Μαθαίνω για τα πτηνά: μικρη βουτηχτάρα, Αρτέμης, αργυροπελεκανος, θαλασσοκόρακας, λευκοτσικνιάς, σταχτοτσικνιάς, λευκοπελαργός, χαλκόκοτα

Μικρή Βουτηχτάρα (Tachybaptus ruficollis):

Είναι το μικρότερο από τα βουτηχτάρια, συναντάται σε υγρότοπους, λίμνες και ποτάμια.

Διαθέτει μικρό, στρογγυλό σώμα και προσαρμοσμένα πόδια για κατάδυση.

Τρέφεται με ψάρια και μικρά ασπόνδυλα.

Αρτέμης (Calonectris diomedea):

Θαλασσοπούλι που ζει σε απομονωμένες περιοχές, κυρίως γύρω από τη Μεσόγειο.

Αναγνωρίζεται από την κομψή του πτήση και τη δυνατότητα να πετάει πάνω από τον ωκεανό για μεγάλα διαστήματα.

Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus):

Είναι το μεγαλύτερο πτηνό της Ευρώπης και αναγνωρίζεται για το λευκό του πτέρωμα και το μεγάλο ράμφος.

Τρέφεται κυρίως με ψάρια, καταδύεται ελαφρά για να τα πιάσει.

Θαλασσοκόρακας (Phalacrocorax aristotelis):

Μεγάλο υδρόβιο πτηνό με σκούρο χρώμα και μακρύ ράμφος.

Βρίσκεται κοντά σε παράκτιες περιοχές και πετρώδεις ακτές.

Λευκοτσικνιάς (Egretta garzetta):

Μικρός ερωδιός με λευκό πτέρωμα, μακριά μαύρα πόδια και κίτρινα δάχτυλα.

Εντοπίζεται σε υγρότοπους και λιμνοθάλασσες, όπου κυνηγά μικρά ψάρια και έντομα.

Σταχτοτσικνιάς (Ardea cinerea):

Μεγαλύτερος ερωδιός, αναγνωρίσιμος από το γκρι χρώμα του και το μακρύ λαιμό.

Συχνά παραμένει ακίνητος για πολλή ώρα καθώς περιμένει να συλλάβει τη λεία του.

Λευκοπελαργός (Ciconia ciconia):

Μεγάλο πτηνό που συνδέεται με παραδόσεις και λαογραφία. Φημίζεται για τη μετανάστευσή του.

Έχει μαύρα και λευκά φτερά και κόκκινο ράμφος.

Χαλκόκοτα (Plegadis falcinellus):

Χαρακτηριστικό το μεταλλικό πράσινο-χάλκινο πτέρωμα.

Συχνά κινείται σε μεγάλα κοπάδια και τρέφεται σε υγρότοπους με ασπόνδυλα.