Μαξίμου προς κανάλια: Πως λέτε ότι η δουλειά 15.000 εργαζόμενων κινδυνεύει όταν όλοι μαζί απασχολείτε 2.639;

 Με στοιχεία απαντά η κυβέρνηση στο επιχείρημα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, που αντιτίθενται στον αριθμό των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών, ότι θα χάσουν τη δουλειά τους 15.000 άνθρωποι. Όλα μαζί τα ιδιωτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας έχουν 2.639 εργαζόμενους. Δεν λένε αλήθεια όσοι ισχυρίζονται ότι κινδυνεύει η δουλειά 15.000 ανθρώπων, σημειώνει το Μαξίμου.

 Ισως το πιο «πολυφορεμένο» επιχείρημα όσων πολεμούν τη μεταρρύθμιση του τηλεοπτικού πεδίου που φέρνει η κυβέρνηση είναι ότι «ο αριθμός των τεσσάρων αδειών θα έχει συνέπεια 15.000 εργαζόμενοι να χάσουν τη δουλειά τους». Το ακούσαμε κατά κόρον, τις τελευταίες μέρες, από τα τηλε-παράθυρα, τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση.

Και προστίθεται, παραθέτοντας και τον σχετικό πίνακα:

 Η πραγματικότητα, όμως, τους διαψεύδει. Διότι, για να χάσουν 15.000 άνθρωποι τη δουλειά τους, θα έπρεπε βέβαια -όλα μαζί- τα ιδιωτικά κανάλια να απασχολούν τουλάχιστον τόσους. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ», στα ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας εργάζονται με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, ορισμένου ή αορίστου χρόνου, 2.639 άνθρωποι.

Ακολουθεί ο αναλυτικός πίνακας, ανά τηλεοπτικό σταθμό:

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ (ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ) *

MEGA 540

ALPHA 537

ΑΝΤ1 509

STAR 387

ΣΚΑΪ 340

Ε TV 206

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 61

ART 59

ΣΥΝΟΛΟ 2.639

πηγή: σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ»

Στην ανακοίνωση σημειώνεται:

«Πώς γίνεται, λοιπόν, να απειλείται η δουλειά 15.000 ανθρώπων, όταν όλα μαζί τα κανάλια απασχολούν 2.639; Προφανώς, με τον ίδιο τρόπο που μονίμως εκτοξεύονται στοιχεία χωρίς καμία τεκμηρίωση, καμία επίσημη πηγή και –εν τέλει- καμία σοβαρότητα.»

Καταλήγει δε, με αναφορά σε εργασιακά δικαιώματα που δεν τηρούνται:

«Μάλιστα, από τους ελέγχους που έχει διενεργήσει τους τελευταίους μήνες το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, προκύπτει ότι και η τήρηση των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας από τα περισσότερα ιδιωτικά κανάλια είναι, πολύ συχνά, προβληματική. Διαπιστώνονται, συστηματικά, η μη καταβολή δεδουλευμένων, υπερωριών και επιδομάτων, εξαντλητικά ωράρια εργασίας, περιπτώσεις απασχόλησης ανασφάλιστων εργαζομένων, ενώ κυριαρχούν οι «ευέλικτες» μορφές εργασίας (συμβάσεις μερικής απασχόλησης, συμβάσεις δανεισμού, εργολαβίας και μπλοκάκια).»