Η συγκατοίκηση με κατοικίδια διδάσκει την υπευθυνότητα στα παιδιά.
Είναι διασκεδαστικό, αλλά η όλη φάση δεν είναι μόνο διασκέδαση και παιχνίδια.
Η νοητική ανάπτυξη ενός παιδιού μπορεί να βελτιωθεί με το παιχνίδι και την ομιλία πρός το κατοικίδιο.
Αν είσαι γονιός , η ιδέα να προστεθεί ευθύνη για τη φροντίδα και τη σίτιση ενός κατοικιδίου ζώου στο ήδη φορτωμένο πρόγραμμα σου μπορεί να φαντάζει αβάσταχτη.Όμως, έχοντας ένα σκυλί, γάτα, λαγουδάκι, χάμστερ ή άλλο ζώο ως μέλος της οικογένειας τα παιδιά θα επωφεληθούν πραγματικά.
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που έχουν κατοικίδια ζώα έχουν καλύτερα αποτελέσματα, ειδικά στον τομέα της Συναισθηματικής Νοημοσύνης (EQ,Emotional Intelligence), η οποία έχει συνδεθεί με τις περιπτώσεις πρόωρων ακαδημαϊκών επιτυχιών, ακόμη περισσότερο από τη παραδοσιακή μέτρηση νοημοσύνης IQ (Intelligence Quotient)
Ακόμα καλύτερα νέα είναι ότι σε αντίθεση με την IQ, η οποία θεωρείται από τους περισσότερους ειδικούς αμετάβλητη (δεν μπορεί να αλλάξει πραγματικά η IQ με τη μελέτη), η EQ μπορεί να βελτιωθεί με τη πρακτική στη πάροδο του χρόνου.
Οι φίλοι των ζώων μπορoύν να βοηθήσουν τα παιδιά καλλιεργώντας δεξιότητες που βελτιώνουν τη Συναισθηματική Νοημοσύνη (τα σκυλάκια και τα γατάκια δεν προσπαθούν καν αφού τόχουν απο τη φύση τους.)
Οι παρακάτω δεξιότητες Συναισθηματικής Νοημοσύνης αναπτύχθηκαν από παιδιά με κατοικίδια ζώα:
1. Συμπόνια:Σύμφωνα με ανασκόπηση
της επιστημονικής βιβλιογραφίας των Nienke Endenburg και Ben Baarda στο
The Waltham Book of Human-Animal Interaction, εάν υπάρχουν κατοικίδια ζώα στο σπίτι οι γονείς και τα παιδιά θα μοιραστούν συχνά τη φροντίδα τους και έτσι οι νεώτεροι μαθαίνουν πως να φροντίζουν και να καλλιεργούν ένα εξαρτώμενο ζώο.Ακόμη και τα πολύ μικρά παιδιά μπορεί να συμβάλουν στην φροντίδα και τη σίτιση των ζώων συντροφιάς, – ένα 3-ετών παιδί μπορεί να πάρει ένα μπολ με φαγητό και να το βάλει στο πάτωμα για ένα εκπαιδευμένο σκύλο ή μια γάτα και στην ίδια ηλικία ένα παιδί μπορεί να επιβληθεί για να διορθώσει ένα ζώο όμορφα, ίσως με το πίσω μέρος του χεριού, ώστε να μην αρπάξει το ζώο. Η επίβλεψη των παιδιών κατά τη διάρκεια των πρώτων αλληλεπιδράσεων της εκμάθησης επιβάλλεται. Αργότερα, όταν θα έχουν μάθει , η μνήμη τους και η κατανόηση της ζωής έξω από τον εαυτό τους θα τα συνοδεύει κάθε φορά που θα έρχονται σε επαφή με άλλα ζώα. Μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να έχουν την ευθύνη για τη βόλτα του σκύλου,να παίξουν μαζί του στην αυλή, να καθαρίζουν το δοχείο απορριμάτων γάτας ή να μεριμνήσουν για τα λαχανικά σε κουνέλι ή χάμστερ. Σε μια μελέτη από 3 έως 6 ετών διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά με κατοικίδια διαθέτουν περισσότερη εμπάθεια απέναντι σε άλλα ζώα και ανθρώπους, ενώ μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι απλά έχοντας ένα κατοικίδιο σε μια σχολική τάξη τα παιδιά γίνονται πιο συμπονετικά.
2. Αυτοεκτίμηση: Η φροντίδα για τα κατοικίδια ζώα χτίζει επίσης την αυτοεκτίμηση επειδή η ανάθεση καθήκοντος (όπως να γεμίζει το μπολ με νερό για τον σκύλο) δίνει στα παιδιά μια αίσθηση ολοκλήρωσης και τα βοηθά να αισθάνονται ικανά και ανεξάρτητα. Τα κατοικίδια μπορεί να κάνουν ιδιαίτερα καλό στα παιδιά που έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. “Ένας ερευνητής διαπίστωσε ότι τα αποτελέσματα της αυτοεκτίμησης των παιδιών αυξήθηκαν σημαντικά κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εννέα μηνών, όπου τα παιδιά έφερναν τα κατοικίδια στη τάξη τους. Οι μεγαλύτερες βελτιώσεις παρατηρήθηκαν στα παιδιά που αρχικά είχαν βαθμολογίες χαμηλής αυτοεκτίμησης.”, γράφουν οι Endenburg και Baarda.
3. Γνωστική ανάπτυξη: Τα παιδιά θα παίζουν με τα κατοικίδια τους ,θα τους μιλάνε, ακόμα και θα τους διαβάζουν (
το διάβασμα είναι πιό κοινό απότι μπορείτε να φανταστείτε).Τα δεδομένα υποστηρίζουν την ιδέα ότι αυτή η επιπλέον με χαμηλό στρές συναναστροφή μεταξύ παιδιού και κατοικιδίου ωφελεί στην λεκτική επικοινωνία των μικρών παιδιών. Η κηδεμονία κατοικίδιων ζώων θα μπορούσε να διευκολύνει την εκμάθηση της γλώσσας και την ενίσχυση λεκτικών δεξιοτήτων στα παιδιά. Αυτό μπορεί να ληφθεί ως αποτέλεσμα ότι το κατοικίδιο λειτουργεί και ως ήρεμος αποδέκτης της φλυαρίας του μικρού παιδιού και ως πόλος έλξης για λεκτικά ερεθίσματα από τα παιδιά σε μορφή επαίνου, προσταγής, ενθάρρυνσης και τιμωρίας.
4. Μείωση στρές: Σε έρευνες που έγιναν σε παιδιά και ρωτήθηκαν ποια θα ήθελαν να συμμετέχουν σε ένα πρόβλημα, παιδιά ανέφεραν τακτικά τα κατοικίδια υποδεικνύωντας για πολλούς ότι τα ζώα μπορούν να παρέχουν συναισθηματική υποστήριξη και έναν επιπλέον τρόπο για να μετριάσουν τα αρνητικά συναισθήματα όταν νιώθουν άγχος.”Η κοινωνική υποστήριξη που παρέχεται από τα κατοικίδια ζώα έχει κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με την κοινωνική υποστήριξη που παρέχεται από τον άνθρωπο. Τα κατοικίδια μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται την αποδοχή τους άνευ όρων, ενώ οι άνθρωποι θα κρίνουν και μπορεί να επικρίνουν έναν συνάνθρωπο τους,” γράφουν οι Endenburg και Baarda. Τα ζώα είναι άριστοι ακροατές και δεν κρίνουν.Εάν ένα παιδί κάνει άσχημα πράγματα και εκνευρίζει τους γονείς του ,το ζώο θα συνεχίσει να προσφέρει υποστήριξη και αγάπη.
5. Η κατανόηση του κύκλου ζωής: Η συζήτηση για τη γέννηση και το θάνατο με τα παιδιά μπορεί να είναι μια δύσκολη υπόθεση για τους γονείς. Μαθαίνοντας μέσω της ζωής των ζώων μπορεί να είναι ένας ευκολότερος τρόπος για να μάθουν και τα δυο μέρη τα βασικά της ζωής. Ενώ ο θάνατος ενός κατοικιδίου ζώου μπορεί να είναι δύσκολος και επίπονος, μπορεί επίσης να είναι μια σημαντική εμπειρία μάθησης. “… ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς και άλλοι άνθρωποι γύρω τους θα αντιμετωπίσουν τη κατάσταση αντίστοιχα θα έχουν επιδράσει στο πως τα παιδιά θα αντιμετωπίζουν το θάνατο σε γενικές γραμμές για όλη τους τη ζωή. Είναι σημαντικό για τους γονείς να συζητήσουν τα συναισθήματά ή τη θλίψη τους ανοιχτά και να τα μοιραστούν συνδέοντας και το παιδί. Οι γονείς πρέπει να αποδείξουν ότι είναι φυσιολογικό να έχουμε τέτοια συναισθήματα. Μαθαίνοντας τη διαχείρηση τέτοιων συναισθημάτων λύπης,για παράδειγμα όταν ένα κατοικίδιο ζώο πεθαίνει ή πάει για ευθανασία, είναι σημαντικό και οι γονείς θα πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους σε αυτό, “γράφουν οι Endenburg και Baarda.
Επιπλέον αντιμετωπίζοντας η συζητώντας για την άλλη πλευρά του θανάτου η της γέννησης μπορεί να είναι ένας απλός και κατάλληλος, αντίστοιχα με την ηλικία, τρόπος να ξεκινήσει και η συζήτηση για το sex.
Φυσικά όλα τα παραπάνω θετικά οφέλη εξαρτώνται από τη δομή της οικογένειας, τον αριθμό των μελών της ή και άλλων ανθρώπων που συναναστρέφονται με την οικογένεια και φυσικά τη γενετική τάση του κάθε παιδιού, αλλά μόνο τα παιδιά και αυτά που είναι με λίγα αδέρφια (ή το νεότερο της οικογένειας) γίνονται συχνά πιο προσανατολισμένα στα κατοικίδια.
Εάν κάποιες από τις παραπάνω έννοιες ακoύγονται οικείες σε ενήλικους αναγνώστες είναι επειδή μερικά από τα ίδια οφέλη είναι σχετικά με αυτά που έζησαν και οι ίδιοι μεγαλώνοντας,συμπεριλαμβάνοντας τη κοινωνική υποστήριξη και τη μείωση του στρές.
0 Σχόλια