Ράινερ Μαρία Ρίλκε

Γέννηση 4 Δεκεμβρίου 1875

Θάνατος 29 Δεκεμβρίου 1926

Μοντρέ

Αιτία θανάτου λευχαιμία

Τόπος ταφής Raron

Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε (Rainer Maria Rilke, 4 Δεκεμβρίου 1875 - 29 Δεκεμβρίου 1926) ήταν λυρικός ποιητής και πεζογράφος του 20ού αιώνα. Οι εικόνες του εστιάζονται στη δυσκολία της κοινωνίας σε μια εποχή δυσπιστίας, μοναξιάς, και βαθιάς ανησυχίας - θέματα που τον τοποθετούν ως ποιητή μεταξύ της παραδοσιακής και νεότερης ποίησης. Τα γνωστότερα έργα του είναι Το βιβλίο των Ωρών, τα Σονέτα στον Ορφέα και οι Ελεγείες του Ντουίνο. Έγραψε επίσης περισσότερα από 400 ποιήματα στα γαλλικά, που τα αφιέρωσε στην πατρίδα επιλογής του, το καντόνι Βαλέ (Valais) στην Ελβετία.

Καταγόταν από γερμανική οικογένεια και γεννήθηκε ως René Karl Wilhelm Johann Josef Maria Rilke στην Πράγα. Τα παιδικά του χρόνια χαρακτηρίστηκαν από ανησυχία. Έζησε σε μια ταραγμένη εποχή τα χρόνια της νεότητάς του - θρησκευτικές διαμάχες, ηθική κατάπτωση, παγκόσμια αναστάτωση. Οι πρώτες αυτές παιδικές μνήμες ήταν και το πρώτο υλικό για το κατοπινό έργο του. Ήταν ακόμη η αιτία που τον έσπρωξε να περιπλανηθεί σ' όλη σχεδόν την Ευρώπη, από την Ιταλία και Γαλλία έως τη Ρωσία.

Ο πατέρας του, Γιόζεφ Ρίλκε (Josef Rilke, 1838-1906), έγινε ανώτερος υπάλληλος στους σιδηροδρόμους μετά από μια ανεπιτυχή στρατιωτική σταδιοδρομία. Η μητέρα του, Sophie ("Phia") Entz (1851-1931), καταγόταν από μια ευκατάστατη οικογένεια βιομηχάνων της Πράγας, τους Entz-Kinzelbergers, οι οποίοι κατοικούσαν σε ένα μέγαρο στην οδό Herrengasse (Panská) 8, όπου ο μικρός Ρενέ μεγάλωσε. Ο γάμος των γονέων του έγινε το 1884. Η σχέση μεταξύ της Phia και του μοναδικού γιου της βαρυνόταν από το παρατεταμένο πένθος της για τη μεγαλύτερη κόρη της. Οι γονείς του τον πίεσαν να ακολουθήσει σταδιοδρομία στρατιωτική. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή του Ζανκτ Πλέτεν (Sankt Ploeten) της Αυστρίας για μια πενταετία (1886 - 1891), και εγκατέλειψε λόγω ασθένειας. Το 1895 άρχισε να φοιτά στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα, όπου σπούδασε γερμανική λογοτεχνία, ιστορία της τέχνης και φιλοσοφία. Το 1896 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο.

Το 1892 άρχισε να συμμετέχει σε φιλολογικούς κύκλους της Πράγας. Την εποχή αυτή χρονολογούνται και οι πρώτες ποιητικές συλλογές του. Επηρεάστηκε από τo ύφος του Δανού ποιητή Γενς Πέτερ Γιάκομπσεν (Jacobsen, 1847 - 1885) και του Βέλγου δραματουργού Μωρίς Μαίτερλινκ (Maeterlinck, 1862 - 1949), από το χριστιανικό υπαρξισμό του Σαίρεν Κίρκεγκωρ (Kierkegaard, 1813 - 1855), τον Ωγκύστ Ροντέν και την ψυχανάλυση του Σίγκμουντ Φρόυντ και μαζί με τον Αυστριακό ποιητή και δραματουργό Ούγκο φον Χόφμανσταλ και τον λυρικό Γερμανό ποιητή Στέφαν Γκεόργκε αποτελούν την τριάδα της νεωτεριστικής ποίησης στην Κεντρική Ευρώπη. Ιδιαίτερα όμως ο γαλλικός ιμπρεσιονισμός στη ζωγραφική και ο συμβολισμός στην ποίηση διαμόρφωσαν το στίχο του.

Το 1899 και το 1900 ταξίδεψε στη Ρωσία και συνάντησε τον Λέοντα Τολστόι. Τα δύο αυτά ταξίδια του στη Ρωσία του ενέπνευσαν "Το Βιβλίο των Ωρών" (Das Stundenbuch, 1900 - 1904). Την εποχή αυτή έγραψε και "Το τραγούδι της αγάπης και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε. Έγινε γραμματέας του Ροντέν από το 1905 μέχρι το 1906. Αφού διακόπηκε η σχέση του με το διάσημο γλύπτη, ταξίδεψε στη Γερμανία και στην Ιταλία.

Η φιλία του με τον Ροντέν, η ζωή του Παρισιού, ο γάμος του τον Απρίλιο του 1901 με τη νεαρή γλύπτρια Κλάρα Βέστχοφ από τη Βρέμη διαμόρφωσαν μια μυστικιστική διάθεση στη δεύτερη περίοδο της ποίησής του. Στα Νέα Ποιήματα (1907 - 1908) διαφαίνεται μια μεταφυσική ανησυχία μπροστά στο μυστήριο της δημιουργίας και του σύμπαντος. Το 1910 ο Ρίλκε ταξίδεψε στη Δαλματία, στη Βόρεια Αφρική και στην Αίγυπτο. Κατά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκε στο Μόναχο. Τότε δημοσίευσε και τα αριστουργήματά του Ελεγείες του Ντουίνο (Duineser Elegien, 1911 - 1922), που άρχισε να γράφει κατά τη διάρκεια της παραμονής του στον Πύργο του Ντουίνο της Δαλματίας, κοντά στη Τεργέστη, και τα Σονέτα στον Ορφέα (Sonette an Orpheus, 1922). Με τα δυο αυτά του έργα, με τον πλούσιο λυρισμό τους, το υμνητικό ύφος και την όρεξη για ζωή, ο Ρίλκε έφθασε στο αποκορύφωμα του ποιητικού του έργου.

Το μυθιστόρημα "Οι Σημειώσεις του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε" (Die Aufzeichnungen des Malte Laurids Brigge, 1910), που άρχισε να το γράφει στη Ρώμη το 1904, "μπορεί να θεωρηθεί ως ο πρόδρομος της γραφής των Υπαρξιστών". Το 1929 δημοσιεύθηκε το πολύ ενδιαφέρον έργο του, που διαβάστηκε κι αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους νέους, Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή (Briefe an einem jungen Dichter). Η πλούσια αλληλογραφία του Ρίλκε περιέχει πολύτιμες πληροφορίες για το έργο του. Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1926 από λευχαιμία στο Βαλμόν της Ελβετίας.

Ποίηση

Leben und Lieder (Ζωή και Τραγούδι) (1894)

Larenopfer (Προσφορά στους Λάρητες) (1895)

Traumgekrönt (Στεφανωμένος με όνειρα) (1897)

Advent (Η έλευση) (1898)

Das Stunden-Buch (Βιβλίο των Ωρών

1. Das Buch vom mönchischen Leben (Το βιβλίο της μοναχικής ζωής) (1899)—μτφ.Δ.Οικονομίδης ("Νέα Εστία" 1957 Α΄, 1960 Α΄, 1961 Α΄, 1963 Α΄, 1963 Β΄)

2. Das Buch von der Pilgerschaft (Το βιβλίο του προσκυνήματος) (1901)

3. Das Buch von der Armut und vom Tode (Το βιβλίο της φτώχειας και του θανάτου) (1903)

4. Das Buch der Bilder (Το βιβλίο των εικόνων) (4 μέρη, 1902–1906)

Neue Gedichte (Νέα ποιήματα) (1907)

Duineser Elegien (Οι Ελεγείες του Ντουίνο) (1922)—μτφ. Δημήτρης Θ. Γκότσης (εκδ. "Αρμός"), Αθήνα 2000.

Sonette an Orpheus (Σονέττα στον Ορφέα) (1922)—μτφ. Δημήτρης Θ. Γκότσης - σε συνεργασία με τον Ανδρέα Πετρίδη, Λευκωσία 1995

Πεζογραφία

Ewald Tragy (1898)—μτφ. Άρης Δικταίος («Έβαλντ Τράγκυ και άλλα διηγήματα», εκδ. ("Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ"))

Zwei Prager Geschichten (Δύο ιστορίες της Πράγας : König Bohusch [Ο βασιλιάς Μπόχους]- και Die Geschwister [Τα αδέλφια]) (1899)—μτφ.Μ.Αγγελίδου (εκδ. "Εξάντας")

Geschichten vom Lieben Gott (Ιστορίες του καλού Θεού) (διηγήματα, 1900)

Auguste Rodin (1903)

Die Weise von Liebe und Tod des Cornets Christoph Rilke (Η αγάπη και ο θάνατος του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε) (λυρική πρόζα, 1906)—μτφ.Ρένα Καρθαίου (εκδ. "Νεφέλη")

Die Aufzeichnungen des Malte Laurids Brigge (Τα τετράδια του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε) (μυθιστόρημα, 1910)

Δράμα

Das Turmzimmer (1895)

Jetzt und in der Stunde unseres Absterbens (1896, μονόπρακτο)

Im Frühfrost (1897)

Höhenluft (1897, μονόπρακτο)

Ohne Gegenwart (Χωρίς παρόν) (1897)

Mütterchen (1898, μονόπρακτο)

Die weisse Fürstin (Η λευκή πριγκίπισσα) (1898)—μτφ.Άρης Δικταίος (περιοδ. "Θέατρο" 46-48)

Das tägliche Leben (Η καθημερινή ζωή) (1901)

Επιστολογραφία

Briefe an einen jungen Dichter (Γράμματα σ’ ένα νέο ποιητή) (1903–1908)

Briefe an die Mutter (Γράμματα στην μητέρα) (1896–1926)

Briefe an eine venezianische Freundin (Γράμματα σε μία Βενετσιάνα φίλη) (εκδ.2010)

Το διαβάσαμε εδώ:https://el.wikipedia.org