Μονάχα ως θετική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ενθουσιώδης επίσκεψη του Γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα, ενώ είχε σίγουρα και θετικά αποτελέσματα στο εθνικό και κυβερνητικό γόητρο.
Τόσο σ’ ότι αφορά την οικονομία και τις επενδύσεις (το νέο αφήγημα του κ. Τσίπρα...), όσο και τις απόψεις της ελληνικής κυβέρνησης για την Ευρώπη του αύριο. Μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και -κυρίως- της ανοχής έναντι της Ελλάδος...
Επικοινωνιακά, άλλωστε, η αμφίπλευρα πολύ θερμή αυτή επίσκεψη, μια μέρα πριν την σημαδιακή παρουσία του κ. Τσίπρα στην ΔΕΘ, και το περιεχόμενο των συνομιλιών και των θέσεων του κ. Μακρόν όπως αποτυπώθηκαν στην Αθήνα, εξυπηρετούν την επιχειρούμενη μετάλλαξη του Έλληνα πρωθυπουργού σε ρεαλιστή. Που πιστεύει στις επενδύσεις, την ιδιωτική πρωτοβουλία, την ελεύθερη αγορά.
Να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις
Ο κ. Μακρόν, δεν τσιγκουνεύτηκε καλών λόγων τόσο για τις προσπάθειες που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση για να βγει από την κρίση, όσο και για τις θυσίες στις οποίες έχουν υποβληθεί οι Έλληνες τα τελευταία εννέα χρόνια “από σφάλματα και αστοχίες άλλων όσο και των Ευρωπαίων...”, όπως τόνισε με σημασία. Θέλοντας να φανεί ειλικρινής ο Γάλλος πρόεδρος δεν παρέλειψε να τονίσει την ανάγκη να συνεχισθούν στην Ελλάδα οι μεταρρυθμίσεις (“δεν θα πως ψέμματα, η μεταρρυθμιστική προσπάθεια δεν έχει τελειώσει...”) εκφράζοντας όμως την ικανοποίησή του επειδή “ ο Έλληνας πρωθυπουργός, έχει δεσμευθεί γι’ αυτές και τις προχωράει συστηματικά”.
Στοχεύοντας περισσότερο στο όραμά του για την “Νέα Ευρώπη” (το οποίο θα υποβάλλει ως ολοκληρωμένο σχέδιο στους ηγέτες της ΕΕ- μετά βέβαια τις γερμανικές εκλογές), αλλά ικανοποιώντας ταυτόχρονα και τις πάγιες ελληνικές θέσεις, ο κ. Μακρόν δεν παρέλειψε παράλληλα ν’ αναδειχθεί σε κήρυκα της αλληλεγγύης που πρέπει να επιδείξει η Ευρώπη στην Ελλάδα, την ανάγκη η χώρα να παραμείνει στην ΕΕ και την ευρωζώνη όπως πίεσε η Γαλλία “όταν κάποιοι την ήθελαν εκτός” ( μια ανώνυμη μεν, σαφέστατη δε αναφορά στον κ. Σόϊμπλε, με τον οποίον διατηρεί διακριτές αποστάσεις), προχωρώντας ακόμη ένα βήμα τόνισε με έμφαση ότι “δεν νοείται Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα”.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, που με λυρισμό και ευαισθησία -κάποιοι τον επέκριναν για υπερβολές- αναφέρθηκε στην Πνύκα στο εάν “ οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες θ’ αναλάβουν με θάρρος και παρρησία τις ευθύνες τους για το μέλλον της Ευρώπης, ή η σημερινή γενιά θα σηκώσει το βάρος ν’ αφήσει την Ευρώπη σε 10-20 χρόνια να πεθάνει...” και αποκάλυψε ότι σύντομα θα καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση, στην ανάγκη να “αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο εσωτερικό της ευρωζώνης, και να υπάρξει απόλυτη ισορροπία μεταξύ υπευθυνότητας και αλληλεγγύης...”
Πολλοί αναλυτές -κυρίως γερμανοί- δείχνουν επιφυλακτικοί απέναντι στην επιθετική μεταρρυθμιστική ορμή του Μακρόν για την Ευρώπη και ισχυρίζονται ότι οι αλλαγές που προωθεί θα ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας. Η ομιλία του στην Πνύκα χαρακτηρίστηκε από τα γερμανικά ΜΜΕ «ενδιαφέρουσα» αλλά και «κιτς, αφελής, μεγαλόστομη» κλπ.
Για το ΔΝΤ
Παίζοντας, επίσης, το δικό του χαρτί για το ποια Ευρώπη θέλει, ο κ. Μακρόν ξεκαθάρισε ότι “το ΔΝΤ, δεν πρέπει να παρεμβαίνει σε ευρωπαϊκά θέματα, η ΕΕ έχει τα όργανα που χρειάζεται με τον ESM...”, διευκρίνισε πάντως ότι “το ΔΝΤ, πρέπει να μείνει μέχρι να ολοκληρωθεί το ελληνικό πρόγραμμα, χωρίς όμως να θέτει διαρκώς νέες απαιτήσεις στην Ελλάδα, που θα δυσχεράνουν την αναπτυξιακή προσπάθεια”.
Αναφορικά με το... αενάως ζέον για την κυβέρνηση ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους, ο Γάλλος Πρόεδρος, πολύ ψύχραιμα είπε ότι “δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα δια μιας, το ζήτημα αυτό θα εξετασθεί το 2018...”, ενώ ερωτηθείς για το ενδεχόμενο η Ελλάδα να χρειασθεί μετά την λήξη του παρόντος προγράμματος, το 2018, ένα νέο πρόγραμμα, ο κ. Μακρόν πολύ προσεκτικά εξέφρασε την άποψη ότι “η Ελλάδα, φυσικά και μπορεί να χρειασθεί μια τέτοια βοήθεια, η ΕΕ έχει πλέον τον ESM, και εφ’ όσον συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, όπως δείχνει ο κ. Τσίπρας, θα επιδειχθεί και η έμπρακτη αλληλεγγύη των Ευρωπαίων με επενδύσεις, όπως κάνω εγώ σήμερα...”
O γάλλος πρόεδρος έκανε έτσι σαφές ότι οι αποφάσεις για το μέλλον της Ελλάδας δεν λαμβάνονται από την Γαλλία, αλλά κυρίως από την Γερμανία και ότι οι λύσεις θα πρέπει να αναμένουν τις γερμανικές εκλογές, σε δύο εβδομάδες.
Και οι μπίζνες...
Σ’ ότι αφορά και το... πρακτικό μέρος της επίσκεψης Μακρόν στην Αθήνα, ο μεν Έλληνας πρωθυπουργός στην λογική της ξαφνικής και περίπου... οβιδιακής μεταμόρφωσης που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα, σχεδόν παρακάλεσε τους Γάλλους επιχειρηματίες (παρέστησαν 39 στην χθεσινή κλειστή συνάντηση με Έλληνες επιχειρηματίες, παρουσία των Τσίπρα-Μακρόν και του οικονομικού επιτελείου των δύο χωρών) να επενδύσουν στην Ελλάδα (“σας υπόσχομαι ότι δεν θα χάσετε!”), παραδεχόμενος τα μεγάλα προβλήματα υπερφορολόγησης που υπάρχουν (τα απέδωσε στις σκληρές απαιτήσεις δημοσιονομικής μνημονιακής πειθαρχίας, οι οποίες σε λίγους μήνες τελειώνουν...”) αλλά και της γραφειοκρατίας “τα οποία θα επιλύσουμε ταχέως με την βοήθεια της γαλλικής τεχνογνωσίας...”.
Ο Γάλλος πρόεδρος, υπογράμμισε με σημασία ότι οι Γάλλοι επιχειρηματίες παρέμειναν στην Ελλάδα κατά την κρίση, θα παραμείνουν και θα συνεχίσουν την ενεργό παρουσία τους, “όπως έκαναν πάντα, μαζί με την Γαλλία..”.
Ο χρόνος θα δείξει, ειδικά σ’ ότι αφορά το έντονο γαλλικό ενδιαφέρον στις αποκρατικοποιήσεις, τις υποδομές (όπου δεν έχουν εγκαταλειφθεί οι κυβερνητικές εμμονές), τα δίκτυα και τα ενεργειακά. Οι προοπτικές, είναι ευοίωνες. Αλλά, πρός το παρόν, το μόνο απτό που έγινε, είναι η υπογραφή... μνημονίου συνεργασίας για την δημιουργία ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, με την τεχνική και τεχνογνωσιακή συνεργασία της γαλλικής αντίστοιχης Αναπτυξιακής Τράπεζας, που μελλοντικά θα μπορεί να χρηματοδοτεί γαλλικά προγράμματα επενδύσεων... Υπογραφές για επενδύσεις δεν υπήρξαν.
Και η Μπριζίτ στην επιχείρηση γοητείας
Το ζεύγος Μακρόν έβαλε πραγματικά τα δυνατά του για να καταγοητεύσει τους Ελληνες και κατέβηκε ακόμη και στο ...πεζοδρόμιο για να δείξει πόσο σύγχρονο ηγετικό ζεύγος είναι, πόσο βρίσκονται κοντά στην πραγματικότητα, αλλά και για να εκφράσουν την αγάπη τους για τη χώρα μας -ως αρχαιολάτρεις και οι δύο.
Η Μπριζίτ Μακρόν σχολιάστηκε κατά κόρον όχι μόνο για τις στιλιστικές της προτιμήσεις, αλλά και για τον ευπροσήγορο χαρακτήρα της, την αμεσότητα και την αυτοκυριαρχία της. Εδειξε συγκλονισμένη από τα αρχαία ελληνικά ερείπια, τα οποία επισκέφθηκε για πρώτη φορά, και αποτέλεσε την καλύτερη διαφήμιση για την Αθήνα, μέσα από τις βόλτες της στις αρχαιότητες αλλά και στα σοκάκια της Πλάκας και στο Σύνταγμα. H αγάπη της για την αρχαία Αθήνα -υπήρξε φιλόλογος- μετουσιώθηκε σε αγάπη για την σύγχρονη Ελλάδα αφού όταν ρωτήθηκε στην Αρχαία Αγορά πώς της φάνηκε η ελληνική πρωτεύουσα είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Δεν θέλω να φύγω, θέλω να μείνω εδώ!».
0 Σχόλια