Θ22 Ποιες οι καινοτομίες του LEONARDO DA VINCI ως προς την απόδοση των μορφών; Ποιο έργο τουκαλλιτέχνη είχε προβλήματα συντήρησης και γιατί;
Καινοτομίες
ΣΦΟΥΜΑΤΟ: αποφεύγει τα ακραία σκούρα ή φωτεινά.Οι τονικότητες ομαδοποιούνται σφικτά γύρω από ένα μεσαίο γκρι. (βάση του λαιμού της Σεσίλια)
Contrapposto: Πριν την εποχή του Ντα Βίντσι, τα πρόσωπα στα πορτραιτα απεικονίζονταν ακίνητα και κοίταζαν το ζωγράφο κατευθείαν στα μάτια. Η «κυρία με την ερμίνα παγιδεύει» την εικόνα της Σεσίλια την ώρα που στρέφεται προς τα αριστερά, ενώ παράλληλα συγκρατεί την ερμίνα που βρίσκεται στην αγκαλιά της.
Ή πιό πρόσφατη αποκατάσταση του Μυστικού Δείπνου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ολοκληρώθηκε τον Μαΐο του 1999.
Οί εργασίες ξεκίνησαν το 1979 με σκοπό την αποκατάσταση των τμημάτων όπου εντοπιζόταν ξεφλούδισμα του χρώματος.
Υπεύθυνη των εργασιών συντήρησης του Μυστικού Δείπνου ήταν η Pinin Brambilla Barcilon.
Ή Pinin Brambilla Barcilon, αναγνωρισμένη συντηρήτρια έργων τέχνης, χρησιμοποίησε διάφορες νέες τεχνολογίες για να επαναφέρει στη ζωή το αριστούργημα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Στόχος της ήταν πρώτα απ' όλα να σταματησεί η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης του έργου.
Κατά την διάρκεια χημικών ανάλυσεων είχε διαπιστωθεί ότι οι επιζωγραφίσεις από προηγούμενες προσπάθειες αποκατάστασης διάβρωναν τα αυθεντικά χρώματα, και καθώς αυτές οί περιοχές ξεφλούδιζαν αφαιρούσαν μαζί τους και τμήματα του αυθεντικού έργου.
Για αυτό τον λόγο η Brambilla αποφάσισε ότι επείγουσα εργασία για εκείνη την χρονική περίοδο, ήταν ή αφαίρεση όλων των επιζωγραφίσεων απο το 1498 (έτος ολοκλήρωσης του έργου απο τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι) και έπειτα.
Πρίν την έναρξη των εργασιών αποκατάστασης της τοιχογραφίας έγιναν εκτεταμένες έρευνες με την χρήση σύγχρονου τεχνικού εξοπλισμού.
Λήψη μικροφωτογραφιών για την μεγέθυνση τμημάτων του έργου. Οί φωτογραφίες παρουσίασαν τον τρόπο με τον οποίο η μούχλα, η κόλλα,οι επιζωγραφίσεις και η αιθαλομίχλη είχαν συγκεντρωθεί στην ζωγραφική επιφάνεια.
Χρήση υπέρυθρης ακτινοβολίας με την βοήθεια της οποίας οι συντηρητές κατάφεραν να δούν την αυθεντική ζωγραφική του καλλιτέχνη κάτω από τα διάφορα στρώματα χρώματος.
Αναλύσεις μικροσκοπικών δειγμάτων από την επιφάνεια του έργου πρόσφεραν πληροφορίες για τα χρώματα και τα υλικά που χρησιμοποίησε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Μικροσκοπικές κάμερες χρησιμοποιήθηκαν για να προσφέρουν πληροφορίες για τις ρηγματώσεις και τις κοιλότητες στην ζωγραφική επιφάνεια.
Χρήση σόναρ και ραντάρ για να δοθούν πληροφορίες σχετικά με την ελαστικότητα και τα δομικά χαρακτηριστικά της βάσης πάνω στην οποία είχε ζωγραφιστεί το έργο.
Κατά την διάρκεια της εργασίας αφαίρεσης των “ξένων” στρωμάτων χρώματος, η συντηρήτρια Pinin Brambilla Barcilon αντιμετώπισε μια εξαιρετικά άργη και σχολαστική διαδικασία.
Συχνά, η περιοχή η οποία ήταν εφικτό να καθαριστεί μέσα σε μια μέρα, ήταν στο μέγεθος ενός γραμματοσήμου.
Παρολαυτά, το πρόγραμμα συντήρησης διάρκειας είκοσι χρόνων αποδείκτηκε αρκετά επιτυχημένο.
Ή Brambilla τόνισε πως εκείνη και οι συνεργάτες της κατάφεραν να σώσουν την εκφραστική και χρωματική ένταση του έργου, η οποία θεωρούταν ότι είχε χαθεί για πάντα.
Ή αίθουσα με τον Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι άνοιξε ξανά για το κοινό τον Μαίο του 1999.
Ή τοιχογραφία σήμερα διατηρείται από ένα περίπλοκο σύστημα διήθησης αέρα, σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, ενώ μόνο 25 άτομα επιτρέπονται κάθε φορά μέσα στην αίθουσα για ένα διάστημα μόνο 15 λεπτών.
Καινοτομίες
 |
| catch-light: «Η κυρία με την ερμίνα»-λευκές πινελιές στις ίριδες των ματιών της κοπέλας-δινει την εντύπωση της αντανάκλασης ενός ανοιχτού παραθύρου ή ενός αναμμένου κεριού. |
Ανατομική Ακρίβεια: Ο Leonardo έκανε πολλές ανατομικές μελέτες, με σκοπό να κατανοήσει τις δομές του ανθρώπινου σώματος. Μέσα από τις ανατομικές του μελέτες, αποτύπωσε με μεγάλη ακρίβεια τους μυς, τα οστά και τις κινήσεις του σώματος, δίνοντας έτσι μια ρεαλιστική απεικόνιση των μορφών. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατανόησης είναι η Ανθρώπινη Ανατομία του Leonardo, όπως φαίνεται στις ανατομικές του σκίτσες.
Σκιαγραφία (Chiaroscuro): Ο Leonardo χρησιμοποίησε την τεχνική του chiaroscuro, δηλαδή της αντίθεσης φωτός και σκιάς, για να προσδώσει βάθος και όγκο στις μορφές του. Αυτή η τεχνική επέτρεψε στις μορφές να φαίνονται πιο τρισδιάστατες και φυσικές, αποδίδοντας με ρεαλισμό τις αντανακλάσεις του φωτός πάνω στο ανθρώπινο σώμα.
Contrapposto: Πριν την εποχή του Ντα Βίντσι, τα πρόσωπα στα πορτραιτα απεικονίζονταν ακίνητα και κοίταζαν το ζωγράφο κατευθείαν στα μάτια. Η «κυρία με την ερμίνα παγιδεύει» την εικόνα της Σεσίλια την ώρα που στρέφεται προς τα αριστερά, ενώ παράλληλα συγκρατεί την ερμίνα που βρίσκεται στην αγκαλιά της.
Οί εργασίες ξεκίνησαν το 1979 με σκοπό την αποκατάσταση των τμημάτων όπου εντοπιζόταν ξεφλούδισμα του χρώματος.
Υπεύθυνη των εργασιών συντήρησης του Μυστικού Δείπνου ήταν η Pinin Brambilla Barcilon.
Ή Pinin Brambilla Barcilon, αναγνωρισμένη συντηρήτρια έργων τέχνης, χρησιμοποίησε διάφορες νέες τεχνολογίες για να επαναφέρει στη ζωή το αριστούργημα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Στόχος της ήταν πρώτα απ' όλα να σταματησεί η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης του έργου.
Κατά την διάρκεια χημικών ανάλυσεων είχε διαπιστωθεί ότι οι επιζωγραφίσεις από προηγούμενες προσπάθειες αποκατάστασης διάβρωναν τα αυθεντικά χρώματα, και καθώς αυτές οί περιοχές ξεφλούδιζαν αφαιρούσαν μαζί τους και τμήματα του αυθεντικού έργου.
Για αυτό τον λόγο η Brambilla αποφάσισε ότι επείγουσα εργασία για εκείνη την χρονική περίοδο, ήταν ή αφαίρεση όλων των επιζωγραφίσεων απο το 1498 (έτος ολοκλήρωσης του έργου απο τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι) και έπειτα.
Πρίν την έναρξη των εργασιών αποκατάστασης της τοιχογραφίας έγιναν εκτεταμένες έρευνες με την χρήση σύγχρονου τεχνικού εξοπλισμού.
Λήψη μικροφωτογραφιών για την μεγέθυνση τμημάτων του έργου. Οί φωτογραφίες παρουσίασαν τον τρόπο με τον οποίο η μούχλα, η κόλλα,οι επιζωγραφίσεις και η αιθαλομίχλη είχαν συγκεντρωθεί στην ζωγραφική επιφάνεια.
Χρήση υπέρυθρης ακτινοβολίας με την βοήθεια της οποίας οι συντηρητές κατάφεραν να δούν την αυθεντική ζωγραφική του καλλιτέχνη κάτω από τα διάφορα στρώματα χρώματος.
Αναλύσεις μικροσκοπικών δειγμάτων από την επιφάνεια του έργου πρόσφεραν πληροφορίες για τα χρώματα και τα υλικά που χρησιμοποίησε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Μικροσκοπικές κάμερες χρησιμοποιήθηκαν για να προσφέρουν πληροφορίες για τις ρηγματώσεις και τις κοιλότητες στην ζωγραφική επιφάνεια.
Χρήση σόναρ και ραντάρ για να δοθούν πληροφορίες σχετικά με την ελαστικότητα και τα δομικά χαρακτηριστικά της βάσης πάνω στην οποία είχε ζωγραφιστεί το έργο.
Κατά την διάρκεια της εργασίας αφαίρεσης των “ξένων” στρωμάτων χρώματος, η συντηρήτρια Pinin Brambilla Barcilon αντιμετώπισε μια εξαιρετικά άργη και σχολαστική διαδικασία.
Συχνά, η περιοχή η οποία ήταν εφικτό να καθαριστεί μέσα σε μια μέρα, ήταν στο μέγεθος ενός γραμματοσήμου.
Παρολαυτά, το πρόγραμμα συντήρησης διάρκειας είκοσι χρόνων αποδείκτηκε αρκετά επιτυχημένο.
Ή Brambilla τόνισε πως εκείνη και οι συνεργάτες της κατάφεραν να σώσουν την εκφραστική και χρωματική ένταση του έργου, η οποία θεωρούταν ότι είχε χαθεί για πάντα.
Ή αίθουσα με τον Μυστικό Δείπνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι άνοιξε ξανά για το κοινό τον Μαίο του 1999.
Ή τοιχογραφία σήμερα διατηρείται από ένα περίπλοκο σύστημα διήθησης αέρα, σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, ενώ μόνο 25 άτομα επιτρέπονται κάθε φορά μέσα στην αίθουσα για ένα διάστημα μόνο 15 λεπτών.
0 Σχόλια