Της Ρίνας Σερέτη
Έφτασε η στιγμή που το μόνο που χρειάζεσαι είναι να σταματήσεις, να απέχεις, να μην συμμετέχεις σε τίποτα. Να αφήσεις τον απατηλό χρόνο να τον ακούν οι σκέψεις των υπολοίπων κι εσύ απλά να υπάρχεις. Χωρίς δική σου σκέψη, αίσθηση ή ανάγκη έκφρασης. Δεν χρειάζεται καν να παρατηρήσεις!
Όταν όλα βρίσκονται εκεί δίχως να είσαι εσύ μέσα, τότε η κατάστασή τους δεν είναι εσύ. Ο καθένας μας είναι μοναδικός! Ας το βιώσουμε επειδή είναι συνειδητή επιλογή της ψυχής μας και όχι επειδή είναι συνειδητή επιλογή του μυαλού να ξεχωρίσει από εγωισμό!
Έχουμε μπει ο ένας στην ζωή του άλλου έχοντας καταπατήσει κάθε προσωπική στιγμή, έχοντας πληγώσει και στεναχωρήσει επειδή δεν μπορούμε να δεχθούμε πως κάποιες καταστάσεις απλά είναι και έχουν τους λόγους τους για να γίνονται. Θέλουμε να έχουμε άποψη για τα πάντα! Έχουμε αφήσει στην άκρη το να ζούμε. Να έχουμε άποψη-αίσθηση για την ίδια τη ζωή. Τι είναι ζωή… έχεις αισθανθεί ή μένεις μόνο να ρωτάς και να πνίγεσαι στις σκέψεις σου;
Η ζωή είναι εκεί έξω! Έχουμε σταματήσει να βγαίνουμε στην βροχή να βραχούμε, στον ήλιο να κοιτάζουμε ψηλά και να νιώθουμε την ζεστασιά, στης θάλασσας τα κύματα να αισθανθούμε την ενέργεια της φύσης. Ζούμε μόνο για την ενέργεια των ανθρώπων και συνήθως την αρνητική! Εμείς το επιτρέψαμε να συμβεί, δικαιολογίες δεν υπάρχουν! Άσε ελεύθερη τη ζωή γιατί τα σίδερα τα βάζεις μόνο εσύ! Γίνε εσύ ζωή!
Αν κάτι το πολεμάς και δεν σου παραδίνεται δοκίμασε την αποδοχή, δοκίμασε την αγνή αγάπη κι άσε τα όπλα στην άκρη. Όλα είναι δρόμοι που αν πιστέψεις πως οι συνθήκες και ο τρόπος που τους διαβαίνεις ανήκει ολοκληρωτικά στο πόσο θα επιτρέψεις να αφεθείς πέρα από τα στεγανά σου, τότε και μόνο θα αποκτήσουν νόημα. Τότε και μόνο θα σιγήσουν τα γιατί, τότε και μόνο αξία θα έχει η ειρήνη στην ψυχή σου, η αγάπη στην καρδιά και η σιωπή στο μυαλό…
Ρίνα Σερέτη – Συγγραφέας
0 Σχόλια