Αποτελούσε τμήμα ενός μεγάλου κτιριακού συγκροτήματος που περιελάμβανε τα ανάκτορα, ένα οκταγωνικό κτίσμα και τον ιππόδρομο που έκτισε ο Kαίσαρας Γαλέριος, όταν στα χρόνια της πρώτης ρωμαϊκής τετραρχίας (γύρω στα 300 μ.Χ.) κατέστησε έδρα του την Θεσσαλονίκη.
Το μνημείο αυτό κτίστηκε στην πρώτη δεκαετία του 4ου μ.Χ. αιώνα από τον Γαλέριο και κατά μια άποψη προοριζόταν από τον ίδιο για μαυσωλείο του. Δεν εξυπηρέτησε ποτέ αυτό το σκοπό, γιατί ο Γαλέριος πέθανε και θάφτηκε μακριά από την Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια το ειδωλολατρικό τέμενος μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία και λειτούργησε πιθανόν ως Μαρτύριο, ως τόπος, δηλαδή, λατρείας των λειψάνων μαρτύρων. Σε αυτό συνηγορεί τόσο η κυκλική μορφή του κτίσματος, όσο και οι φιγούρες των μαρτύρων που απεικονίζονται στα ψηφιδωτά του θόλου.
0 Σχόλια