“Να ποιους πρέπει τα ζευγάρια να μιμούνται, να ποιοι είναι οι προστάτες τους. Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.”
Στις 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την ξενόφερτη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία τους δικούς της Αγίους, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, που θεωρούνται η Ορθόδοξη απάντηση στη δυτικής προέλευσης εορτή του Βαλεντίνου, γνωστή και ως «εορτή των ερωτευμένων».
Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του «αγίου Βαλεντίνου» και ακόμα αν και η Καθολική Εκκλησία ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την γιορτή στο επίσημο ημερολόγιό της, η συμβολικότατα της 14ης Φεβρουαρίου για ερωτευμένους διεθνώς, είναι δυστυχώς αναμφισβήτητη. Με απλά λόγια εορτάζεται ένας ανύπαρκτος “άγιος” καθαρά για εμπορικούς λόγους! Οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα , οι προστάτες του χριστιανικού ζευγαριού, είναι πραγματικά πρόσωπα και όχι ανύπαρκτα!
 και όχι το χριστιανικό ζευγάρι (πραγματικά πρόσωπα.)){kind=link}
0 Σχόλια