Είναι το πέρασμα του νερού από μία ουσία με πολύ νερό και λιγότερα άλατα σε μία άλλη με λιγότερο νερό και περισσότερα άλατα πιο συμπυκνωμένη. Αυτή η διαδικασία ελέγχεται από τη μεμβράνη και τα κυτταρικά τοιχώματα. Για να υπάρξει ζωή οι ουσίες στο εσωτερικό των κυττάρων πρέπει να έχουν την ίδια πυκνότητα με αυτή στο εξωτερικό τους. Αν στο εξωτερικό περιβάλλον υπάρχει περισσότερο νερό αυτό τείνει να εισχωρήσει στο Κύτταρο διογκώνοντας το. Σε αυτή την περίπτωση μερικά κύτταρα όπως του αίματος σπάνε. Εάν στο εξωτερικό περιβάλλον υπάρχει λιγότερο νερό τότε το νερό του κυττάρου τείνει να βγει από το κύτταρο αφυδατώνοντας το. Αυτό συμβαίνει για παράδειγμα όταν το έδαφος είναι ξηρό με αποτέλεσμα να μαραίνονται τα φυτά.
__________________
Ώσμωση: το φαινόμενο της διάχυσης μορίων διαλύτη (συνήθως νερού), μέσω ημιπερατής μεμβράνης, από το διάλυμα της μικρότερης συγκέντρωσης (υποτονικό διάλυμα) στο διάλυμα της μεγαλύτερης συγκέντρωσης (υπέρτονο διάλυμα). Η ημιπερατή μεμβράνη εμποδίζει τη διέλευση των μεγάλων μορίων της διαλυμένης ουσίας, αλλά επιτρέπει τη διέλευση των μικρότερων μορίων του νερού. Τελικά οι συγκεντρώσεις των δύο διαλυμάτων εξισώνονται.
Σχηματική απεικόνιση του φαινομένου της ώσμωσης:
A. αρχική φάση, Β. τελική φάση,
1. διαλύτης (νερό), 2. μόρια διαλυμένης ουσίας, 3. ημιπερατή μεμβράνη, 4. διάχυση μορίων διαλύτη
Εικόνα:
0 Σχόλια