σε φέρνω στο μυαλό μου.
Γυρίζεις μες τη σκέψη μου,
γλυκό χαμόγελο μου.
Τις νύχτες που με κράταγες μες τα ζεστά σου χέρια,
κι οι δυο μας αγναντεύαμε στον ουρανό, τ'αστερια.
Μου' λεγες η αγάπη μας πως θα κρατήσει αιώνια.
Πιο δυνατή θα γίνεται σαν θα περνούν τα χρόνια.
Μα οι όρκοι σου δεν κράτησαν.
Δε μου'κανες τη χάρη.
Αγάπες, χάδια και φιλιά
σβησαν με το φεγγάρι.
Γράφει η κ.Φ.Λουκίδου, για το
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου