Για κάποιες γυναίκες η 8η Μαρτίου είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλεςΣήμερα, 8 Μαρτίου, είναι η ημέρα που, όπως θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, το… ασθενές φύλο βρίσκεται στο επίκεντρο όλων και γιορτάζει για εκείνο το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του που το καθιστά ξεχωριστό, ήτοι την θηλυκότητά του. Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες, λοιπόν!
Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας ή αλλιώς η Διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών είναι μια γιορτή που καθιερώθηκε μετά από πολλές θυσίες και άνισους αγώνες. Τις ρίζες της τις συναντάμε στις διαμαρτυρίες των γυναικών, όπως αυτές εκφράστηκαν στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Αίτημά τους ίσα δικαιώματα με τους άντρες, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου.
Πρόκειται για μια ημέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, όπως και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία.
Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών, καθώς και για να εορτάσουν τις νίκες και τα επιτεύγματα του κινήματος.
Σαν σήμερα στη Νέα Υόρκη
8 Μαρτίου 1857: Οι γυναίκες που δούλευαν στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού (οι ονομαζόμενες «εργάτριες ρούχων») στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ ξεσηκώθηκαν σε διαμαρτυρία. Αγωνίζονταν ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στο χαμηλό μισθό. Η αστυνομία επιτέθηκε στις διαδηλώτριες και τις διασκόρπισε. Δύο χρόνια αργότερα, πάλι το Μάρτιο, αυτές οι γυναίκες οργάνωσαν την πρώτη εργατική ένωση προσπαθώντας να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να κερδίσουν μερικά βασικά δικαιώματα στο χώρο εργασίας τους.
8 Μαρτίου 1908: 15,000 γυναίκες παρέλασαν μέσα από την Νέα Υόρκη απαιτώντας λιγότερες εργατοώρες, καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα» (Bread and Roses), με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Το πολιτικό νόημα της γιορτής – Η κακοποίηση των γυναικών
Τι και αν θεσμοθετήθηκε το 1977 και ο ΟΗΕ κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, η Παγκόσμια αυτή ημέρα ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Στις ημέρες μας, σε πολλές περιοχές, η ημέρα αυτή, δυστυχώς, έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες, όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της Μητέρας και την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Υπάρχουν, εντούτοις, περιοχές που δεν διακρίνονται από βραχύχρονη μνήμη και η πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητας των γυναικών, διατηρείται αναλλοίωτη.
Και μπορεί στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, η γυναίκα αναμφιβόλως να έχει κατακτήσει διαφορετική θέση στην κοινωνική ζωή, όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να κοπάσουν, καθώς η βία και η κακοποίηση σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, παρουσιάζουν δραματικά ποσοστά.
Η βία που υφίστανται οι γυναίκες στον κόσμο κάθε μέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους και την υγεία τους. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ σε ορισμένες χώρες όπως η Ζάμπια το 59% των γυναικών θα βιώσουν σωματική βία στη ζωή τους. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μέχρι και το 50% των σεξουαλικών επιθέσεων συμβαίνουν σε κορίτσια που είναι κάτω των 16 ετών. Υπολογίζεται ότι μόνο το 2002, 150 εκατομμύρια κορίτσια υπέστησαν σεξουαλική βία. Τέλος, 100 με 140 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων σε ολόκληρο τον κόσμο και κάθε χρόνο 3 εκατομμύρια κορίτσια κινδυνεύουν να τον υποστούν στην Αφρική μόνο.
Στην Γκάνα, οι κάτοικοι πιστεύουν ακόμα στη μαγεία και υπάρχει κυνήγι μαγισσών. Στα βόρεια της χώρας οι γυναίκες που κατηγορούνται για μαγεία λιντσάρονται και εξορίζονται σε «μαγικά» χωριά από όπου δεν μπορούν να ξεφύγουν. 1000 γυναίκες και 700 παιδιά κυρίως κορίτσια υπολογίζεται ότι ζουν σήμερα στα χωριά αυτά σε συνθήκες ακραίας φτώχειας χωρίς να μπορούν να φύγουν διότι κινδυνεύει η ζωή τους. Οπως η 27χρονη Ασανα, που για να την πιέσουν να παραδεχτεί ότι είναι μάγισσα, έλιωσαν πλαστικό πάνω στο κορμί της ενώ ήταν έγκυος στον 5ο μήνα.
Στο Μπανγκλαντές, η βία κατά των γυναικών είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη και η χώρα έχει το θλιβερό ρεκόρ να είναι πρώτη στις επιθέσεις με οξύ. Το 2005, καταγράφηκαν 267 επιθέσεις. Θύματα είναι κυρίως γυναίκες, αλλά και παιδιά καθώς οι επιθέσεις συμβαίνουν συχνά την ώρα του ύπνου. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι μέχρι και 29.000 ανήλικα κορίτσια εκδίδονται στα πορνεία του Μπαγκλαντές που ακόμα και σε ηλικία 12 ετών μπορεί να πουληθούν από τους γονείς τους.
0 Σχόλια