεστε για το μερτικό σας. Όμως προσέξτε: Ίσως τελικά αυτός ο επικείμενος Μεσσίας σας διαψεύσει με την αυτοαναιρετική του παρουσία εις διπλούν.
Τέλος, όσον αφορά εσάς της εναλλακτικής ενημέρωσης, θα ήθελα να πω ότι ακόμη πιο χυδαία είναι η επίθεση στον κατηγορούμενο για φρενοβλάβεια, ότι δήθεν είναι «καμένος», όπως ισχυριστήκατε, υπογραμμίζοντας με κακεντρέχεια τη χρήση ψυχοδηλωτικών, φανερώνοντας φυσικά την συντηρητική σας διαγωγή και την άγνοια επί του ζητήματος. Ενός ζητήματος που στο εξωτερικό ήδη έχει περάσει προ πολλού τις «παιδικές ασθένειες» και έχει προβιβαστεί σε μια υπεύθυνη και επιτηδευμένη θεώρηση που, όλως παραδόξως, δικαιώνει κάθε δήθεν «αλαφροΐσκιωτες» αποφάνσεις ή έστω τις θέτει σε ένα πιο επιεικές πλαίσιο που μάλλον θέτει νέα διερευνητικά ερωτηματικά παρά καταδικαστικές τελείες. Κυρίες και κύριοι ένορκοι, όπως θα δούμε από το παρακάτω βίντεο, οι συντελεστές της ελληνικής εναλλακτικής ενημέρωσης έχουν θαρρώ πολλά να μάθουν ακόμη. Και τον πρώτο τους ουσιαστικό δάσκαλο τον σταυρώνουν με το Χ της απόρριψης… αλλά αυτό είναι ένα γνωστό επαναλαμβανόμενο μοτίβο των ανθρώπινων σχέσεων. Παρακαλώ:
Και τώρα θα ήθελα να απευθυνθώ σε σας τους κατήγορους της υψηλής αναστοχαστικότητας, τους ακαδημαϊκούς και τους στοχαστές, στους οποίους και απευθύνεται το αίτημα του κατηγορούμενου. Γνωρίζω ότι υπάρχουν αρκετοί ανάμεσα σας που έχουν δώσει κάποια προσοχή στα όσα αυτός πραγματεύεται. Ξέρω επίσης ότι κάποιοι από εσάς έχετε σχηματίσει μια θετική άποψη αλλά καθαρά σε επίπεδο αστεϊσμού και χαλαρότητας- θα σας ήταν αδιανόητο να πάρετε εξ ολοκλήρου στα σοβαρά όσα υπαινίσσεται ο συγγραφέας. Από την άλλη, είστε κι εσείς που επικρίνετε τον κατηγορούμενο για ευτελές εμπορικό εγχείρημα, έχετε θέσει τον «Αστρέα» στην κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου των γραφικοτήτων. Από μια πρώτη άποψη, όπως προείπα στην αγόρευσή μου, σας κατανοώ πλήρως καθώς ήταν και η δική μου πρώτη αντίδραση. Αν όμως γίνουμε λίγο πιο ταπεινοί και υποχωρήσουμε από τις αρχικές μας αμετάκλητες ορθολογικές θέσεις, σας επισημαίνω ότι θα διακρίνουμε κάποιους μίτους στα όσα ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος που θα μπορούσαν να οδηγήσουν όντως σε μια παραγνωρισμένη πραγματικότητα. Γιατί αμφιβάλλετε και, κυρίως, γιατί απαξιείτε να αναρωτηθείτε για το αν θα μπορούσε να σας πιάσει «αδιάβαστους» ένας εκκεντρικός; Εγώ από τη μεριά μου ένα έχω να σας πω: ότι εξαιτίας της έλλειψης εμπειρικών καταγραφών επί των μυστηριακών εκδοχών της πραγματικότητας, εξαιτίας της άγνοιας επί της βιωματικής διάστασης που φανερώνει το αναπόδραστο Μυστήριο, πολλοί από εμάς πολυδιαβασμένοι και ώριμοι στοχαστές βιαζόμαστε να απορρίψουμε φαινομενικά «αλαφροΐσκιωτες» ερμηνείες, δίχως να μπούμε στον κόπο να διερωτηθούμε για την εγκυρότητα της αντικειμενικότητάς που μας κατατρέχει. Το λέω επειδή οι περισσότεροι από εμάς κυριεύονται από την νοησιαρχική πεποίθηση ότι το περιθωριακό βίωμα δεν μπορεί να αποφανθεί κάτι ουσιαστικό για το ποιόν της πραγματικότητας παρά μόνον ο «ορθός λόγος» του συγκεντρωτικού διακειμενικού πλέγματος. Μόνο η αυθεντία της ακαδημίας, ο αναγνωρισμένος ευυπόληπτος πολίτης, ο νικητής στο πεδίο των δημοσίων σχέσεων είναι αυτός ή αυτή που δικαιούται να αξιωθεί ως οδηγός της κοινής συναίνεσης. Αλλά όμως παρακαλώ μπείτε στον κόπο να διερωτηθείτε, πόσες φορές συνέβη αυτό όταν πραγματικά επήλθαν οι ουσιώδεις μεταστροφές της σκέψης; Νομίζω ότι τις περισσότερες φορές ο νέος ορισμός της πραγματικότητας εξαγγέλλεται από φιγούρες του περιθωρίου, που συνήθως αρχικά προορίζονται για τις φλόγες της εκάστοτε «Ιεράς Εξέτασης».
Σας καλώ στον ακόλουθο στοχασμό: Όταν καταλήγουμε στο ύστατο ερώτημα περί της φύσης του Είναι, αυτήν την υπέρτατη αοριστία, τι συμβαίνει στη απογραφή των ορθολογικών μας συλλήψεων; Όποιος από εσάς έχει φτάσει σε αυτά τα ακριβοθώρητα ύψη της δυτικής φιλοσοφίας θα το γνωρίζει ήδη ότι το οντολογικό ερώτημα περί του Είναι θέτει ένα τέλος στον υπέρμετρο λογικισμό που δυναστεύει την κρίση μας∙ ότι από ένα τέτοιο ερώτημα ξεκινάει ο πραγματικός υπαρξιακός στοχασμός, που μάλλον περιέρχεται στα κατατόπια της ανατολικής φιλοσοφίας. Μήπως δεν είναι το ερώτημα περί του Είναι μια αυθυπερβατική άσκηση που επιφέρει την έκσταση του υποκειμένου πέραν των λογικών και αντικειμενικών οροθετήσεων; Μήπως αυτό το ασύλληπτο μη-θεμέλιο δεν είναι η καταδίκη όλων των δογματισμών και των ύστατων αποφάνσεων που επιδιώκουν να καταπαύσουν την υπέρλογη αναζήτηση του περιθωριακού στοχαστή; Όμως το ξέρετε, εσείς οι πιο μορφωμένοι και αναστοχαστικοί, ρίξτε τη μύτη σας παρακαλώ και παραδεχτείτε ότι η ανάλυση του ρομαντικού ανθρώπου που διαφεύγει τις αντικειμενικές αξίες και τις ορθολογικές οροθετήσεις είναι αείποτε η πραγματική αιχμή της γνωσιολογίας.
Σας έχουν απορροφήσει οι κυνικές σας έγνοιες ενός άρδην εκχρηματισμένου κόσμου. Όλους μας! Όμως αλίμονο αν λησμονήσουμε την αναγκαιότητα για το εσωτερικό ταξίδι, το οποίο είναι πάντα ένα ταξίδι διαδοχικών αυτό-αναιρέσεων! Ακόμη χειρότερα, αλίμονο αν αφοπλίσουμε ή παραγκωνίσουμε στο έρεβος ανθρώπους που ήλθαν για να μας το υπενθυμίσουν. Διότι όταν αυτό γίνεται με επιμέλεια, έρευνα, τεράστια διανοητική προσπάθεια και επί μιας βιβλιογραφίας πραγματικά αξιοσέβαστης, όπως στην περίπτωση του πελάτη μου, τότε, πείτε μου, τι ακριβώς υπερασπίζομαι εδώ πέρα αν όχι την ίδια την έκφανση του ριζοσπαστικού καινοφανούς; Ίσως θα ήταν όλοι μας στην αίθουσα να αναρωτηθούμε αν αυτή η τεράστια προσπάθεια, αυτές οι σχεδόν εξακόσιες σελίδες της πραγματείας, έχουν να κινήσουν υποψίες- όχι τις υποψίες-κλισέ που βιάζονται να προσάψουν την κατηγορία του «επιτήδειου» στον πελάτη μου αλλά τις υποψίες ότι τελικά εμείς, εμείς που δήθεν τα ξέρουμε όλα και που ζούμε σε έναν κόσμο προβλέψιμο, σε ένα κόσμο που δεν επιδέχεται «αλαφροΐσκιωτων» προσεγγίσεων, ίσως να έχουμε αποκοιμηθεί σε βαθμό τέτοιο που ο όποιος συναγερμός να ηχεί ως άλλο ένα γεγονός του εφιάλτη που πλέον μας στοιχειώνει σε αβυσσαλέα βάθη της ψυχής μας…
Ας ξυπνήσουμε, παραταύτα, σε έναν κόσμο που όπως ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος είναι φύσει φαντασιακός και πολλάκις ρηξικέλευθος. Μην υποτιμάτε το καινοφανές επειδή μόνο και μόνο έρχεται υπό την ένδυση του οικειοθελούς ζητιάνου. Τούτος εδώ μπορεί να είναι ο Οδυσσέας! Αλλά τι ειρωνεία να μη θέλετε ούτε καν να σας πείσει για την ικανότητά του στη σκοποβολή. Η στοχοθεσία του σας φέρνει γέλιο. Ο ζητιάνος δεν αξίζει ούτε καν τον οίκτο σας…
Είναι αυτός ο ρόλος που σας αρέσει απέναντι στην αιχμή των εξελίξεων; Ιδού μια σκέψη που θα σας αναστατώσει:Γνωρίζετε ότι πολλοί από εσάς, ο κυνικοί, είστε θύμα της χρονικής υστέρησης ανάμεσα στην επιστημολογική εξέλιξη και την επιβραδυνόμενη κοινοτοπία της; Ενώ για τους επιστήμονες ζούμε ήδη εδώ και περίπου έναν αιώνα στον κόσμο της κβαντικής απροσδιοριστίας, της πολυσυμπαντικής πιθανοκρατίας, της χωροχρονικής σχετικότητας και των ανώτερων διαστάσεων, εμείς βολοδέρνουμε ως θύματα της γνωσιολογικής «γραφειοκρατίας» κάτω από νευτώνειες ή ευκλείδειες συλλήψεις που έχουν προ πολλού ακυρωθεί. Και τι ειρωνεία, την κάθε φορά που η νέα επιστημολογική αντίληψη δικαιώνεται από τους αγγελιοφόρους, τους πρωτεργάτες της εκάστοτε νεοφανούς κοινής συναίνεσης, οι ίδιοι αυτοί να κατακεραυνώνονται από την εκλεπτυσμένη αποδοκιμασία σας, την μπουρζουά αδιαφορία σας. Εγώ θα έλεγα ότι σε μια τέτοια περίπτωση είστε απλώς ζηλότυποι μνηστήρες απέναντι στον κάθε Οδυσσέα που έχει περιηγηθεί στο μεγάλο ταξίδι της οντολογικής αναγνώρισης. Η Ιθάκη ανήκει σε όσους φτύνουν αίμα για το πιο «μάταιο» και το πιο ριψοκίνδυνο ταξίδι. Οι συμβατικότητές στα έγκριτα σαλόνια της επίδοξης αυθεντίας σας διαρκεί ωσότου αποφανθεί πάντα ρηξικέλευθα η ανατρεπτική πραγματικότητα: Ζητιάνε βασιλιά!
Παρακαλώ παρακολουθείστε αυτό μαζί μου:
Επικρίνετε τον κατηγορούμενο για φαιδρότητα, ότι είναι ένας φαντασμένος, καθώς έχετε τη συνήθεια να εξισώνετε δίχως πολύ σκέψη οποιαδήποτε αναφορά στο «εξωγήινο» με την ευτελή μωρολογία. Θα είμαι αγενής αν σας συνεφέρω επισημαίνοντας το εύλογο και πολύ επιστημονικό ερώτημα για το οποίο έφτυσε αίμα ο συγγραφέας: τι αλλάζει στην φιλοσοφία, θρησκεία και κοινωνιολογία με την πιθανότητα αποκάλυψης της παρουσίας εξωγήινης νοημοσύνης στη Γη;Θεωρείτε μήπως μια τέτοια πιθανότητα μη ρεαλιστική; Μήπως δεν έχετε ερευνήσει αρκετά τα αρχεία των θεάσεων ιπτάμενων δίσκων, τα αγρογλυφικά και όλα τα υπόλοιπα που υπονοούν μια τέτοια παρουσία, θα έλεγα εγώ; Τι συμβαίνει πίσω από την ανησυχία των μυστικών οργανώσεων και των κυβερνήσεων, τη σεμνότυφη απόκρυψη στοιχείων και τι στο καλό, τέλος πάντων, συμβαίνει με όλες αυτές τις καταγεγραμμένες έγκριτες θεάσεις ΑΤΙΑ που πλέον είναι διαθέσιμες για όλους ανεξαιρέτως στο Διαδίκτυο; Θα μπορούσε μήπως η οποιαδήποτε Αποκάλυψη να είναι τέλεια ενορχηστρωμένη από αυτήν την ανώτερη νοημοσύνη, κατά τρόπο που δε θα μας θορυβήσει, σταδιακά έτσι ώστε να προσγειωθεί η συνειδητοποίηση στα απαλά αφού πρώτα θα έχουμε μια πληθώρα στοιχείων που αποσοβούν τις ανθρωποκεντρικές μας αξιώσεις; Κι αν συμβαίνει, αυτό, κυρίες και κύριοι ένορκοι, γιατί να μην υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι διορατικοί που ενεργούν ως εθελούσιοι διαμεσολαβητές της επικείμενης Επαφής που επιφέρει και μια βαθύτατα οντολογική επανάσταση; Ειλικρινά, συγκαταλέγοντας στην κρίση μας τα νέα επιστημολογικά τεκμήρια που αφήνουν ελεύθερες ακόμη και τις πιο άγριες εικασίες, είμαστε υποχρεωμένοι τουλάχιστον να σεβαστούμε τέτοιους διαμεσολαβητές και να τους κρίνουμε από την ποιότητα του έργου τους παρά από τα εξώφυλλα και τις πρώτες σημάνσεις. Αν είμαστε αυθεντικοί εραστές της γνώσης κι αν πράγματι ορεγόμαστε την επόμενη μελλοντισμική επιφοίτηση, θα πρέπει τουλάχιστον να αφήσουμε ανοιχτή την πιθανότητα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος να έχει σώας τα φρένας του, να έχει κάτι πραγματικά άξιο να καταθέσει! Παρακαλώ κοιτάξτε τι έχει να πει ένας έγκριτος και πολύ σοβαρός επιστήμονας επί τούτου:
Τελειώνοντας, θα ήθελα να μιλήσω ως κάτι παραπάνω από συνήγορος, να μιλήσω με ψυχή λέγοντας ότι το κιχωτικό θράσος του κατηγορούμενου αποτελεί μια εύστοχη απάντηση στις εντοπισμένες αιτίες της σύγχρονης κατάρρευσης. Δεν αποτελεί δείγμα-κορωνίδα της κατάντιας του νεοέλληνα όπως πολλοί βιάστηκαν να κρίνουν. Όποιος διαβάσει το έργο του θα καταλάβει ότι ο αυτοσαρκασμός και το σκωπτικό του πνεύμα όσον αφορά την αυθεντία του ως ο τελευταίος προφήτης της κοινής χρονολογίας έχουν αναστοχαστικά κάτι πολύ σημαντικό να αντιτείνουν στις πολυκαιρισμένες πατριαρχικές έξεις που μας έχουν φέρει στο χείλος του γκρεμού. Κυρίες και κύριοι ένορκοι, ο κατηγορούμενος κατηγορείται εν αδίκω από κάποιους σνομπ που βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα και που δε θα καταδέχονταν να μελετήσουν το έργο του ακόμη κι αν τους πλήρωναν. Εδώ πρόκειται περί εσκεμμένης αδιαφορίας που αποσκοπεί στην υποβάθμιση ενός αιτήματος που ίσως κάποιοι απ’ αυτούς βαθιά μέσα τους να διαισθάνονται ως απολύτως έγκυρο. Είναι επειδή τρομάζουν στην προοπτική επαλήθευσής του ή επειδή θα θιχτεί η μπουρζουά ανωτερότητά τους; δεν το γνωρίζω. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι το αίτημα αυτό δεν μπορεί να παραμείνει σε αυτήν την υποβάθμιση διότι είναι αίτημα απολύτως επίκαιρο και διεισδυτικό στα προβλήματα που μας ταλανίζουν. Όσοι γελάτε με τις εξωφρενικές διασυνδέσεις μεταξύ εξωγήινων, εωσφορισμού και επανάστασης, έχω να πω ότι βιάζεστε να αφορίσετε εκείνον που αποπειράται να σας ξυπνήσει από το λήθαργό σας. Όπως κάποτε η Γη εντελώς εξωφρενικά παρουσιάστηκε ως στρόγγυλη ή όπως το Σύμπαν ως μη-ηλιοκεντρικό, έτσι και σήμερα οι ανθρωπιστικές μας αξιώσεις τίθενται στο εδώλιο από ένα μανιφέστο που εξυμνεί τις ανερχόμενες αξίες του μετα-ουμανισμού. Και τούτο από έναν «τραγελαφικό» εργάτη της σκέψης που όμως σας πρόλαβε και αποδόμησε πρώτος τον εαυτό του μέσα από το σκωπτικό, αυτοσαρκαστικό πνεύμα εκείνου που ξέρει να καλωσορίζει εύθετα την αυγή επειδή ακριβώς ξέρει να δύει…
0 Σχόλια