Η στάση της Εκκλησίας απέναντι στα καρναβάλια διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα με την τοπική παράδοση, τις κοινωνικές συνθήκες και τη σχέση της με την τοπική κοινότητα.
Για παράδειγμα στα νησιά του Ιουνίου, το καρναβάλι έχει βαθιές ρίζες που συνδέονται τόσο με τη βενετσιάνικη επιρροή όσο και με την τοπική πολιτιστική ταυτότητα. Οι εκδηλώσεις θεωρούνται κομμάτι της παράδοσης και αντιμετωπίζονται ως πολιτιστικό γεγονός, παρά ως κάτι που αντιτίθεται στις θρησκευτικές αξίες. Τα νησιά έχουν γενικά μια πιο χαλαρή προσέγγιση σε πολιτιστικά και κοινωνικά ζητήματα, λόγω της ιστορικής της αλληλεπίδρασης με τη Δύση.
Στην Μακεδονία, αντίθετα, και συγκεκριμένα στην Βέροια και άλλες πόλεις της περιφέρειας μας, το καρναβάλι είχε να γίνει πολλές δεκαετίες. Η Εκκλησία πιθανώς θεωρεί ότι η επαναφορά του είναι κάτι ξένο προς την τοπική παράδοση ή ότι δεν συνάδει με την ταυτότητα της Μακεδονίας, που συνήθως έχει πιο συντηρητικό θρησκευτικό προφίλ. Σε πολλές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, η Εκκλησία έχει μεγαλύτερη επιρροή και το καρναβάλι μπορεί να θεωρηθεί δυτική ή κοσμική επιρροή που δεν ταιριάζει με την τοπική κουλτούρα.
Επομένως, η διαφορετική αντιμετώπιση της Εκκλησίας στις δύο περιοχές δεν είναι απαραίτητα αντίφαση, αλλά αποτέλεσμα διαφορετικών πολιτιστικών, ιστορικών και κοινωνικών παραμέτρων.
Διαβάστε επίσης: Καρναβάλι καὶ Ὀρθόδοξος Χριστιανός
.jpg)
0 Σχόλια