Του Δημήτρη Τσαγκάρη
«Μια κοινή γραφειοκρατία κι ένα κοινό νόμισμα διαιρούν λαούς που είχαν αρχίσει να ενώνονται, παρά τις γλωσσικές και πολιτισμικές διαφορές τους. Μια ανίερη συμμαχία κοντόφθαλμων πολιτικών, οικονομικά ανίδεων “τεχνοκρατών”, και “ειδικών” που αγνοούν τους βασικούς κανόνες χρηματοοικονομικής, υποκλίνονται συστηματικά στις απαιτήσεις τραπεζικών και ολιγαρχικών συμφερόντων, αποξενώνοντας τους πολίτες της Ευρώπης και προκαλώντας επικίνδυνες εξάρσεις εθνικιστικού αντι-ευρωπαϊσμού» λέει ο Γιάννης Βαρουφάκης από το Βερολίνο , σε ένα μανιφέστο για την «αλλαγή» της Ευρώπης!
Προς τιμήν του βέβαια, παραδέχτηκε ότι απέτυχε ως Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδος.
Την ανησυχία του (ίσως και να κλείσουν τα σύνορα, παρ’ ότι η Ελλάδα θα είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της ) ότι είναι πιθανό να υπάρξουν αρνητικές κινήσεις, από την πλευρά της Ευρώπης, για την Ελλάδα εκφράζει ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας.
Ο δε υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος δηλώνει ότι «καήκαμε αν πάμε για Ιούνιο» και ότι είναι ανήσυχος για την κατάσταση που διαμορφώνεται …
Κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΕ δηλώνουν ότι «ζητήσαμε αγελάδα, μας έφεραν γάτα» άρα οι Θεσμοί θα αργήσουν να επανεμφανιστούν, ιδίως εφόσον «δεν βλέπουν πραγματικές χρηματοδοτικές ανάγκες για την Ελλάδα ως τον Ιούνιο» όταν και θα πρέπει να αποπληρωθούν υποχρεώσεις 3,5 δισ. ευρώ συμπεριλαμβανομένων ομολόγων 2,3 δισ. ευρώ προς την ΕΚΤ.
Εν τω μεταξύ το Χρηματιστήριο προσέγγισε επίπεδα της δεκαετίας του 80, τα επιτόκια των ομολόγων εκτοξεύονται πάλι στα ύψη, σε χρόνο κατά τον οποίο η υπόλοιπη Ευρώπη δανείζεται φθηνότερα από ποτέ, ενώ η ζωή μας εμφανίζειχαρακτηριστικά της δεκαετίας του 1960…
Υπουργοί και παράγοντες, απλοί διαπιστωτέςγεγονότων, εν είδει ρεπόρτερ, την ώρα που ακόμη και η Ιταλία (Ιταλός ΥΠΕΞ Π. Τζεντιλόνι) καλεί τα 6 ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως σε «δείπνο επανεκκίνησης» δηλώνοντας ότι «..αν η Ευρώπη δεν αλλάξει οπτική και στρατηγική έχει τελειώσει..»
Ένας ” γάμος χωρίς αγάπη “, μια ΕυρωπαϊκήΈνωση νομισματικό καζίνο συνύπαρξης ισχυρών με εμάς να έχουμε «χάσει» όλες τις μάρκες που είχαμε όταν μπήκαμε !
Παίξαμε και χάσαμε λοιπόν και τώρα ζούμε αυτόπου ο Ρουμπίνι είχε ονομάσει “εκτροχιασμός τρένουσε αργή κίνηση”
Το πρόβλημα δείχνει πια να είναι ότι οι πολιτικοί μας δεν ξέρουν τι να κάνουν χωρίς μνημόνιο…!
Φοβούνται πια, το άγνωστο !
Αντιμέτωποι με το «μεγάλο πουθενά», στραβά αρμενίζουμε, υψηλά τα ασφάλιστρα, αλλά τι θα γίνει με τις συντάξεις, υψηλοί οι φόροι, αλλά δεν «βγαίνει» το πρόγραμμα, άρα, μπροστά στο σημείο μηδέν. Έχουμε υπογράψει το δάνειο, χωρίς να έχουμε συμφωνήσει το ύψος των δόσεων.
Μια κυβέρνηση που την παλεύουν Θεσμοί ( έξω) και αντιδράσεις (μέσα) , με μια Λαγκάρντ που ασχολείται με το ασφαλιστικό, για λόγους χρέους,δηλώνοντας ότι ή θα την «πληρώσουν» οι συνταξιούχοι, ή οι δανειστές.
Η χώρα φιγουράρει στην 4η θέση (Bloomberg) των πιο μίζερων οικονομιών του πλανήτη μετά την Βενεζουέλα, Αργεντινή και Νότιο Αφρική προεξοφλώντας ότι και το 3ο μνημόνιο θα έχει την ίδια τύχη με τα 2 προηγούμενα ως ένα παιχνίδι χρέους, πάνω στο χρέος.
Η συνεχιζόμενη μεταπολιτευτική τακτική «κόκκινων»γραμμών πολιτικού κόστους και όχι άσπρων γραμμών ευρωπαϊκών προδιαγραφών ( βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές ) οδηγεί μόνο σε συντήρηση του πειράματος και της κατάντιας.
Ακόμη και οι Δικαστές και Εισαγγελείς της χώρας ομολογούν « επικίνδυνη θεσμική και αξιακή κρίση και διασάλευση των αρχών του κράτους δικαίου και του κράτους πρόνοιας. Πλήττεται πλέον, ο πυρήνας της αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών μέσα από νομοθέτηση, καθ’ υπόδειξη, έξωθεν παρεμβάσεων..» ότι το καθεστώς των μνημονίων οδηγεί σε αδιέξοδο !
Το λόγο πλέον έχει η δυσαρέσκεια, η αγανάκτηση και η απελπισία σε ένα ήδη απόλυτα καταθλιπτικό φόντο όπου, 5 χρόνια μετά, χρωστάμε περισσότερα, ζούμε χειρότερα και στην απειλή του Grexit έχει προστεθεί και αυτή του Schexit.
Διαφθορά, φοροδιαφυγή, δημόσια διοίκηση, ανθρωπιστική κρίση, εργασιακό, ασφαλιστικό, τράπεζες και χρέος παραμένουν, μετά από 3 μνημόνια, ανοιχτά θέματα ενώ οι Έλληνες έχουν απολέσει πλέον των 500 δισεκ. ευρώ σε περιουσιακά στοιχεία από το 2007 έως σήμερα !
Ένας οικονομικός «Λίβανος», μια «οικονομική Συρία» σε μια Βαβέλ απόψεων και γνώμης, χωρίς κανένα σημείο αναφοράς.
Δυστυχώς, το χρονικό της αναξιοπιστίας και της αναποτελεσματικότητας συνεχίζεται.
Οικονομολόγος ΜΑ, φοροτέχνης, Διευθύνων Σύμβουλος της FAO Economics AE
0 Σχόλια