Από συνέντευξη του δικηγόρου Αλ. Σουβατζή στο Vice. com:
Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, το ελεύθερο κάμπινγκ (ή η στάθμευση τροχόσπιτων) είναι κατ' αρχήν παράνομο σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών και «εν γένει κοινόχρηστους χώρους», διώκεται αυτεπάγγελτα ως πταίσμα (μέχρι το 2012 συνιστούσε πλημμέλημα) και προβλέπεται η δυνατότητα σύλληψης και τήρησης της αυτόφωρης διαδικασίας.
Ωστόσο, έχει γίνει ενίοτε δεκτό από μεμονωμένα δικαστήρια ότι για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα θα πρέπει στον χώρο να υπάρχει εμφανής επιγραφή απαγόρευσης από τον ΕΟΤ. Επίσης, είθισται να γίνεται δεκτό ότι το αδίκημα δεν καταλογίζεται (ελλείψει δόλου) όταν η οικεία δημοτική αρχή επιτρέπει το ελεύθερο κάμπινγκ στον συγκεκριμένο χώρο.
Ελεύθερο κάμπιγκ:
Πέρα από τις διατάξεις περί απαγόρευσης του ελεύθερου κάμπινγκ, θα πρέπει κυρίως να έχουμε κατά νου την απόλυτη προστασία του πέριξ της σκηνής περιβάλλοντος με την αποφυγή παρουσίας σκουπιδιών, ρυπογόνων και κάθε άλλου είδους ουσιών, θορύβου και ακτινοβολίας (λ.χ. έντονα φώτα), καθώς αυτά συνιστούν επιπλέον παραβάσεις.
Αστυνομία- συλλήψεις:
Όταν έρθει η αστυνομία μπορεί να ζητηθεί να γνωστοποιηθεί ποια είναι η παράβαση, από πού προκύπτει η απαγόρευση κατασκήνωσης, από πού προέρχεται η καταγγελία ή καταμήνυση της παράβασης.
Αυτά όμως στην πραγματικότητα δεν αναιρούν το δικαίωμα της αστυνομίας να προβεί σε συλλήψεις, καθώς, σύμφωνα με τη διατύπωση του νόμου, το αδίκημα διώκεται αυτεπάγγελτα σε βαθμό πταίσματος. Αυτό σημαίνει ότι ο συλληφθείς οδηγείται στο οικείο αστυνομικό τμήμα, όπου βεβαιώνεται η ταυτότητά του και αφήνεται ελεύθερος. Ωστόσο, εφόσον εκείνη την ώρα συνεδριάζει πταισματοδικείο, μπορεί να οδηγηθεί σε αυτό με την αυτόφωρη διαδικασία.
Κατάσχεση σκηνής:
Η σκηνή μπορεί να κατασχεθεί, όχι όμως τα προσωπικά αντικείμενα του κατασκηνωτή. Στην πράξη δίνεται η δυνατότητα στον κατασκηνωτή να μαζέψει τη σκηνή άμεσα, ακόμα και όταν συλλαμβάνεται και εφόσον είναι συνεργάσιμος. Αν κάποιος βρεθεί εκτός σκηνής, μπορεί μεν να ισχυριστεί ότι βρέθηκε εκεί απλώς για μπάνιο ή για βόλτα, ωστόσο αφενός μπορεί να μη γίνει πιστευτός και τελικά να συλληφθεί και αφετέρου η σκηνή του και τα προσωπικά του αντικείμενα θα αντιμετωπιστούν ως «αδέσποτα» πράγματα και είτε θα κατασχεθούν είτε θα πεταχτούν.
Εντός σκηνής:
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον είναι το να βρίσκεται κάποιος εντός της σκηνής του. Σε τέτοια περίπτωση, αυτή αντιμετωπίζεται ως κατοικία (οικιακό άσυλο) και δεν επιτρέπεται να εισέλθει σ' αυτήν το αστυνομικό όργανο, παρά μόνο με σχετικό ένταλμα έρευνας ή με τη συνοδεία δικαστικού λειτουργού (εισαγγελέα ή πταισματοδίκη), πράγμα που στην πράξη ποτέ δεν γίνεται, παρά μόνο όταν υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες για κατοχή όπλων ή ναρκωτικών.
Μισή σκηνή που δεν κλείνει:
Τα τεντάκια θα κριθούν προφανώς από την «οικοσκευή» που τα συνοδεύει. Αν λ.χ. στο τεντάκι υπάρχουν πετσέτες, ποτήρια καφέ και μια τσάντα θάλασσας, θα θεωρηθεί ότι απλώς αποτελεί προσωρινό σκίαστρο λουομένου. Αν, όμως, υπάρχει στρώμα ύπνου και αντικείμενα που παραπέμπουν στο κάμπινγκ (π.χ. ρούχα, σκεπάσματα ή sleeping bag, φώτα νυκτός, σκεύη μαγειρέματος κ.ά.), είναι πολύ πιθανό να εκληφθεί ως σκηνή. Η αιώρα από μόνη της δεν θεωρείται παράνομη κατασκήνωση, μπορεί όμως να θεωρηθεί μέρος της, όταν π.χ. βρίσκεται στον ίδιο χώρο με κάποια σκηνή.
Πρόστιμο:
Ως προς το πρόστιμο ισχύουν τα εξής: 1) Από το πταισματοδικείο, εφόσον κάποιος κηρυχθεί ένοχος, επιβάλλεται είτε κράτηση έως έξι μήνες (εξαγοράσιμη) είτε (ποινικό) πρόστιμο έως 3000€. 2) Πολλά άρθρα αναπαράγουν ότι επιβάλλεται και διοικητικό πρόστιμο 300€, ωστόσο αυτό δεν ισχύει, καθώς το άρθρο 12 του νόμου 2160/1993, που προέβλεπε κάτι τέτοιο, έχει καταργηθεί ήδη από το 1994. Επομένως, το μόνο πρόστιμο που μπορεί να επιβληθεί είναι το ποινικό και όχι το διοικητικό.
0 Σχόλια