χλώριο
ClΤο χλώριο είναι ένα στοιχείο που δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση. Η πιο κοινή μορφή που το βρίσκουμε είναι το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Μια από τις βασικές του χρήσεις είναι σαν απολυμαντικό του πόσιμου νερού Χρησιμότητα: Το χλώριο παίρνει μέρος στη ρύθμιση της οσμωτικής πίεσης και στη διατήρηση της οξεο-βασικής ισορροπίας. Ακόμη το χλώριο είναι απαραίτητο για την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. Είναι απαραίτητο στις περιπτώσεις δυσπεψίας και βοηθητικό σε πολλές στομαχικές διαταραχές. Όταν υπάρχει έλλειψη χλωρίου τότε παρατηρείται μείωση της μυϊκής δύναμης, όπως και κακή χώνεψη των τροφών.
Πηγές φυσικού χλωρίου: Σπαράγγια, αντίδια, βούτυρο, αγγούρι, ψάρια, φακές, μαρούλι, γάλα, μπάμιες, ελιές, ντομάτες, σιταριού.
Ca
ασβέστιο
Το ασβέστιο είναι βασικό δομικό υλικό των οστών, όλων των ζωντανών οργανισμών.
Το ασβέστιο είναι βασικό δομικό υλικό των οστών, όλων των ζωντανών οργανισμών.
Χρησιμότητα: στα πουλια 1,5 % Περίπου του σωματικού βάρους αποτελείται από ασβέστιο
Συμμετέχει στην οικοδόμηση της οστέινης μάζας και προλαμβάνει την οστεοπόρωση. Συντελεί στην υγεία των δοντιών και των οστών και σε συνδυασμό με το μαγνήσιο, στη σωστή λειτουργία της καρδιάς. Παίρνει μέρος στην πήξη του αίματος, στην ενεργοποίηση ενζύμων ενώ συναντάται και στο περιφερικό νευρικό σύστημαΓια να απορροφηθεί το ασβέστιο πρέπει να υπάρχει και μαγνήσιο στο σώμα.
Πηγές φυσικού ασβεστίου: Πράσινα λαχανικά, ρεβίθια, φακές, σόγια, ξηροί καρποί, θαλασσινά τυρί γραβιέρα, γάλα, γιαούρτι και γενικότερα όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Mg
μαγνήσιο
Το μαγνήσιο είναι μέταλλο. Ανήκει στα αλκάλια και είναι το όγδοο σε αφθονία στοιχείο στο γήινο φλοιό. Παίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη των φυτών και των ζώων. Η χλωροφύλλη των φυτών είναι ένωση που βασίζεται στο μαγνήσιο. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι Mg. Ανακαλύφθηκε το 1755 από τον Sir Humphrey Davy.
Το μαγνήσιο είναι μέταλλο. Ανήκει στα αλκάλια και είναι το όγδοο σε αφθονία στοιχείο στο γήινο φλοιό. Παίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη των φυτών και των ζώων. Η χλωροφύλλη των φυτών είναι ένωση που βασίζεται στο μαγνήσιο. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι Mg. Ανακαλύφθηκε το 1755 από τον Sir Humphrey Davy.
Χρησιμότητα: Το μαγνήσιο είναι συστατικό των οστών και των δοντιών, είναι απαραίτητο στοιχείο του μεταβολισμού σε κυτταρικό επίπεδο και παίρνει μέρος στην ενεργοποίηση πολλών ενζύμων. Το μαγνήσιο επαναφέρει την ηρεμία στη νευρική και μυϊκή ίνα. Ρυθμίζει την λειτουργία των κυττάρων σε νερό, βοηθά στον σχηματισμό αντισωμάτων και των οστών. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή ενέργειας και βοήθα στην μείωση της πίεσης. Το Μαγνήσιο είναι ένα ακόμα βασικό στοιχείο για την ομαλή λειτουργία της καρδιάς, των νεύρων, των μυών και των οστών. Επίσης είναι σημαντικό για τη δράση πολλών ενζύμων. Βοηθά στην κατάθλιψη και τις χολολιθιάσεις. Όταν ο οργανισμός μας έχει έλλειψη μαγνησίου δεν απορροφάται από τον οργανισμό το ασβέστιο.
Το μαγνήσιο καταστρέφεται από την επεξεργασία των τροφών.
Ηερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη μαγνησίου κυμαίνεται από 350 έως 400 mg.
Πηγές φυσικού μαγνησίου: Γαλακτοκομικά προϊόντα, κόκκινα κρέατα, ξηροί καρποί, δημητριακά, λεμόνι, μήλο, σόγια, πράσινα λαχανικά, φακές, σοκολάτα.
P
φώσφορος
Ο φώσφορος είναι σημαντικό δομικό υλικό για τους ζωντανούς οργανισμούς αλλά και απαραίτητο στοιχείο στις αλυσίδες του DNA και του ΡΝΑ. Ανακαλύφθηκε το 1669 από τον Hennig Brand. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι P.
Χρησιμότητα: Περίπου το 1% του σωματικού βάρους αποτελείται από φώσφορο και το 80% που υπάρχει στο σώμα μας βρίσκεται στα κόκαλα και στα δόντια. Το άλλο 20% βρίσκεται στους μαλακούς ιστούς, στα όργανα και σε κάθε κύτταρο
Είναι απαραίτητος για τη σωστή ανάπτυξη των οστών και την ομαλή λειτουργία της καρδιάς, των νεφρών και του νευρικού συστήματος. Παρέχει ενέργεια και ζωντάνια επειδή βοηθά στο μεταβολισμό των λιπών και των αμύλων. Επίσης μειώνει τους πόνους της αρθρίτιδας.
Ακόμη ο φώσφορος είναι απαραίτητο στοιχείο για τη μυϊκή ανάπτυξη και παίρνει μέρος σε ορισμένες διεργασίες του μεταβολισμού, όπως τη μεταφορά της γλυκόζης, το σχηματισμό φωσφολιπιδίων και το μεταβολισμό των αμινοξέων.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη φωσφόρου κυμαίνεται από 800 έως 1200 mg.
Πηγές φυσικού φωσφόρου: Δημητριακά, κόκκινα κρέατα, ξηροί καρποί, ψάρια, κολοκυθόσποροι, ηλιόσποροι, συκώτι, μαγιά μπύρας, πουλερικά, γάλα, οστρακοειδή, αυγά, φασόλια, γραβιέρα.
K
κάλιο
Το κάλιο είναι ένα μέταλλο που ανήκει στην ομάδα των αλκαλίων. Είναι το έβδομο στοιχείο σε αφθονία και είναι περίπου το 1,5% του γήινου φλοιού.Ο συμβολισμός του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων είναι Κ. Το κάλιο είναι πολύ σημαντικό συστατικό για την ανάπτυξη των φυτών και ένα πολύ ζωτικής σημασίας στοιχείο για την ανθρώπινη διατροφή. Το κάλιο ανακαλύφθηκε το 1807 από τον Sir Humphrey Davy.
Το κάλιο είναι ένα μέταλλο που ανήκει στην ομάδα των αλκαλίων. Είναι το έβδομο στοιχείο σε αφθονία και είναι περίπου το 1,5% του γήινου φλοιού.Ο συμβολισμός του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων είναι Κ. Το κάλιο είναι πολύ σημαντικό συστατικό για την ανάπτυξη των φυτών και ένα πολύ ζωτικής σημασίας στοιχείο για την ανθρώπινη διατροφή. Το κάλιο ανακαλύφθηκε το 1807 από τον Sir Humphrey Davy.
Χρησιμότητα: Ελέγχει την περιεκτικότητα των κυττάρων σε νερό, ρυθμίζει την λειτουργία του νευρικού συστήματος, τις μυϊκές συσπάσεις και διατηρεί τον σωστό αριθμό ιόντων στο ανθρώπινο σώμα. Προστατεύει την καρδιά από τις αρρυθμίες και μαζί με το νάτριο διατηρεί την ισορροπία του ύδατος στον οργανισμό. Ακόμη είναι απαραίτητο για την έκκριση ινσουλίνης για το μεταβολισμό των υδατανθράκων και τη σύνθεση των πρωτεϊνών.
Τα κάλιο καταστρέφεται από το μαγείρεμα και την επεξεργασία των τροφών.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση του καλίου κυμαίνεται από 2000 έως 2500 mg.
Πηγές φυσικού καλίου: Γάλα, κρέατα, πουλερικά, ψωμί ολικής αλέσεως, φακές, μπανάνες, ξηροί καρποί, τόνος, δημητριακά, φρούτα, φύκια, σόγια, θαλασσινό αλάτι, μαϊντανός, ηλιόσποροι, σταφίδες, κουνουπίδι, σέλινο, παντζάρια, καρότα, ψάρια.
Na
νάτριο
Το νάτριο είναι ένα μέταλλο που ανήκει στην ομάδα των αλκαλίων. Το βρίσκουμε στη φύση συνήθως με τη μορφή αλάτων. Η πιο διαδεδομένη πηγή νατρίου είναι το κοινό αλάτι (χλωριούχο νάτριο), που το βρίσκουμε σε ορυκτή μορφή αλλά και σαν βασικό συστατικό του θαλασσινού νερού. Η διατροφική αξία του αλατιού είναι γνωστή στον άνθρωπο από τα προιστορικά χρόνια. Ο συμβολισμός του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων είναι Νa. Το νάτριο ανακαλύφθηκε το 1807 από τον Sir Humphrey Davy.
Το νάτριο είναι ένα μέταλλο που ανήκει στην ομάδα των αλκαλίων. Το βρίσκουμε στη φύση συνήθως με τη μορφή αλάτων. Η πιο διαδεδομένη πηγή νατρίου είναι το κοινό αλάτι (χλωριούχο νάτριο), που το βρίσκουμε σε ορυκτή μορφή αλλά και σαν βασικό συστατικό του θαλασσινού νερού. Η διατροφική αξία του αλατιού είναι γνωστή στον άνθρωπο από τα προιστορικά χρόνια. Ο συμβολισμός του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων είναι Νa. Το νάτριο ανακαλύφθηκε το 1807 από τον Sir Humphrey Davy.
Χρησιμότητα: Το νάτριο μαζί με το κάλιο ρυθμίζουν την οσμωτική πίεση στα κύτταρα. Ρυθμίζουν τη διατήρηση της οξεο-βασικής ισορροπίας και τη μεταφορά θρεπτικών στοιχείων στα κύτταρα. Το νάτριο σχετίζεται με τη μυϊκή σύσπαση και τη λειτουργία του μυϊκού συστήματος. Εξασφαλίζει την ισορροπία του οργανισμού σε νερό, καθιστά δυνατές τις μυϊκές συσπάσεις και τις νευρικές αντιδράσεις, διατηρεί την ισορροπία ιόντων στο αίματος.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη νατρίου κυμαίνεται από 1100 έως 3300 mg. Σπάνια παρατηρείται έλλειψη του στον οργανισμό, αφού υπερκαλύπτεται από την διατροφή.
Πηγές φυσικού Νατρίου: Αλάτι, τυρί γραβιέρα, φύκια, θαλασσινά, αλατισμένο βούτυρο, ελιές αλατισμένες, τυρί φέτα, σαρδέλες παστές, ρύζι, δημητριακά.
Πηγή: fitnessinfo.gr http://fitnessinfo.gr/fitnessgeneralinfo/alimentaryelements/metals/index.html
F
φθόριο
Το Φθόριο σε καθαρή μορφή είναι ένα κιτρινωπό αέριο και είναι το πιό ηλεκτροαρνητικό και δραστικό από όλα τα στοιχεία. Αντιδρά με σχεδόν όλες τις οργανικές και ανόργανες ουσίες. Μεγάλη κουβέντα γίνεται σχετικά με τη φθορίωση του νερού των δημόσιων δικτύων. Στις ΗΠΑ που η φθορίωση έχει δοκιμαστεί για αρκετές δεκαετίες, αλλά και σε περισσότερες από 30 χώρες που προσθέτουν φθόριο στο νερό τους, η συνεισφορά της στη μείωση της τερηδόνας έχει αποδειχθεί πολύτιμη. Όμως το φθόριο έχει κατηγορηθεί και για προβλήματα που δημιουργεί σε παραπάνω από το κανονικό δοσολογίες, όπως προβλήματα στο νευρικό σύστημα, καθώς στην υπερφθορίωση των δοντιών που δημιουργεί καφέ στίγματα. Ανακαλύφθηκε από τον Henri Moissan το 1886. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι F.
Το Φθόριο σε καθαρή μορφή είναι ένα κιτρινωπό αέριο και είναι το πιό ηλεκτροαρνητικό και δραστικό από όλα τα στοιχεία. Αντιδρά με σχεδόν όλες τις οργανικές και ανόργανες ουσίες. Μεγάλη κουβέντα γίνεται σχετικά με τη φθορίωση του νερού των δημόσιων δικτύων. Στις ΗΠΑ που η φθορίωση έχει δοκιμαστεί για αρκετές δεκαετίες, αλλά και σε περισσότερες από 30 χώρες που προσθέτουν φθόριο στο νερό τους, η συνεισφορά της στη μείωση της τερηδόνας έχει αποδειχθεί πολύτιμη. Όμως το φθόριο έχει κατηγορηθεί και για προβλήματα που δημιουργεί σε παραπάνω από το κανονικό δοσολογίες, όπως προβλήματα στο νευρικό σύστημα, καθώς στην υπερφθορίωση των δοντιών που δημιουργεί καφέ στίγματα. Ανακαλύφθηκε από τον Henri Moissan το 1886. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι F.
Χρησιμότητα: Συνδέεται με το ασβέστιο και συντελεί στην υγεία των οστών και των δοντιών. Δεν πρέπει να λαμβάνεται από άτομα που πάσχουν από νεφρολιθιάσεις. Βοηθά τον οργανισμό να μάχεται εναντίων των μεταδοτικών ασθενειών και να ανανεώνει γρήγορα τους κατεστραμμένους ιστούς των οστών. Τέλος προλαμβάνει την οστεοπόρωση.
Η έλλειψη φυσικού φθορίου προκαλεί αναιμία, πονοκέφαλο, πρόωρα γηρατειά, δερματοπάθειες και χαλασμένα δόντια.
Πηγές φυσικού φθορίου: Παντζάρια, λάχανο, μουρουνέλαιο, αντίδια, σκόρδο, μαϊντανός, ηλιόσποροι, ηλιέλαιο.
Cl
χλώριο
Το χλώριο είναι ένα στοιχείο που δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση. Η πιο κοινή μορφή που το βρίσκουμε είναι το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Πάρα πολλές από τις ενώσεις του συμπεριλαμβάνονται σε χιλιάδες σύγχρονα βιομηχανικά προιόντα. Μια από τις βασικές του χρήσεις είναι σαν απολυμαντικό του πόσιμου νερού αλλά και του νερού για πισίνες. Το χλώριο ανακαλύφθηκε το 1774 από τον Carl William Scheele.
Το χλώριο είναι ένα στοιχείο που δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση. Η πιο κοινή μορφή που το βρίσκουμε είναι το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Πάρα πολλές από τις ενώσεις του συμπεριλαμβάνονται σε χιλιάδες σύγχρονα βιομηχανικά προιόντα. Μια από τις βασικές του χρήσεις είναι σαν απολυμαντικό του πόσιμου νερού αλλά και του νερού για πισίνες. Το χλώριο ανακαλύφθηκε το 1774 από τον Carl William Scheele.
Χρησιμότητα: Το χλώριο παίρνει μέρος στη ρύθμιση της οσμωτικής πίεσης και στη διατήρηση της οξεο-βασικής ισορροπίας. Ακόμη το χλώριο είναι απαραίτητο για την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. Είναι απαραίτητο στις περιπτώσεις δυσπεψίας και βοηθητικό σε πολλές στομαχικές διαταραχές. Όταν υπάρχει έλλειψη χλωρίου τότε παρατηρείται μείωση της μυϊκής δύναμης, τα δόντια καταστρέφονται και παρατηρείται κακή χώνεψη των τροφών.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη χλωρίου κυμαίνεται από 1700 έως 5000 mg.
Το χλώριο δεν βρίσκεται μόνο του στη φύση, είναι πάντα συνδεδεμένο με το νάτριο ως χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Οι ανάγκες σε χλώριο υπερκαλύπτονται από τη συνήθη διατροφή.
Πηγές φυσικού χλωρίου: Σπαράγγια, αντίδια, βούτυρο, αγγούρι, ψάρια, φακές, μαρούλι, γάλα, μπάμιες, ελιές, ντομάτες, σιταριού.
S
θείο
Το θείο είναι ένα κίτρινο εύθραυστο στοιχείο με χαρακτηριστική οσμή. Το συναντάμε σε μεγάλες ποσότητες σε θερμές πηγές και ηφαίστεια. Το θείο είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή μιας και είναι δευτερεύων συστατικό για πολλές ενώσεις σημαντικές για τους ζωντανούς οργανισμούς, όπως τα οστά, τα λίπη και τα σωματικά υγρά. Το θείο είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Είναι γνωστό ότι η μυρωδία του διώχνει τα ερπετά και ήδη τα ομηρικά έπη το αναφέρουν σαν παρασιτοκτόνο.
Το θείο είναι ένα κίτρινο εύθραυστο στοιχείο με χαρακτηριστική οσμή. Το συναντάμε σε μεγάλες ποσότητες σε θερμές πηγές και ηφαίστεια. Το θείο είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή μιας και είναι δευτερεύων συστατικό για πολλές ενώσεις σημαντικές για τους ζωντανούς οργανισμούς, όπως τα οστά, τα λίπη και τα σωματικά υγρά. Το θείο είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Είναι γνωστό ότι η μυρωδία του διώχνει τα ερπετά και ήδη τα ομηρικά έπη το αναφέρουν σαν παρασιτοκτόνο.
Χρησιμότητα: Το θείο αποτελεί τμήμα των θειούχων αμινοξέων (κυστίνη, κυστεΐνη, μεθειονίνη) και δύο βιταμινών (θειαμίνη, βιοτίνη). Ακόμη αποτελεί συστατικό της κερατίνης, δηλαδή της σκληρής πρωτεϊνικής ουσίας του δέρματος, των τριχών και των νυχιών. Ακόμη είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του κολλαγόνου.
Χωρίς το θειο ο οργανισμός δεν μπορεί να κάνει τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών σωστά. Βοηθά στην καλή διατήρηση της γενικής εμφάνισης και ομορφιάς.
Δίνει ωραίο χρώμα στο δέρμα και αστραφτερά μαλλιά. Οι διαβητικοί συχνά έχουν έλλειψη θείου και η σωστή ποσότητα μας προφυλάσσει αποτελεσματικά από αυτήν την ασθένεια. Τέλος όσοι έχουν προβλήματα τριχόπτωσης ωφελούνται όταν παίρνουν αποτελέσματα τις τροφές την απαραίτητη ποσότητα θείου.
Πηγές φυσικού θειου: Λάχανο, μπρόκολα, ραδίκια, καρότα, σέλινο, κουνουπίδι, κάστανα, μαύρες σταφίδες. Οι περισσότερες τροφές που περιέχουν φυσικού θειο πρέπει να τρώγονται ωμές, γιατί το ψήσιμο τις κάνει δύσπεπτες και προκαλούνται αέρια.
Fe
σίδηρος
Ο σίδηρος είναι ένα χημικό στοιχείο με πολύ σταθερούς πυρήνες που βρίσκεται σε σχετική αφθονία στη φύση. Για τους ζωντανούς οργανισμούς η παρουσία του έχει μεγάλη σπουδαιότητα γιατί συμμετέχει στην μεταφορά του οξυγόνου. Ο σίδηρος είναι γνωστός από την αρχαιότητα και η ανακάλυψη του εγκαινίασε μια εντελώς καινούργια επόχη στον ανθρώπινο πολιτισμό. Την εποχή του σιδήρου.
Ο σίδηρος είναι ένα χημικό στοιχείο με πολύ σταθερούς πυρήνες που βρίσκεται σε σχετική αφθονία στη φύση. Για τους ζωντανούς οργανισμούς η παρουσία του έχει μεγάλη σπουδαιότητα γιατί συμμετέχει στην μεταφορά του οξυγόνου. Ο σίδηρος είναι γνωστός από την αρχαιότητα και η ανακάλυψη του εγκαινίασε μια εντελώς καινούργια επόχη στον ανθρώπινο πολιτισμό. Την εποχή του σιδήρου.
Χρησιμότητα: Ο σίδηρος μαζί με μια πρωτεΐνη, είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης και ορισμένων ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τη μεταφορά του οξυγόνου στα διάφορα όργανα και τους μύες. Ακόμη ο σίδηρος είναι απαραίτητο συστατικό ορισμένων ενζύμων που σχετίζονται με τον μεταβολισμό της πρωτεΐνης. Βοηθά στην ανάπτυξη, αυξάνει την αντίσταση στις ασθένειες και προλαβαίνει την κόπωση. Συμπτώματα έλλειψης σιδήρου είναι η αναιμία, αδυναμία, κούραση, δυσκολία στην αναπνοή, ατονία δέρματος, φτωχή όραση και μνήμης.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη σιδήρου ορίζεται για τις γυναίκες στα 15-18 mg και για τους άνδρες στα 10-15mg. Τα χάπια σιδήρου αφομοιώνονται σε ποσοστό 30-50%. Με προσθήκη 500 mg βιταμίνης C αυξάνει την απορρόφηση του φαρμακευτικού σιδήρου κατά 40-50%. Τα συμπληρώματα σιδήρου δεν πρέπει να λαμβάνονται ταυτόχρονα με γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά, βιταμίνης Ε, ανθρακικές ενώσεις γιατί μειώνεται η απορρόφηση του από τον οργανισμό. Ενώ επιβάλλεται η σύγχρονη λήψη του με βιταμίνης C αφού αυξάνεται η απορρόφηση του.
Πηγές φυσικού σιδήρου: Κρέατα, πουλερικά, ψάρια, αυγά, συκώτι, μαϊντανός, σαρδέλες, φακές, δημητριακά, ξηροί καρποί.
I
ιώδιο
To ιώδιο είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο με χαρακτηριστικό χρώμα που σε αυτό οφείλει το όνομα του. Είναι πολύ χρήσιμο στην οργανική χημεία και στην ιατρική. Τα φύκια έχουν την ιδιότητα να το απορροφούν και γι'αυτό είναι και βασική πηγή ιωδίου. Το ιώδιο νακαλύφθηκε από τον Bernard Courtois το 1811.
To ιώδιο είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο με χαρακτηριστικό χρώμα που σε αυτό οφείλει το όνομα του. Είναι πολύ χρήσιμο στην οργανική χημεία και στην ιατρική. Τα φύκια έχουν την ιδιότητα να το απορροφούν και γι'αυτό είναι και βασική πηγή ιωδίου. Το ιώδιο νακαλύφθηκε από τον Bernard Courtois το 1811.
Χρησιμότητα: Συμμετέχει στην ενεργοποίηση των μυών και των κυττάρων του νευρικού συστήματος και το Ιώδιο βρίσκεται και επηρεάζει τον θυρεοειδή αδένα. Ανεπάρκεια ιωδίου μπορεί να προκαλέσει μειωμένη πνευματική αντίδραση, έλλειψη ενεργητικότητας και αύξηση βάρους. Το ιώδιο παίρνει μέρος στον σχηματισμό των ορμονών του θυρεοειδή αδένα. Οι ορμόνες αυτές είναι απαραίτητες για την σωστή ανάπτυξη του ανθρώπου και ζωτικής σημασίας για την σωστή ανάπτυξη των βρεφών πριν και μέταλλα την γέννηση τους. Η έλλειψη ιωδίου δεν επηρεάζει μόνο την φυσική ανάπτυξη αλλά και την πνευματική ανάπτυξη.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη ιωδίου τοποθετείται στα 150 mg. Η διατροφή συμπληρώνεται από την ενίσχυση του μαγειρικού αλατιού με ιώδιο.
Πηγές φυσικού ιωδίου: Ψάρια, φύκια, ιωδιούχο αλάτι, μουρουνέλαιο, θαλασσινά, ηλιόσποροι, φιστίκια, συκώτι, λαχανικά.
Zn
ψευδάργυρος
Ο ψευδάργυρος είναι ένα σημαντικό στοιχείο για τη ζωή και η παρουσία του στον οργανισμό βοηθάει μεταξύ των άλλων και στην απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων. Η βασική του χρήση είναι η επιμετάλλωση σε μέταλλα όπως ο σίδηρος (γαλβανισμός), ώστε να τα προστατέψει από την διάβρωση. Ο ψευδάργυρος ανακαλύφθηκε από τον Andreas Marggraf το 1500.
Ο ψευδάργυρος είναι ένα σημαντικό στοιχείο για τη ζωή και η παρουσία του στον οργανισμό βοηθάει μεταξύ των άλλων και στην απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων. Η βασική του χρήση είναι η επιμετάλλωση σε μέταλλα όπως ο σίδηρος (γαλβανισμός), ώστε να τα προστατέψει από την διάβρωση. Ο ψευδάργυρος ανακαλύφθηκε από τον Andreas Marggraf το 1500.
Χρησιμότητα: Ο ψευδάργυρος παίρνει μέρος στην καλή απορρόφηση και δράση των βιταμινών και αποτελεί απαραίτητο στοιχείο πολλών ενζύμων. Επίσης συντελεί στη σύνθεση της ινσουλίνης, της τεστοστερόνης και των νουκλεϊνικών οξέων.
Απαραίτητος στο γεννητικό σύστημα του άρρενα και χρήσιμος στο δέρμα.
Το κυριότερο μέταλλο κατά της ακμής. Βοήθα στην γρήγορη επούλωση των τραυμάτων, ενισχύει τις αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης.
Επίσης χρήσιμος για τα νύχια, τα δόντια, το ήπαρ, στην παραγωγή ινσουλίνης και τα μαλλιά. Βοηθά στη θεραπεία των πληγών και στην αντιμετώπιση των ιών και ιδιαίτερα της γρίπης. Αν υπάρχει έλλειψη ψευδάργυρου εμφανίζονται στα νύχια άσπρα σημάδια και ξεφλουδίζονται ή σπάζουν.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη ψευδαργύρου κυμαίνεται από 8 έως 11 mg.
Πηγές φυσικού ψευδαργύρου: Κρέατα, πουλερικά, ψάρια, αυγά, στρείδια, ρέγγα, σουσάμι, μελάσα, συκώτι, σόγια, ηλιόσποροι, σιταριού.
Se
σελήνιο
Το σελήνιο είναι ένα στοιχείο πολύ χρήσιμο για την αντιοξειδωτική του δράση. Ανακαλύφθηκε από τον Jöns Jacob Berzelius το 1817. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι Se.
Το σελήνιο είναι ένα στοιχείο πολύ χρήσιμο για την αντιοξειδωτική του δράση. Ανακαλύφθηκε από τον Jöns Jacob Berzelius το 1817. Ο συμβολισμός του στον πίνακα των στοιχείων είναι Se.
Χρησιμότητα: Το σελήνιο έχει δράση όμοια με της βιταμίνης Ε, έχοντας ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Βοήθα στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών, προστατεύει την καρδιά και προλαμβάνει πολλές μορφές καρκίνου. Καθυστερεί τη γήρανση του δέρματος, διατηρεί την ελαστικότητα των ιστών και αυξάνει την αντοχή. Όπως και ο ψευδάργυρος, παίζει σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή στους άρρενες και στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Προσοχή όμως γιατί σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό για τον οργανισμό.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη σεληνίου κυμαίνεται από 250 έως 350 mg.
Πηγές φυσικού σεληνίου: Δημητριακά, φύτρα σιταριού, λάχανο, κρεμμύδι, καρύδα, τα περισσότερα οστρακοειδή, θαλασσινά.
Mn
μαγγάνιο
Το μαγγάνιο είναι ένα στοιχείο που είναι ταυτόχρονα και απαραίτητο αλλά ενδεχομένως τοξικό. Μοιάζει με τον σίδηρο, αλλά είναι σκληρότερο και πολύ πιο εύθραυστο. Οι επιστήμονική κοινότητα προσπαθεί ακόμη να κατανοήσει τα διαφορετικά αποτελέσματα της ανεπάρκειας μαγγανίου και της τοξικότητάς τους στους ζωντανούς οργανισμούς. Το μαγγάνιο ανακαλύφθηκε από τον Johann Gahn το 1774.
Χρησιμότητα: Το μαγγάνιο συμμετέχει στον σχηματισμό του συνδετικού, νευρικού ιστούς, τη σύνθεση της χοληστερόλης, το μεταβολισμό των λιπών, των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων. Ακόμη παίρνει μέρος στην πήξη του αίματος και τη δράση της ινσουλίνης. κ.α. Επίσης είναι απαραίτητος για την υγεία του υποφυσεογενούς αδένος και την λειτουργία των θηλυκών αδένων.
Η έλλειψη του στον οργανισμό δημιουργεί πόνους στα μάτια, κακή μνήμης, ζάλη και μακροχρόνιες διαταραχές αναπαραγωγής.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση του μαγγανίου κυμαίνεται από 2,5 έως 5 mg.
Πηγές φυσικού μαγγανίου: Ξηροί καρποί, κουάκερ, δημητριακά, φρούτα, κάστανα, σιταριού, ηλιόσποροι, μέλι.
Cu
χαλκός
Ο χαλκός είναι από τα πιο σημαντικά μέταλλα για τον ανθρώπινο πολιτισμό αλλά και πολυ σημαντικό στοιχείο για τους ζωντανούς οργανισμούς στις αντιδράσεις οξείδωσης - αναγωγής (οξειδοαναγωγικές) και τη δέσμευση των ελεύθερων ριζών. Η χρήση του χαλκού οφείλεται στην ευκολία του να παίρνει και να δίνει ηλεκτρόνια. Ο χαλκός είναι γνωστός στον άνθρωπο από τους προιστορικούς χρόνους και υπάρχουν χάλκινα αντικείμενα σε ανασκαφές χρονολογημένα τουλάχιστον 5000 χρόνια π.Χ.
Χρησιμότητα: Απαραίτητος στο μεταβολισμό των κυττάρων και στην παραγωγή του συνδετικού ιστού. Βοηθά στην αποθήκευση και το μεταβολισμό του σιδήρου σε μορφή αιμοσφαιρίνης, καθώς και στο σχηματισμό ερυθροκυττάρων. Συμβάλλει στην γένεση της μυελίνης, βοήθα στην καταπολέμηση μολύνσεων και συμμετέχει στην σωστή δόμηση των οστών.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη κυμαίνεται από 2,5 έως 5 mg.
Πηγές φυσικού χαλκού: Στρείδια, καραβίδες, συκώτι, σόγια ξηροί καρποί, μανιτάρια, κρέατα, δημητριακά, λαχανικά.
Cr
χρώμιο
Το χρώμιο είναι ένα λαμπερό, σκληρό μέταλλο που όταν γυαλίζεται δίνει μια πανέμορφη μεταλλική λάμψη. Γιαυτό η βιομηχανία το χρησιμοποιεί για την παρασκευή εντυπωσιακών μεταλλικών αντικειμένων. Οι ενώσεις του είναι συνήθως τοξικές. Το χρώμιο ανακαλύφθηκε από τον Louis-Nicholas Vauquelin το 1797.
Χρησιμότητα: Το Χρώμιο συνεργάζεται με την ινσουλίνη στην αντιμετώπιση του διαβήτη.
Ενισχύει τον παράγοντα ανοχής στη γλυκόζη, υποστηρίζει έτσι τις λειτουργίες της ινσουλίνης και προλαμβάνει την υπογλυκαιμία. Το χρώμιο υποστηρίζει τη δράση ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τον μεταβολισμό της γλυκόζης για ενέργεια.
Επηρεάζει τον μεταβολισμό των υδατανθράκων και των λιπιδίων και βοηθά στην ανάπτυξη.
Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη χρωμίου κυμαίνεται από 80 έως 100 mg.
Πηγές φυσικού χρωμίου: Θυμάρι, σιταριού, μαγιά μπύρας, λαχανικά, φρούτα, κρέατα, γαλακτοκομικά προϊόντα, δημητριακά.
Πηγη
0 Σχόλια