Με μικρές, απλές αλλαγές στην καθημερινότητα, μπορεί τελικά να επέλθουν και οι μεγαλύτερες, ριζικότερες...
Η αρχή μπορεί να γίνει από κάτι πολύ απλό και ταυτόχρονα πρακτικό, από την ντουλάπα. Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, η ντουλάπα κρατάει στο εσωτερικό της τη δύναμη του χαρακτήρα του καθενός. Το ποιοι είμαστε τώρα, το ποιοι ήμαστε κάποτε, το ποιοι ονειρευόμαστε να γίνουμε.
Αν κατορθώσουμε να (επι)βάλουμε την τάξη στους αποθηκευτικούς μας χώρους, η ισορροπία που θα επέλθει μπορεί να φέρει και περαιτέρω αλλαγές. Τι να κάνουμε:
Βγάζουμε όλα τα ρούχα έξω από την ντουλάπα και κάνουμε τέσσερις βασικές ερωτήσεις για καθεμία ενδυμασία: μου αρέσει; Με κολακεύει πραγματικά; Μου χαρίζει την εικόνα που θέλω να προβάλλω; Με κάνει να εκπέμπω άνεση, χαρά, αυθεντικότητα, ομορφιά;
Έστω και αν χρειαστεί να κρατήσουμε μόνο τα μισά από τα ρούχα, θα έχουμε τελικά την αίσθηση ότι μια αύρα ανανέωσης έχει φρεσκάρει τα πάντα. Θα ανακουφιστούμε απίστευτα.
Αποφασίζουμε τι θα αποχωριστούμε: έχουμε συρτάρια με διάφορα μικροαντικείμενα που δεν μας χρειάζονται, αλλά δεν πετάμε; Ξεχωρίζουμε απλώς τους θησαυρούς από τα σκουπίδια. Ζυγίζουμε την αξία τους δίνοντας περιθώριο ενός λεπτού να αποφασίσουμε. Πετάμε ό,τι είναι άχρηστο και δεν γυρνάμε πίσω. Προχωρούμε δυναμικά μπροστά χαράζοντας πορεία καθαριότητας και αρχοντιάς!
Να οργανώσουμε ή να πετάξουμε; Η οργάνωση μας εκπαιδεύει να αποκτήσουμε αποτελεσματικότητα, ικανότητα και αποδοτικότητα. Το να αποχωριστούμε πράγματα, μας κάνει να ξεκολλάμε από εμμονές του παρελθόντος και μας προσφέρει πρακτικότητα.
Η οργάνωση δίνει πρόσβαση σε ό,τι είναι πιο σημαντικό. Το να πετάμε μας αναγκάζει να ξεχωρίσουμε τι πραγματικά είναι σημαντικό. Μπορούμε να οργανώσουμε χωρίς να ξεφορτωθούμε τίποτα. Είναι αδύνατον όμως να ξεφορτωθούμε μια για πάντα περιττά πράγματα, αν δεν τα πετάξουμε.
Ζεν για τη σαβούρα: μια ιστορία του Ζεν μιλάει για έναν μοναχικό ταξιδιώτη, που συνάντησε στον δρόμο του έναν χείμαρρο χωρίς γέφυρα. Ο ταξιδιώτης έφτιαξε μια γερή σχεδία για να διασχίσει το ποτάμι. Όταν έφτασε στην απέναντι όχθη, σκέφτηκε:
«Ωραίο σκαρί έφτιαξα. Κι αν παρακάτω συναντήσω κι άλλο ποτάμι; Δεν το αφήνω λοιπόν, θα το κουβαλήσω μαζί μου». Ακόμα το κουβαλάει! Για πόσα χρόνια θα εξαρτώμαστε από πράγματα που εξυπηρέτησαν κάποτε και θα εξακολουθούμε να τους δίνουμε τιμητική θέση στην ντουλάπα μας; Είμαστε ό,τι είμαστε ανεξάρτητα από ό,τι κατέχουμε.
Αν μας κατέχει η κατοχή, δεν μπορούμε να νιώσουμε ελευθερία και αυτοπεποίθηση. Νιώθουμε αγωνία. Ας αδειάσουμε το τέλμα που λιμνάζει στην ντουλάπα. Αν ανοίγοντάς την, νιώθουμε ενοχές και απογοήτευση, δεν ξέρουμε τι να διαλέξουμε ανάμεσα στα τόσα πολλά πράγματα που έχουμε και αυτό μας εκνευρίζει, αυτό ακριβώς ονομάζεται συσσώρευση σαβούρας. Υπάρχουν λύσεις.
Ο στόχος : ας σκεφτούμε τι θέλουμε και ας ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μας. Σίγουρα δεν παρατάει κάποιος τις συνήθειες του χωρίς λόγο, αν δεν τον περιμένει κάποια ανταμοιβή. Αυτή μπορεί να λέγεται απελευθέρωση, δημιουργικότητα, γαλήνη, ισορροπία, τάξη. Όποια λέξη ενθουσιάζει περισσότερο, αυτή θα κινητοποιήσει να κάνουμε χώρο στην ντουλάπα – και στη ζωή.
Απαντώντας στην ερώτηση "αν χανόταν αύριο ό,τι έχω αποθηκεύσει στην ντουλάπα μου, τι θα μου έλειπε από όλα αυτά;" μπορούμε να κάνουμε έναν κατάλογο, να τον κολλήσουμε στον τοίχο και να ξεκινήσουμε. Δεν θα πάρει παραπάνω από 3-4 ώρες. Και ας αναλογιστούμε : τι μας ενδιαφέρει περισσότερο, το αντικείμενο που θέλουμε να κρατήσουμε ή ο χώρος που θα κερδίσουμε;
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν με κέφι, χρειάζεται άκρατος ενθουσιασμό για το ξεκίνημα. Ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο αφιερωμένο σε εκκαθαρίσεις είναι προτιμότερο από μια πρόχειρη εκκαθάριση τις βραδινές ώρες μετά τη δουλειά.
Ανοίγοντας τα παράθυρα να πλημμυρίσει ο χώρος με φως, με μουσική που ενεργοποιεί κι ένα αγαπημένο ποτό, θα πάρουμε φόρα για να συγκεντρωθούμε στον στόχο.
Πρέπει ακόμη να αποφασίσουμε πού θα δωρίσουμε τα περιττά: ό,τι εσύ δεν χρειαζόμαστε, μπορεί να το έχει ανάγκη κάποιος άλλος. Κάποιος συγγενής, οι φίλοι, φιλανθρωπικές οργανώσεις, φτωχοί και ιδρύματα αστέγων περιμένουν.
Ας κάνουμε την ταξινόμηση που μας βολεύει: με τρόπο που να διευκολύνει, ταξινομούμε ρούχα και αντικείμενα κατά είδος, π.χ. σύμφωνα με τον τύπο του ρούχου, την εποχή, τη χρήση (καθημερινό, για το γυμναστήριο, για τη δουλειά, τη βραδινή έξοδο κλπ.).
Κλείνουμε τους λογαριασμούς μας με τα ενθύμια: το φόρεμα που θυμίζει μια αξέχαστη βραδιά αλλά δεν μας κάνει πλέον, η τσάντα που δώρισαν οι συνάδελφοι αλλά δεν βόλεψε ποτέ αξίζουν τον κόπο να πιάνουν ακόμα χώρο στην ντουλάπα και στο μυαλό μας; Η ζωή προχωράει…
Η αισθητική είναι το παν: ας πάψουμε να ταλαιπωρούμαστε με τον γρίφο που οι πρόγονοί μας ονόμασαν φύρδην – μίγδην (δηλ. άνω – κάτω), κάνοντας την ντουλάπα χώρο αισθητικής και ευχρηστίας, γιατί αυτό ηρεμεί, χαλαρώνει και δημιουργεί ευφορία στο νευρικό σύστημα. Όπως κάθε τι όμορφο και περιποιημένο άλλωστε!
Πηγή : bimag.gr
0 Σχόλια