Το κονίαμα που χρησιμοποιούνταν ως συνδετικό υλικό για τα ψηφιδωτά στην αρχαιότητα είχε ως βασικά συστατικά τον ασβέστη, τον άμμο και το νερό. Συχνά, ανάλογα με την περιοχή και την περίοδο, ενδέχεται να προστίθετο πηλός ή κεραμικός σκόνη για ενίσχυση της συνοχής. Το κονίαμα αυτό ήταν συνήθως πυκνό και έπρεπε να προσφέρει σταθερότητα στις ψηφίδες, ώστε να παραμένουν σταθερές και ανθεκτικές στον χρόνο.
Για τη συγκόλληση των ψηφίδων, μερικές φορές χρησιμοποιούσαν και έλαια ή άλλες φυσικές ουσίες, ενώ σε ορισμένες περιοχές και περιόδους χρησιμοποιούνταν στραγγισμένο ασβέστη, ο οποίος έδινε μεγαλύτερη αντοχή και ευκαμψία στο υλικό.
Η σύσταση του κονιάματος διαφοροποιούνταν ανάλογα με την τεχνολογία της εποχής, και τις διαθέσιμες πρώτες ύλες, αλλά η βασική αρχή παρέμενε η ίδια: η δημιουργία ενός ισχυρού και ευπροσάρμοστου υποστρώματος για τις ψηφίδες.
0 Σχόλια