Ο Θεός μας αγαπά και γι’ αυτό μας παιδαγωγεί με δοκιμασίες και πειρασμούς από ανθρώπους και δαίμονες, με αρρώστειες, αδικίες, συκοφαντίες, φτώχεια για να μετανοήσουμε, για να ταπεινωθούμε, για να προσευχόμαστε σ’ αυτόν, για να καθαριστούμε από τα πάθη, για να αποκτήσουμε αρετές, για να μην είμαστε προσκολλημένοι στα γήινα, για να του μοιάσουμε και να γίνουμε άγιοι.
Όπως ένας πατέρας παιδαγωγεί το παιδί του όταν απομακρυνθεί από το σωστό δρόμο.
Ο Χριστός έζησε φτωχικά και ταπεινά και έπαθε τόσα για μας.
Η Παναγία έζησε φτωχικά, ταπεινά, σιωπηλά και πόνεσε για το θάνατο του παιδιού της.
Οι Άγιοι πόνεσαν, πειράστηκαν, δοκιμάστηκαν με τόσους πειρασμούς και μαρτύρια. Έζησαν κόβοντας το θέλημά τους, με υπακοή σε πνευματικό, με νηστείες, προσευχές, άσκηση, φτώχεια, ελεημοσύνη.
Έτσι θεραπεύτηκαν από τα πάθη, φωτίστηκαν, χαριτώθηκαν και απέκτησαν τις αρετές και τα υπερφυσικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Εμείς οι αμαρτωλοί έχουμε την απαίτηση να καλοπερνάμε νομίζοντας ότι έτσι θα γίνουμε και άγιοι, θα δούμε το Θεό, την Παναγία, τους Αγίους, τους αγγέλους, θα έχουμε υπερφυσικά χαρίσματα.
Κι όταν μας έρθει μια δοκιμασία λέμε γιατί Θεέ μου. Έτσι όμως βρισκόμαστε σε μια φοβερή πλάνη του διαβόλου που μας προσελκύει με την καλοπέραση στην αμαρτωλή ζωή και στην απομάκρυνσή μας από το Θεό.
Παράδειγμα. Στο ραδιοφωνικό σταθμό της πειραϊκής εκκλησίας άκουσα το εξής θαυμαστό περιστατικό.
Μια εβραία βλαστημούσε την Παναγία κι όταν ήρθε η ώρα να γεννήσει δεν μπορούσε. Της είπαν να προσευχηθεί στην Παναγία. Αυτή είπε στην Παναγία ότι αν γεννήσει θα βαφτιστεί χριστιανή και θα βαφτίσει και το παιδί.
Η Παναγία τη βοήθησε να γεννήσει και τότε η εβραία βαφτίστηκε χριστιανή και βάφτισε και το παιδί της. Όμως ο άντρας της όταν το άκουσε οργίστηκε και δαιμονίστηκε. Πήρε ένα τσεκούρι και σκότωσε το παιδί.
Η αστυνομία τον κυνηγούσε για να τον βάλει φυλακή. Τότε αυτός μετανόησε και προσευχήθηκε στην Παναγία. Βαφτίστηκε χριστιανός και τότε το παιδί αναστήθηκε με τη βοήθεια της Παναγίας.
Αν ο Θεός δεν τους παιδαγωγούσε, δεν θα μετανοούσαν. Η παιδαγωγία του Θεού τους οδήγησε στη μετάνοια κι ο Θεός κι η Παναγία τους συγχώρεσαν.
Αυτούς που βρίσκονται σε πλάνες και στη ζωή της αμαρτίας, ο Θεός ξέροντας ότι κάποτε θα μετανοήσουν θα τους παιδαγωγεί μέχρι να μετανοήσουν και να καθαριστούν από τα πάθη και τις αμαρτίες.
Αν όμως ξέρει ότι δεν πρόκειται να μετανοήσουν, τους εγκαταλείπει και δεν τους παιδαγωγεί και μπορεί σ’ αυτή τη ζωή να περνάνε καλά όμως στην άλλη θα βασανίζονται αιώνια με τους δαίμονες.
Κρίμα σε αυτές τις ψυχές που ο Χριστός σταυρώθηκε γι’ αυτές και να τον θεωρούν και εγωιστή. Ντροπή! Εδώ υπάρχει εγωισμός, περηφάνεια, αχαριστία και δαιμονική πλάνη.
Αφού ο διάβολος τους έχει σκοτίσει το μυαλό με πλάνες, λένε άσχετα πράγματα για το Θεό. Δε γνωρίζουν και δεν πιστεύουν στον αληθινό Θεό, στο Χριστό. Πιστεύουν ό,τι πλανεμένο τους λένε οι δαίμονες.
Την υπακοή στον πνευματικό που μας σώζει την παρεξηγούν νομίζοντας ότι η εκκλησία έτσι εξουσιάζει τους πιστούς. Οι αστρολόγοι, τα μέντιουμ και οι μάγοι που έχουν δαιμονικές δυνάμεις γιατί συνεργάζονται με τους δαίμονες χρησιμοποιούν αυτές τις δυνάμεις για απόκτηση χρημάτων. Παίρνουν χρήματα και εξαρτιέσαι από τις συμβουλές τους.
Αυτοί εξουσιάζουν και εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους και τους απομακρύνουν από το Θεό και τους οδηγούν στην εξουσία των δαιμόνων.
Για ν’ αποκτήσουμε την αρετή της διάκρισης πνευμάτων δηλαδή αν ένα πνεύμα που μας μιλάει στο νου ή μας παρουσιάζεται στα όνειρά μας είναι πονηρό ή αγγελικό και για να διακρίνουμε τις παγίδες των δαιμόνων ακόμα κι αν φαίνονται θεάρεστες αλλά δεν είναι, θα πρέπει πρώτα να ταπεινωθούμε κάνοντας υπακοή σε πνευματικό.
Αυτή είναι η δοκιμασμένη μέθοδος της Ορθόδοξης εκκλησίας που έχει αναδείξει όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας οι οποίοι έφτασαν στη θέωση με αυτή την υπακοή και απέκτησαν υπερφυσικά χαρίσματα, έκαναν θαύματα κι ευωδίαζαν.
Ένα όνειρο είναι δαιμονικό όταν σου δημιουργεί ταραχή, φόβο, άγχος, επιθυμία, περηφάνεια, υποψία, απελπισία, οργή, ζήλεια, κακία, μίσος κι οποιοδήποτε πάθος.
Αγγελικό είναι το όνειρο που σου δημιουργεί χαρά, ειρήνη, δύναμη, μετάνοια, δάκρυα, ταπείνωση, ευγνωμοσύνη, ελπίδα, εμπιστοσύνη στο Θεό, αγάπη, συγχωρητικότητα.
Η ζωή είναι δώρο του Θεού που μας το χάρισε για να φτάσουμε κοντά του με την ελεύθερη θέλησή μας.
Οι δοκιμασίες είναι κι αυτές δώρα του Θεού που μας βοηθούν να φτάσουμε πιο γρήγορα κοντά στο Θεό και να του μοιάσουμε στις αρετές και στην αγιότητα.
Γι’ αυτό ας τις δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη, με υπομονή, με εμπιστοσύνη όπως το μικρό παιδάκι δέχεται την παιδαγωγία του πατέρα του.
Ας κάνουμε υπακοή στον πνευματικό μας και στις εντολές του Χριστού για ν’ αποκτήσουμε ταπείνωση, θεία χάρη, καθαρότητα, φωτισμό, διάκριση.
Ας αγαπήσουμε το Χριστό με ανιδιοτέλεια χωρίς να περιμένουμε απ’ αυτόν δώρα, χαρίσματα και ανταμοιβές.
Ας σιωπούμε κι ας μην ξέρει κανείς τον αγώνα μας, τους πειρασμούς μας και τις καλές μας πράξεις όπως έκανε η Παναγία που πάντα ήταν σιωπηλή και ταπεινή.
Κι όλα αυτά για να ευχαριστήσουμε και να δοξάσουμε το Σωτήρα μας, τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού.
πηγη askitikon.eu
0 Σχόλια