Του Γιώργου Βασιλορεΐζη
Δεν έχουμε γεννηθεί για να είμαστε τέλειοι, αλλά αληθινοί. Όταν όμως η τελειότητα γίνεται αυτοσκοπός ή όταν φοβόμαστε την απόρριψη των άλλων, τότε διαστρεβλώνεται η φυσικότητα της ύπαρξής μας και δεν είμαστε γνήσιοι, ούτε ολόκληροι.
Ναι, ολοκληρωμένο θεωρώ, όχι τον φαινομενικά τέλειο άνθρωπο, αλλά εκείνον που στέκεται με παρρησία μπροστά σε όλα τα κομμάτια του εαυτού του, τα καλά και τα στραβά του. Επομένως, ας αναλογιστούμε ποιος παθαίνει την μεγαλύτερη ζημιά όταν δεν είναι αυθεντικός. Ο ίδιος!
Πιέζει τόσο πολύ την ψυχούλα του… Και φυσικά είναι ο ίδιος άνθρωπος που μια μέρα θα έρθει να σου παραπονεθεί «αχ, μου την έφεραν πισώπλατα, άμα έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς!» Κι όμως. Πρώτος εκείνος δεν στάθηκε ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του.
0 Σχόλια