Γιάννης Ριζόπουλος
Ο κύκλος των χαμένων επαναστάσεων
Σήμερα θα σου γράψω για έναν ακόμη ουράνιο φίλο σου που πρόκειται να συναντήσεις αυτές τις ημέρες. Έναν γοητευτικό αλλά περίεργο τύπο, που ακόμη προσπαθείς να τον καταλάβεις, μα δεν τα καταφέρνεις.
Τον θυμάσαι από τότε που γελούσε και κορόιδευε πάνω από την κούνια σου, καθώς ο Κρόνος σε γαλουχούσε με τα πρέπει και τους νόμους του.
Άσπρο έλεγε ο Κρόνος, μαύρο ο Ουρανός. Μαύρο ο Κρόνος, άσπρο ο Ουρανός. Σε κάθε πρόταση έχει και μια αντιπρόταση. Βλέπεις ο ρόλος του Μεγάλου Αιρετικού είναι να σε πηγαίνει αντίθετα από εκεί που σε βρίσκει κι αυτός ο ρόλος που του έλαχε στην κοσμική μοιρασιά είναι που τον χρίζει άρχοντα της αντινομίας.
Εσύ βέβαια τον λογίζεις αναφανδόν σαν επαναστάτη και σαν καινοτόμο, έναν κήρυκα της ελευθερίας και της αλήθειας, στην πραγματικότητα όμως μοιάζει σκλαβωμένος στο παιχνίδι των αντιθέτων. Δεν υπολογίζει νόμους και καθεστώτα ή πιο σωστά όλα αυτά υπάρχουν για να τα αλλάζει, ακόμη κι όταν είναι σωστά καμωμένα ή αφορούν τον ίδιο. Πολλές φορές κοιτάζεται στον καθρέφτη του λέγοντας «δεν σε αντέχω, θα σε αλλάξω».
Στην πραγματικότητα δεν έχει ιδεολογία, παρά μόνον ότι του επιτάσσει η αντινομία του. Ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να προβλέψει την συμπεριφορά του. Κάνει τα εύκολα δύσκολα και τα δύσκολα εύκολα. Κυνηγάει πάντα την έκπληξη. Φέρνει κοντά τους ξένους και διαλύει οικογένειες. Γίνεται ειρηνιστής στον πόλεμο και πολεμοχαρής στην ειρήνη. Παθιασμένος εραστής μπροστά στην απόρριψη και ψυχρός αρνητής μπροστά στην αποδοχή.
Είναι όμως και σταθερά αντιφατικός.
Διακηρύττει την ανεξαρτησία του, την ίδια στιγμή που πέφτει με τα μούτρα στην εξάρτηση. Μάχεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων ως σκληρός εργοδότης. Δεν δεσμεύεται κι ας έχει σαράντα χρόνια γάμου στην πλάτη του. Προασπίζει σθεναρά την διαφορετικότητα αλλά είναι ο ίδιος που την καταστρατηγεί. Υψώνει τείχη για να ξεχωρίσει από το «πόπολο» αλλά είναι ο ίδιος που εξασκείται συστηματικά στις «κατινιές». Τάσσεται υπέρ της δημοκρατίας αλλά με έναν ακραίο τρόπο που την ακυρώνει.
Ουσιαστικά, μόλις δηλώσει μια θέση, αυτομάτως δρομολογεί την αντίθετη της. Και για όλα αυτά βέβαια έχει μια δικαιολογία, χωρίς να κοκκινίζει. Αντίθετα, συχνά ναρκισσεύεται με τις κυνικές παραδοξολογίες του.
«Ο καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενώ ο σοσιαλισμός ακριβώς το αντίθετο του» είπε ο Henri Jeanson με το ελεύθερο πνεύμα του.
«Πλάκα κάνω, σοβαρολογώ», αρέσκεται να λέει μια φίλη, εξασκώντας τον ενεργό Ουρανό της.
Ένας «Ουράνιος» τύπος δεν έχει ποτέ πρόβλημα να περιπαίξει τις αρχές του, αφού είναι υπερήφανος για τις αντιφάσεις που περικλείουν. Και επάνω σε αυτές τις αντιφάσεις κτίζει τον κόσμο του, τον κόσμο σου.
Δεν τον πιάνεις πουθενά, αφού μπορεί να είναι ανεξάρτητος ακόμη κι από αυτό που μέχρι πριν από λίγο ήταν ο εαυτός του.
Καταλαβαίνεις γιατί ο Ουρανός συνδέεται ευθέως με την πολιτική και τους πολιτικούς. Άλλα λένε κι άλλα κάνουν, χωρίς αυτό να τους δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Ίσα-ίσα που αυτό... επιβάλλεται! Και το κοινοβουλευτικό σύστημα, που ο ίδιος ο Ουρανός κάποτε εισηγήθηκε, πάλιωσε αρκετά ώστε να μπορεί να του βγάζει τη γλώσσα περιπαίζοντας θεσμούς και νόμους.
Εξ άλλου, οι νεοφανείς Ουράνιοι τύποι το έχουν ήδη πει: «Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο, τότε θα ήταν παράνομες».
Κι αν τύχει να ζορίσουν τα πράγματα και δεν βγαίνουν τα «κουκιά», τότε υπάρχουν και τα πραξικοπήματα ή οι ακρότητες που στοιχίζουν σε ανθρώπινες ζωές. Μπαμ και κάτω, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες και άλλα κουραφέξαλα. Στο όνομα της Δημοκρατίας και του «κοινού καλού», βεβαίως, βεβαίως...
Να θυμάσαι ότι ο Ουρανός δεν κατέχει από εξουσία. Είναι γεννημένος αντιεξουσιαστής κι αν τύχει να του παραχωρήσεις μια κυβερνητική καρέκλα για πολύ καιρό είναι βέβαιο πως θα τα κάνει θάλασσα.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως ο Ουρανός δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει μόνος του στην ζωή σου. Έχει ανάγκη τον Κρόνο, έχει ανάγκη τις έξεις και τα ήθη των πολλών, ώστε να δικαιολογεί την ύπαρξη του, παίρνοντας αντίθετη θέση. Αυτή είναι η αλήθεια του. Αλλάζει ιδεολογίες ανάλογα με το ποια είναι η τρέχουσα. Μπροστά στους συντηρητικούς εισηγείται ακατανόμαστες γι’ αυτούς ανατροπές, ανάλογα όμως πράττει και κάθε φορά που η μοίρα τον φέρνει ενώπιον των επαναστατών. Τότε κάνει στροφή 180 μοιρών, επαναφέροντας σε ισχύ ακραιφνή ήθη και νόμους που ο ίδιος θα είχε καταργήσει. Ενίοτε πιο σκληρούς, πιο προκλητικούς, πιο άδικους.
Και παρασύρει κι εσένα σε συμπεριφορές που μερικές φορές δεν έχουν τον Θεό τους
Περιγελάς την λογική αλλά πολύ περισσότερο περιγελάς το συναίσθημα, που για τον Ουρανό είναι ότι πιο άχρηστο κι επιζήμιο έδωσε η φύση. Είναι η μήτρα όλων των εξαρτήσεων, άρα ο βασικός και κύριος «εχθρός».
Με τον Κρόνο διαφωνεί σε όλα αλλά πρακτικά παίζουν στο ίδιο γήπεδο και ο χθεσινός Ουρανός είναι ο σημερινός Κρόνος, όπως ο σημερινός Ουρανός είναι ο αυριανός Κρόνος.
Με άλλον είναι που έχει το πραγματικό πρόβλημα.
Παρότι εξ... ανάγκης συνεργάζονται επανειλημμένα, ο Ουρανός «αντιπαθεί» σφόδρα τον Ποσειδώνα, που τον θεωρεί ψεύτη και πλανευτή. Λέει ότι χαϊδεύει τα αυτιά, τα δικά σου και των συνανθρώπων σου. Ότι κτίζει μύθους, που –ευτυχώς- η ΑΜ ο Ουρανός είναι πλασμένος για να καταργήσει. Ότι πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ότι η Αγάπη που πρεσβεύει είναι κάλπικη κι αντικείμενο διακωμώδησης.
Όπως όλα τα πράγματα εξ άλλου...
Εδώ είναι που ο Ουρανός χρειάζεται την βοήθεια σου για να απελευθερωθεί, για να δραπετεύσει από τον φαύλο κύκλο των χαμένων επαναστάσεων. Γιατί χαμένη είναι κάθε επανάσταση που αντιστρατεύεται την Αγάπη.
Εσύ είσαι εκείνος που θα τον κάνεις να φέρεται ανθρώπινα, να διαφοροποιείται αλλά να σέβεται τη διαφορετικότητα των άλλων. Να ερευνά και να αποκαλύπτει, χωρίς να γυρίζει τον κόσμο σου ανάποδα, χωρίς να σοκάρει για το σοκ.
Που θα τον προλάβει, δρομολογώντας ο ίδιος τις αλλαγές που σου ετοιμάζει. Να αποκτήσει συνείδηση ότι τον ακούς και τον υπολογίζεις, γιατί έτσι θα πάψει να συμπεριφέρεται σαν ψυχρός εκτελεστής στην ζωή σου.
Που θα του εμφυσήσει τις αρχές κι ένα ανθρωπιστικό όραμα που θα υπερβαίνει τους παραλογισμούς του.
Που θα δώσει νόημα στην διαφορετικότητα του, βάζοντας την να λειτουργήσει σε ένα ανώτερο πεδίο κι όχι μόνον σε εκκεντρικές επινοήσεις.
Που θα τον αναγκάσεις να καταλάβει ότι όσο κι αν «ξεφτιλίζει» το Συναίσθημα, η Αλήθεια του δεν θα γίνει ποτέ δυνατή χωρίς αυτό.
Η πνευματικότητα σου είναι το κλειδί της γόνιμης λειτουργίας του, ενώ η ανθρωπιά σου και η αγάπη σου είναι εκείνες που μπορούν να του θυμίσουν ότι ανήκουμε όλοι στην ίδια συμπαντική οικογένεια και δεν αξίζει να είμαστε απέναντι. Ακόμη κι αν βρεθούμε, αυτό αύριο μπορεί να αλλάξει. Να κάτι που μπορεί να τον κάνει να κοντοσταθεί, πριν εξαπολύσει τον φανατισμό του.
Και μην πιστέψεις ότι οι δυνάμεις σου είναι λίγες και πας σε μια μάχη χαμένη εκ των προτέρων. Στο έχω ξαναγράψει. Οι πλανήτες πάνε ένας-ένας, ενώ εσύ τους «έχεις» όλους μέσα σου.
Αυτός σε πείθει να αλλάξεις, σε παρασύρει να προκαλέσεις, να ξεχωρίσεις από την μάζα. Σε βάζει να πειραματιστείς, να ερευνήσεις φαινόμενα και συμπεριφορές, να αμφισβητήσεις. Σε κάνει ανικανοποίητο ή πιο σωστά αναδεικνύει την ανικανοποίητη φύση σου. Παίζει τον ρόλο του και περιμένει το χειροκρότημα σου για να σε... μουντζώσει στην συνέχεια!
Κι εσύ απαντάς: Ωραία όλα αυτά αλλά τι νόημα έχουν χωρίς την Αγάπη;
Γιατί θέλει κι ο Ουρανός τον Ποσειδώνα του...
Διαφορετικά, όλες οι καινοτομίες σου και οι προκλήσεις καταλήγουν να φαίνονται σαν μια απανθρωπιά. Καταλήγουν σε μια απίστευτη διαστροφή των νόμων της φύσης. Δεν σέβεσαι τίποτα αλλά αυτό δεν συνιστά την ελευθερία σου, παρά μόνον την απελπισμένη προσπάθεια σου να αποδείξεις ότι δεν υπάρχει τίποτα ικανό να σε περιορίσει. Υποκινείσαι από τον φόβο της δέσμευσης ή της εξομοίωσης, όχι από την αγάπη προς την ελευθερία.
Εξ άλλου, η ελευθερία δεν είναι ο βιασμός της θέλησης των άλλων. Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να διαλαλήσει την ελευθερία του, ούτε πολύ περισσότερο να την επιβάλλει στους άλλους. Απλά την έχει και την μεταλαμπαδεύει ήρεμα κι απλά εκεί όπου πάντα βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Στον κήπο της Αγάπης.
Πηγή: http://www.astrology.gr/
0 Σχόλια