Mιαν ανάσα από τα γλυκά Χριστούγεννα

Φαίδων Χριστοδουλάκης

Κάτι τέτοιες μέρες, μιαν ανάσα από τα γλυκά Χριστούγεννα 

ο νους σε σέρνει σκλάβο στο χθες ...στα Χριστούγεννα άλλων εποχών!

Σχεδόν ασυνείδητα... Χριστούγεννα κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80...

...δέντρο με γυάλινες μπάλες που έσπαζαν οι μισές στο στόλισμα, παιχνίδια στο Μινιόν, playmobil, στρατιωτάκια πλαστικά, κάστρα και πολιορκητές κι άλλα πολλά... 

Κάλαντα μες στους τότε χωματόδρομους του Μπραχαμίου... βαθιά χαράματα...

Πρωί πρωί ανήμερα στην Εκκλησιά να κοινωνήσουμε... 

και τραπεζώματα ατελείωτα μέχρι σκασμού με πρόσωπα που χαχάνιζαν και έλεγαν ιστορίες ατελείωτες και που τώρα βρίσκονται σε φωτογραφίες πλέον.

Αν κάτι ματώνει ειναι ο χρόνος που περνά και δε σε ρωτά και παρασέρνει και σένα και τα πάντα κι από παιδάκι γελαστό και φλύαρο σε κάνει σαραντάρη αισίως...

Μόνη παρηγοριά τα πάντα ΝΕΑ Χριστούγεννα.

αυτά δεν παλιώνουν ποτέ κι έχουν την ιδιότητα 

αν πεινάσεις και διψάσεις γι' αυτά

να σου χαρίσουν το αιώνιο παρόν

αυτή τη στιγμή που περνάει και χάνεται...

Ωραία μέρα σήμερα...καθαρός ουρανός και παγωνιά....

✫ ★ Καλά Χριστούγεννα ✫ ★

Φαίδων Χριστοδουλάκης, Θεολόγος – ΜΑ. Θεολογίας

πηγη