Μια ανύπανδρη γυναίκα όπως και ένας ανύπανδρος άνδρας μπορούν να υιοθετήσουν παιδί βάση της ελληνικής νομοθεσίας. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες γυναίκες που δεν βρίσκονται μέσα σε ένα γάμο υιοθετούν παιδί ακολουθώντας κάποιον από τους τρόπους που ισχύουν στην Ελλάδα. Η έρευνα που γίνεται και σε αυτή την περίπτωση από τις κοινωνικές υπηρεσίες είναι ίδια με αυτή που ισχύει για τα ζευγάρια. Εδώ όμως η πολιτεία δίνει πολύ μεγαλύτερο βάρος στο εάν υπάρχει υποστηρικτικό περιβάλλον που είναι έτοιμο να βοηθήσει σε κάθε περίπτωση αλλά και στο εάν υπάρχει κάποιο πρόσωπο που θα αποτελούσε το αντρικό πρότυπο για το υιοθετημένο παιδί. (πατέρας, αδελφός, ξάδελφος ).
Παρά το γεγονός ότι ο ελληνικός νόμος επιτρέπει και σε ανύπανδρους άνδρες να υιοθετήσουν παιδί μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία σχετική αίτηση. Οι ενδιαφερόμενοι μάλλον δυσπιστούν στο κατά πόσον η πολιτεία θα εφαρμόσει τον νόμο. Και ίσως να μην έχουν άδικο αφού τόσο οι ψυχολόγοι όσο και οι κοινωνικοί λειτουργοί των περιφερειών και των ιδρυμάτων από τους οποίους θα περάσει η αίτηση θεωρούν ότι το πρώτο πράγμα που λείπει από ένα παιδί που υιοθετείται είναι η αγκαλιά της μάνας .Άρα οι υπηρεσίες από τις οποίες θα περάσει η αίτηση θα είναι πολύ πιο επιφυλακτικές και σχολαστικές στην έρευνα που θα κάνουν ελέγχοντας πολύ πιο αυστηρά το περιβάλλον και αναζητώντας το γυναικείο πρότυπο στον περίγυρο του ενδιαφερόμενου(μάνα, αδελφή ). Πάντως ο νόμος το επιτρέπει και δεν θέτει κάποια ιδιαίτερη προϋπόθεση πέρα απο τα κριτήρια που ισχύουν για ολους.
Θα πρέπει πάντως να αναφέρουμε μία σημαντική πτυχή του θέματος. Εάν μια ανύπανδρη γυναίκα ή ένας ανύπανδρος άνδρας επιλέξουν να υιοθετήσουν παιδί από ίδρυμα ,το παιδί που θα αποκτήσουν θα είναι ή μεγάλο στην ηλικία, η θα έχει κάποιο νομικό πρόβλημα , ή θα αντιμετωπίζει κάποιο αντιμετωπίσιμο πρόβλημα υγείας ή ψυχικής υγείας ή κάποιου είδους καθυστέρηση. Αυτό γίνεται γιατί τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα δεν υιοθετούνται εύκολα από ζευγάρια και άρα παραμένουν για χρόνια στα ιδρύματα και μετά μοιραία πηγαίνουν στα ορφανοτροφεία. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν πολλά απ αυτά τα παιδιά βρίσκουν στέγη και μιά ζεστή αγκαλιά .
Σύμφωνα με έρευνες του εξωτερικού πάντως η περαιτέρω παρακολούθηση αυτών των περιπτώσεων απέδειξε ότι οι ανύπαντροι γονείς είναι εξ’ ίσου ώριμοι, πολύ ανεξάρτητοι, και ταυτόχρονα διαθέτουν ένα ευρύ και υποστηρικτικό δίκτυο φιλικών και οικογενειακών σχέσεων. Στην πραγματικότητα, οι άγαμοι θετοί γονείς, αποτελούν την πρώτη επιλογή για την υιοθεσία παιδιών που αντιμετώπισαν προβλήματα .
0 Σχόλια